waarom

Get out your cocoon

Waarom komen mensen in je leven voor bepaalde reden

Om iets te leren soms voor even en soms voor het leven

waarom komen bepaalde mensen in je leven?

Soms is dat een engel,die op dat moment nodig heb

Mensen komen in je leven om een bepaalde reden,

Een seizoen of een heel leven.

Als je weet om welke reden het is,weet je wat je voor deze persoon kunt doen.

Als iemand in je leven is om een reden,is het gewoonlijk omdat je een behoefte hebt geuit.

Ze zijn gekomen om je te helpen door een moeilijkheid heen,je te begeleiden met ondersteuning en je fysiek,emotioneel of spiritueel te helpen.

Ze lijken door God gestuurd en dat zijn ze ook.

Ze zijn er om een reden waarvan Hij het nodig vind dat ze er zijn.

Dan,zonder dat jij iets verkeerd doet,of op zomaar een moment, zegt of doet deze persoon iets om de relatie te beëindigen.

Soms gaan ze dood,soms lopen ze weg.

Soms keren ze zich tegen jou en dwingen je tot een standpunt.

Wat we ons dan moeten realiseren,is dat aan onze behoefte is voldaan,onze wens is vervuld,hun werk is gedaan. Het gebed dat je opzond is beantwoord en nu is het tijd om verder te gaan.

Sommige mensen komen in je leven voor een seizoen,omdat het jouw beurt is om te delen,te groeien of te leren.

Zij brengen je een ervaring van vrede of ze brengen je aan het lachen. Ze kunnen je iets leren dat je nog nooit gedaan hebt.

Ze geven je gewoonlijk een ongelooflijke hoeveelheid vreugde.

Geloof het,het is echt,maar slechts voor een seizoen.

Relaties voor de duur van je leven,leren je levenslessen,dingen waar je op kunt bouwen om zo een solide emotionele fundering te hebben.

Het is jouw taak de lessen te accepteren.

Hou van die persoon en stop wat je hebt geleerd in alle relaties en situaties van je leven.

Men zegt: "Liefde is blind maar vriendschap is helderziend".

Waarom komen en gaan bepaalde mensen in je leven ????

Daar was die Engel dan, op 25 augustus 2011 kwam ze aan en nog steeds is ze bij me, ik hoop niet voor even maar voor het leven.

Als kind hoor je liefde en geborgenheid te leren kennen, dit is bepalend voor de rest van je leven, maar als kind leerde als dat dit niet voor iedereen is weggelegd, ik leerde al snel dat je in het leven moest knokken.

Mijn leven lang, geknokt, vernederd, verguist, geen complimentje, geen liefde, geen aai, geen streel, geen warmte .............................................., alleen mijn moeder kon me dit geven, alleen werd ze weggerukt uit het leven toen mijn zoon net geboren was, zelf was ik toen 22 jaar zelf nog een kind op weg naar de volwassenheid, mijn vader ging zijn eigen gang en had na 6 weken al een andere vrouw, dit verscheurt je van binnen en doet veel pijn, heel veel pijn, je word er hard door, heel erg hard, je schakelt steeds mee je gevoelens uit, gaat emoties uit de weg, weinig tot niets kan je nog raken, je komt op het verkeerde pad terecht, je wilt het niet maar het overkomt je, je knokt om eruit te komen, keer op keer val je terug, tot het moment dat je eruit bent.

Dan pas word het moeilijk, heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel moeilijk, dan ben je eenzaam, heel erg eenzaam, en besef je dat je geen echte vrienden hebt, maar alleen uit de wereld van weleer, vrienden die je gebruiken, op je geld uit waren etc, vrienden die je niet meer wilt hebben, je wilt dat niet meer, het geld, vakanties, auto's motoren, gokken, en ga zo maar door, het interesseerde me niet meer, geef mij maar de rust, liefde en geborgenheid, dat is waar ik op zoek naar ging en hoopte te vinden.

Dat is de ommekeer in mijn leven geweest en het moment in het leven dat je beseft dat je dit leven niet meer wilt, je wilt liefde geven en ontvangen, je begint aan je zoektocht, maar als snel blijkt moeilijker te vinden dat je denkt, totdat daar plots die Engel verschijnt waarvan je geen notie had dat ze bestond. Je word onzeker en ontdekt gevoelens die je nog nooit hebt meegemaakt, aan de buitenkant blijf je de harde jongen van vroeger, de jongen die gevreesd werd om zijn hardheid, die geen genade kende, maar deze Engel maakt gevoelens los waarvan je niet eens wist dat ze bestaan.

Ik wist niet hoe ik ermee om moest gaan, in het begin denk je er weer met je gespeeld word, dan er naar je mond word gepraat, totdat op het moment dat de Engel mijn hart openbrak en me leerde om liefde te ontvangen, tranen welde in mijn ogen, liefde, emoties, woede dat ik toegaf aan mijn gevoelens kwamen los.

De Engel zei tegen me, "niet huilen" ik weet wat je voelt en laat je gaan, Engelen bestaan dus, accepteer ze en stel je open voor de liefde die ze komen brengen, als je alles aan toeval toeschrijft zullen ze je deur voorbij gaan, ik heb gezocht en gevonden, mijn zoektocht is ten einde, pluk en accepteer de liefde die ze brengen, vraag niet waarom ze komen maar geniet ervan ..............................

......................

Ieder heeft z'n eigen verhaal, vaak diep weggestopt, vergborgen totdat ................................. je Engel bij je aan de deur klopt ................................... hoe fijn is het niet om dit samen met anderen te delen ..............................................

een fluisterend woord, een aai, een streel, ieder heeft behoefte aan liefde, wijze raad .................................................. geef de liefde door die je in je hebt, geven is mooier dan nemen ......................

Mijn raad aan ieder die zich in mijn verhaal herkent is de volgende, als er een Engel langskomt laat deze binnen in je hart en geniet ervan, hoe de mensen je ook kennen van vroeger, wat je geaardheid ook is, het maakt allemaal niet meer uit, de rust die je daarna zult vinden is geweldig en maakt je een ander mens, en leert je de ander kant van het leven kennen, en je beseft hoe fijn het is om met veel en veel minder door het leven te gaan, en mensen te helpen in hun leven, de liefde die je daar voor terug krijgt is zo geweldig en fijn dit is met geen woorden te beschrijven.

Want ook de Engel die je ontmoet heeft liefde en geborgenheid nodig, en denkt nooooooooooooooooooooooi het zal wel toeval zijn, ik heb ontdekt dat toeval niet bestaat.

Ik hoop dat sommigen van jullie zich kunnen vinden in mijn true story en iets aan hebben en net als ik het geluk zullen vinden.

Mocht er iemand zijn die zijn verhaal kwijt persoonlijk aan me kwijt wil, laat het me dan weten, misschien dat ik je kan helpen met mijn ervaringen.

John

leven.van mandy

Dank je dat je een deel van mijn leven bent, of het nu is om een reden, voor een seizoen of voor het hele leven is.

Hallo allemaal,dit is het verhaal van Mandy,een inmiddels 52 jarige tv uit A`dam.mijn verhaal begint bij mijn geboorte natuurlijk,geboren in de Spaarndam buurt in A`dam.

Daar heb ik gewoond tot mijn 4e jaar,daarna verhuisde ik begin 60 er jaren met mijn ouders,mijn 5 jr oudere broer en een jonger zusje en broertje naar een van de tuinsteden in A`dam west,alwaar ik vrij normaal opgroeide in een tijd waarin buren en burgerzin nog meetelde.

Tot mijn 11e zat ik op een lagere school in de buurt,maar toen ik naar een hogere school moest werd besloten om mij naar een kostschool te sturen,een die geleid werd door broeders,niet zo heel ver van A`dam maar toch uit huis,alleen het weekend mocht ik naar huis,de rest van de week zat ik daar.

Er heerste daar een vrij strak regime,om 0630 op,dan van 0645 tot 0730 studeren,dan gauw ontbijten en naar school wat nog een kwartier fietsen was en dan`s`middags weer studeren van 16.45 tot 17.30 dan een 1/2 uur om te eten en vervolgens weer studeren van 18.oo tot 18.45.

Daarna had je nog tot 2100 vrij,maar dan naar bed waar het licht uitging om 2130,ik heb daar geleerd hoe men structuur in je leven bracht,maar had daar ook mijn eerste seksuele ervaringen,dat was vrij onschuldig tienerspel tussen jongens,maar ook wel iets serieuzer met meisjes,ik zat nl op een meisjesschool die dat jaar voor het eerst ook jongens accepteerde.

Dat hield in dat wij met 15 jongens tussen 400 meiden in zaten en ik viel daar nogal op ook doordat ik als enigste uit A`dam kwam,de zondige stad,het duurde dan ook niet lang eer ik met de meisjes uit de 2e en 3e klas omging,die seksueel ook al iets verder waren dan de brugpiepers in mijn eigen klas en wat ik daar leerde bracht ik thuis ook weer in praktijk met de vriendinnetjes van mijn zusje.

In die zelfde tijd begon ik al heel voorzichtig met travestie,de panty van mijn moeder aan,een rokje van mijn zusje,ik vond dat heerlijk om aan te hebben maar vertelde daar niemand iets over ,ik genoot daar in stilte van.

Na 3 jr kostschool ging ik weer terug naar A`dam om daar mijn school af te maken en toen ik 16 was ging ik als zovelen meteen aan het werk,na een paar baantjes kwam ik in de haven terecht en deed daar het ``stoere`` werk,maar op een bepaald moment kwam ik langdurig in de ziektewet te lopen met mijn pols.

Door de vele vrije tijd die ik toen had begon ik andere dingen te zoeken en binnen niet al te lange tijd kwam ik in aanraking met heroïne en raakte verslaafd,dit deelde ik de gak arts mee op een gegeven moment,maar die had weinig zin om er iets mee te doen en voor ik het wist liep ik weer op straat maar nu met een vette WAO uitkering,ik werd 100% afgekeurd door mijn verslaving.

Daardoor ging het snel bergafwaarts met mij,ik raakte steeds meer verslaafd en raakte op het verkeerde pad,zo`n 12 jaar lang deed ik alles wat god verboden had,kwam in de lik terecht alwaar ik nog meer foute vrienden leerde kennen,dit was een periode waarin ik mijn leven eigenlijk vergooid heb,de tijd dat anderen aan daten waren en gezinnetjes stichten,bracht ik door om mijn verslaving te onderhouden en ik deed dingen waar ik me nu nog steeds diep voor schaam.

Ook zag ik in die tijd heel veel om me heen gebeuren,vrienden die dood gingen door overdosis,ongelukken,moord,ik heb het allemaal gezien en meegemaakt,ook een paar keer in kliniek gezeten maar zodra ik weer op straat liep begon ik weer opnieuw,tot ik op een gegeven moment weer bij een vriend kwam die ze geprobeerd hadden te vermoorden,dat was voor mij het punt om te stoppen,ben toen zelfstandig cold turkey afgekickt en tot op de dag van vandaag clean gebleven.

Hierna heb ik een relatie gehad met een vrouw die al 3 kinderen had,zij ging al gauw werken en ik was huisman,full time,maar ook overblijfvader,ging mee op schoolreisje en genoot ervan om een normaal leven te leiden,maar mijn tv gevoelens kwamen ook weer boven,ik had 12 jr niks seksueels gedaan en dat haalde ik nu in,ik trok haar kousen en bodystockings aan en deed zo het huishouden.

Aan deze relatie kwam na 10 jr ook een eind en ik kwam op mezelf te wonen met alle vrijheid om te doen en laten wat ik wou,nou ik heb de schade toen ingehaald,ik was een tv die via de sexlijnen zusjes zocht om daar mee te spelen en had diverse leuke contacten.

Door omstandigheden kwam daar ook ineens abrupt een einde aan,ik deed alles weg wat ik had en begon weer ``normaal`` te leven,tot ik van mijn ex een laptop te leen kreeg om er kaartspelletjes op te doen en ik plotseling erachter kwam dat ik op internet kon komen via een onbeveiligde verbinding,toen ging er een wereld voor mij open.

Ineens had ik contact met allemaal zusjes en het duurde niet lang of ik was weer als c.d bezig en niet lang daarna als volledig tv,ik kocht me gek aan kleding,make-up en pruiken en deed allerlei contacten op in de tv wereld,via via kwam ik contact met Tv Mrs gina in Limburg het is ook bij haar geweest dat ik mij verder ontwikkelde als tv,onder haar invloed ging ik me anders kleden,vroeger sletterig nu meer vrouwelijk,maar ook met gebruik van make/up werd ik steeds handiger.

Heb in Limburg een aantal hele lieve mensen leren kennen die om mij geven en van mij houden als Mandy en daarin gaat Gina voorop,zij heeft mij vanaf dag 1 geaccepteerd zoals ik was en was meteen welkom in haar huis en heeft mij stukje bij beetje gestuurd in het Tv zijn,ben haar hier nog steeds heel dankbaar voor,heb inmiddels mijn ex en kinderen ook ingelicht maar ook daar krijg ik alle steun,ze koopt zelfs sieraden voor me en is mee geweest pumps voor mij kopen.

Het is een groot goed als er mensen zijn in je naaste omgeving zijn die je accepteren zoals je bent en voor degene die dat niet kunnen is het jammer,maar daar laat ik me niet door tegen houden,ik weet dat ik elke keer weer een risico neem door het mensen te vertellen,maar het is mijn leven en wie daar een deel van uit wil maken moet dit maar accepteren,maar ik laat mijn leven niet meer bepalen door anderen of hun zienswijze,ik doe nu wat ik wil.

Nou dit is in het kort mijn verhaal,misschien komt er nog wel een vervolg op met verdere ontwikkelingen,maar wil het hier nu even bij laten,voor al mijn vrienden,vriendinnen en zusjes een welgemeende groet en wens dat het juli goed gaat en het leven kunt leiden wat je wil leiden,maar speciaal voor mijn hartsvriendin Gina die achter elke donkere wolk toch weer een zonnestraal zit,haar gun ik het beste van het beste en hoop dat ik erbij kan zijn als haar droom uitkomt en wat die droom is kun je hier elders wel lezen.

Hoop dat zij hierbij alle hulp en steun krijgt die ze verdiend,wat het is een bijzonder mens die meer voor een ander klaar staat dan voor zichzelf en ik zou het geweldig vinden als wij haar daar bij kunnen helpen,met vriendelijke groeten Mandy

De ware Liefde

Als klein kind zocht ik de liefde maar vond die niet. Ook in mijn verdere ontwikkeling vond ik dat niet.
Ik dacht telkens dat het liefde was die ik ervoer, maar nee dat was geen liefde maar houden van.
Ik besefte goed dat ik zo niet verder kon met mijn leven en gaf er een draai aan, ook door mijn brieven
die ik schreef en waar in stond dat de liefde zou komen en ik bleef geloven in die liefde.
En toen ineens stond hij daar, mijn engel die me de liefde bracht. Ik bloeide weer helmaal op als een
roos die water kreeg. Ja, want zo voelde ik me van tevoren, verlaten door de liefde.

Die engel gaf me weer voeding en het begon zich te ontwikkelen en het gaf me een heerlijk gevoel dat
ik dat kon voelen. Dat was echte liefde, het voelde van binnen heel warm bij elk klein woord werd ik al
warm en rood, want ik wist dit is echte liefde.

Maar geloof niet dat alles goed was, nee er waren soms ook dingen die ook door deze liefde teweeg
werden gebracht zoals jaloezie. Ja, maar ik gaf mijn engel aan dat ik alleen van hem hield en niet van
een ander en zo werd onze liefde groter en sterker. Dit was het mooiste, dat ik dat door deze engel kreeg.
Ik kon niet begrijpen waarom ik zo lang heb moeten wachten om dit te voelen, deze liefde.

Ik voelde me als of ik thuis was gekomen omdat deze liefde heel sterk was en dat voelde heerlijk aan;
ik genoot van elke teug.

Het was zo bijzonder en ik was eindelijk gelukkig. Na 52 jaar had de echte liefde bij mij aangebeld door
deze engel, die me dat moest geven, zodat ik de warmte nu verder kan geven aan andere mensen die dat
nodig hebben in hun leven.

Ook kwam deze engel naar mij en zei: "Ik draag al mijn hele leven een geheim met me mee. Verlos mij
hiervan, zodat ik deze liefde ook aan mijn kleinkind kan geven. Zij met die grote blauwe ogen, waar ik veel
van hou en waar veel ouders van dromen".

Ik zei: Je heb mij de liefde gebracht en ik ga jou helpen, zoals ik dat moet doen en nam de tijd om dit aan
de engelen te vragen.
De engel kwam en zei verlos hem van zijn lijden. Zoals de engel mij opdroeg, legde ik mijn hand op zijn
schouder en hij begon spontaan te huilen. Hij zei: "Gina, ik weet niet wat er gebeurd met mij, maar het
voelt goed aan".

Ik zag en voelde zijn verdriet, maar voelde ook iets anders dat ik niet thuis kon brengen. Ik legde een arm
om zijn schouder en zei: Het komt goed vriend, waarop hij zei: Bedankt, je bent het beste wat me overko-
men is in mijn leven en ik voel nu al iets anders dan alleen die pijn.

Ik vertelde hem dat het de liefde was die hem bevrijd had van zijn gedachten. Ik bereidde me voor op deze
uitgebreide healing en wist dat ik dit moest doen, want hij heeft me laten voelen wat echte liefde is.

De dag kwam dat ik hem zei dat ik hem zijn healing mocht geven. Ik ging naar beneden en maakte mijn
kaarsen aan, stak wat wierook op, liep met salie door de ruimte en begon met mijn ritueel.
Toen ik hiermee klaar was riep ik hem, zette muziek op en begon. Ik vroeg de engelen me te helpen en
opeens zag ik een wit licht boven zijn buik en dat er iets naar buiten kwam. Het waren allemaal kleine licht-
jes en ik voelde deze energie.
Hij werd geheeld door dit licht. Ik zag de verzuchting van zijn adem en wist dat hij nu een andere mens,
zonder die gedachten die hij zijn hele leven mee droeg, was geworden.
Zijn verschrikkelijke last was weg; hij kon weer leven en voelen hoe mooi de liefde is.
Hij bedankte mij hiervoor, maar ik zei: Jij heb mij iets geven en ik geef je daar wat voor terug.
Ik zag de verandering van deze engel en hij kwam tot leven. Ik voelde zijn energie, die heel sterk was, en
iets moois waarvan ik wist dat dit de liefde was die hij me bracht. Nu kon hij dat ook aan zijn kleinkind geven,
want net als ik zocht hij al zijn hele leven die liefde.

Geniet van die liefde want voor sommigen is die er maar voor even.Dus mensen ben gelukkig met elkaar en geniet van die momenten. Maak je niet druk over hoe alles gaat in het leven, want ik weet zeker dat je die liefde niet moet zoeken, maar moet wachten, want één ding is zeker:het kom op je pad.

De liefde heelt alle wonden die ontstaan zijn door keuzes in het leven. Zij is door een grote macht gegeven

en hier op aarde is maar voor even ,ben zuinig op het leven en

Leef je leven

Ode aan mijn vader dit was zijn leven

De Kleine Tuinman

Er was eens een Kleine Tuinman. Zijn tuin was niet groot. Maar voor hem groot genoeg om zich een echte tuinman te voelen.

Vanaf de eerste lentezon tot aan de laatste zomerstralen kon je hem er vinden. Vaak tot s`avonds laat.

De lucht trilde van zijn zware stem die boven alles uit te herkennen was. Vaak riep hij dan Reeene……….Irene zijn vrouw.

Hij had dan vast weer een emmer met groenten om schoon te maken.

De tuin weerspiegelde een paar karaktertrekken. Er was geen systeem te vinden en het zag er allemaal niet zo netjes en doordacht uit, maar er ademde een sfeer.

Om bij de tuinman te komen moest je soms het padeven zoeken. Hij was niet altijd even gemakkelijk te vinden. Het pad had hobbels en er waren weleens stekels en hindernissen en zijsporen in al die jaren. Maar had je de kleine tuinman echt gevonden wilde je van de warmte en gezelligheid die hij uitstraalde ook niet meer weg.

Hij zei nooit zoveel over vroeger en zichzelf. Je wist dan ook niet altijd wat er in hem omging. Heel af en toe kwam er eens een verhaal om van te smullen. Velen vonden hem een zonderling, maar daarvoor had hij zo zijn eigen redenen.

Hij leefde in zijn eigen kleine wereld en trok er zich niet al te veel van aan. Hij was soms kind met de kinderen en sprak hun taal.

Alles groeide en bloeide in de tuin van de kleine tuinman.

Iedereen werd altijd gul bedeeld.

Nou moeten jullie weten dat het planten en dierenrijk een eigen taal spreken die de meeste mensen niet kunnen horen.

Zo kwam het dat op,een avond alles in rep en roer was en het in de tuin gonst van de opwinding.

De kleine tuinman was weer niet komen opdagen. De bonen waren al eens door een vreemdeling geplukt. De aarde was in het voorjaar door iemand anders omgespit. Soms kwam de vrouw van de kleine tuinman en zo kwamen zij te weten dat de kleine tuinman ziek was.

Deze keer was het echter anders. Het was 23 juli en de planten en de dieren waren allemaal opgewonden.

Die middag was er iemand gekomen. Een vreemdeling die expliciet naar de kleine tuinman had gevraagd.

De planten hadden in koor geroepen ga weg jij het is nog veel te vroeg en volop zomer.

De bladeren hebben ook nog al hun sap en zijn vol leven.

De vogels hadden ook gezongen dat de trektocht nog niet begonnen en gezamenlijk hadden zij de vreemdeling weggestuurd.

Opgelucht waren ze met zijn allen. Desalniettemin erg geschrokken van deze vreemdeling.

Toen alles tot rust gekomen was en moeder aarde haar energie in zich terugtrok en de mensen in hun diepste slaap gegaan waren was de vreemdeling echter weer gekomen. Deze keer aan het bed van de kleine tuinman. Hij vroeg de kleine tuinman hem te volgen.

Deze gehoorzaamde en stond op.

Zijn tijd zat erop……….

als je, je verhaal ook kwijt wil

mail me dan zet ik die op mijn site .

Gina Bindels

info@white-butterfly.nl

Mijn verhaal

Soms gaan dingen in leven niet zoals je verwacht,zoals in mijn leven. Ik was altijd op zoek naar mezelf afvragen wie ik was, zoveel vragen,maar kreeg geen antwoord. Waar komt dat gevoel toch vandaan,wat is er aan de hand met me,het is toch niet normaal zoals ik me voelde,ik voelde me niet thuis in mijn lichaam!!!

Maar zei dat kan niet en probeerde dit maar weg te wuiven,alsof er niks aan de hand was,maar dat kan je even en dan komt dat echte gevoel naar boven,dat steeds sterker word,ik wilde altijd mijn nagels laten doen en mijn ogen opmaken!!Ja,als man al kreeg ik vaak te horen,dat hoort toch niet,jawel dat ben ik,

ik had eigenlijk een vrouw moeten zijn!!!Kreeg reacties,dat is toch niet normaal,waarop ik antwoordde,wat is normaal,je word in hokjes geplaatst,wat
wel kan en niet ,nee zo is het niet,in de tijd van mijn geboorte is iets gebeurt dat ik niet als meisje,maar als jongen op wereld kwam,heel vroeg wist ik dat iets niet klopte. Ik voelde me geen jongen,en heb dat nooit gevoeld. Ik heb een spel gespeeld,mezelf verloochend,maar diep vanbinnen worstelde ik met mijn gevoel,maar liet dit niet zien aan de buitenwereld. Dat had ik geleerd om dat te doen,ik leefde mijn leven als man en deed ook wat iedereen van mij verwachtte. Had een vriendin, trouwde,kreeg twee kinderen,maar die vreugde was gauw over. Mijn eerste kind overleed aan wiegendood,wat een grote klap was,maar ik wist diep van binnen dat het niet was voorbestemd voor mij,ook kwam er nog een zoon die aan autisme lijd!!!Maar dan komt dat gevoel weer wat in je speelt,daar zat ik telkens weer mee,je gaat op onderzoek,wat er aan de hand is,je vraagt je het steeds weer af. Ik kreeg vaker te horen,je bent net een wijf,ik lachte maar maar wist dat het zo was. In de spiegel zag ik die man,maar diep van binnen was ik een vrouw!!!Ik was niet getrouwd uit liefde en kon de breuk niet uitblijven,het was een verlossing voor mij!!!!!Ik kon eindelijk mezelf zijn,ging op zoek,kreeg nog enkele relaties met vrouwen. Maar die eindigden ook,omdat ik niet mezelf kon zijn. Toen kwam een vrouw in mijn leven,waar ik mezelf kon zijn, dat dacht ik,maar dat was ook niet zo. Toen gebeurde er iets in mijn leven,ja,er kwam een man in mijn leven

die mij de ogen opende,net als m'n laatste vriendin,en me zei"je moet in de spiegel kijken,dan weet je wat je zoekt en wie je bent" .Dat heb ik gedaan,samen met mijn vriend,de stappen gezet om die te kunnen zijn die ik ben!!!!

Daar ben ik Jack ook dankbaar voor,dat hij mij de ogen opende,dat ik deze stap heb gemaakt,het is een bevrijding voor mij!!Voor mijn familie is het een schok,wat ook de andere kant van de medaille is,'k weet dat het niet geen makkelijke weg is. Maar om gelukkig te zijn heb dit over,want om je hele leven in leugen te leven is ook niet goed. Ik heb al mijn relaties voor de gek gehouden omdat ik niet die was die zij dachten,ik had dit veel eerder moeten doen,dan had ik minder mensen pijn gedaan,want een breuk is nooit leuk maar soms heb je het niet zelf in de hand,je leven,het gebeurt gewoon. Daarom als je dit leest,en hebt die gender gevoelens ook,wacht er niet te lang mee!!!!!!

Je krijgt spijt,dat is een gevoel dat je niet uitschakelen kan!!!Als je na dit verhaal nog vragen hebt,vraag het gewoon of mail me.

Op info@white-butterfly.nl daarom ben ik er,om jou te helpen met je gevoelens,dus wees niet bang doe het gewoon en zal opgelucht zijn!!!!

soms gebeuren er in je leven die niet verwacht,Zoals ik dat heb mogen ervaren,toen toen ik de bevestiging kreeg van Vu genderteam,
dat ik een transgender was.Er viel voor mij een last van mijn schouders,eigenlijk wist ik dit mijn leven al,maar voor de buitenwereld hield ik dit
angstvallig verborgen!!!!
Sommigen wisten dat zij die mij goed kenden,wat er in mij omging,maar ik kon het goed verbergen.
Uiteindelijk kan je dat niet meer,je gaat tegen je eigen gevoel in,nu ik uit de kast ben,voel ik me veel gelukkiger.Het is lange weg,wat ik allemaal mee heb gemaakt !!!!!k
Hoop dat deze weg kan volbrengen zodat ik mag "Gina Bindels" zijn geboren in het verkeerde lichaam!!!!
Ik heb toen de keuze gemaakt om dit te doen te doen,te doen,het was een moelijke keuze,ik wist ook dat ik mijn job in de beveiliging niet zou behouden!!!!!!
Daarom besloot ik om iets voor mezelf te beginnen,door mijn ervaring en levenslessen kan ik dit,om anderen te begegleiden en ondersteunen.
Ik weet ook dat dit niet makelijk is zonder geld. Je loopt tegen muren aan,je moet alles zelf doen,ik ben trots wat ik tot nu toe voor elkaar gekregen heb wat dat betreft!!!!! white-butterfly,door al mijn inzet en geloof hier in heb ik dit voor elkaar gekregen zonder veel geld,waar best trots op ben,na al wat ik in korte tijd heb meegemaakt!!!!
Denk er maar eens over na om dit te doen,voorje zelf op te komen,jou dromen,kan je alleen,ik wil je daar graag bij helpen als jou coach.
Heb jij deze hulp nodig dan lees op mijn site www.white-butterfly.nlvoor info

Gina Bindels

01-11-2013

Ik ben dit bedrijf begonnen om mensen te coachen zoals ik,transgenders!!!Dat ze iets of wat begeleiding zouden hebben tijdens en
na hun traject!Ik kan je coachen,begeleiden en ondersteunen op je weg naar vrouw of man.Dit wil zeggen,meegaan naar de
gesprekken met de psycholoog of de dokter van het genderteam,gewoon als ondersteuning,dat je niet alleen hoeft te gaan.Je hoeft dit niet alleen te doen,ik weet hoe het aanvoelt als je deze stap moet doen.Het zijn grote stappen die je moet zetten,maar dit doe je voor jezelf,jouw leven waar je naar hunkert!!!!Geloof me,je doet ze niet zonder moeilijkheden!!!!
Ook op de werkvloer loop je tegen de vooroordelen aan,we worden ook daar nog niet geaccepteerd als transman of vrouw!!!!Dit
moet in de nabije toekomst veranderen want het is pure discriminatie!!!Wij transgenders hebben ook recht op werk en zijn in staat om fatsoenlijk te presteren,we leven in 2013 en niet in de middeleeuwen!!
Iedereen moet gelukkig zijn hoe ie is,wij leven zoals andere(gewone)mensen,hebben dezelfde fouten en goede eigenschappen,we zijn niet ziek in ons hoofd,we willen gewoon zoals ieder ander levend wezen met respect behandeld worden!!!!Ik blijf merken dat de meeste mensen denken dat we ziek zijn.Ik wou dat ze eens konden meemaken,hoe het voelt om in het verkeerde lichaam geboren te zijn!!!Dit zou hen een totaal ander beeld geven,eens te voelen wat het is om in een verkeerd lichaam te zitten!!!
Homo en lesbisch is nu voor een groot stuk aanvaard in onze maatschappij,maar transgender,is niet normaal en gestoord!!!
Wat is normaal,hetero.........laat toch gewoon iedereen doen waar ie zich goed in zijn vel bij voelt,dat zou veel zelfmoorden voorkomen,omdat mensen niet kunnen zijn wie en hoe ze zich voelen.
Ja, in wat voor een tijd leven we,dit hoort er gewoon bij.Ok we zijn mensen die anders zijn,maar we willen toch maar gewoon leven en gelukkig zijn,ik merk dat jongeren er steeds meer voor durven uit te komen,wat ik zeer dapper en goed vind!!!Ze blijven
er niet mee rondlopen zoals ik,jarenlang ongelukkig zijn en steeds maar op zoek naar je ware ik!!!!
Ook is het beter om je operatie op jonge leeftijd te laten doen en niet zoals ik op je 54ste,want dan zijn de risico's veel groter op complicaties!!!Ook mentaal is het zwaarder op latere leeftijd,wat had ik allemaal als vrouw niet kunnen doen moest ik zolang niet op zoek geweest zijn naar mijn ware ik!!!!Opgelet,ik zeg niet dat ik nu ongelukkig ben hoor,het voelt goed aan dat ik nu die stap heb gezet!Ik ben veeel gelukkiger dan voorheen,en elke stap in mijn traject is een stap vooruit naar die vrouw en daar heb ik alles voor over!!!!!
Ik hoop dat werkgevers hier ook is over nadenken,zodat wij transgenders ook aan de bak kunnen komen met jobs,en niet van een of andere uitkering hoeven te leven,dat we ook onze plaats in de maatschappij hebben!!!!Zovelen van ons zitten zonder werk en een partner en moeten leven van een bescheiden inkomen omdat we met de vinger gewezen worden!!!En zie ons vooral niet als een sexobject,want dat zin we niet!!!!!We zijn ook mensen die hunkeren naar liefde en een sterke arm om ons heen,als het even moeilijk gaat.
Hier moet allemaal verandering in komen,iedereen heeft recht op een gelukkig en gezond leven,dus ook transgenders en ik hoop dat ik hiermee meer mensen tot nadenken zet!!!!Het is niet leuk om in een hokje geplaatst te worden met al die vooroordelen!!!
Dus als je dit leest geef dit door aan anderen en wie weet kunnen wij transgenders in de nabije toekomst een gewoon leven leiden.
Daar hebben we toch recht op,dus roep ik alle transgenders op,om voor zichzelf op te komen,verstop je niet langer en kom uit voor wat je bent en wees daar fier op !!!!!

Gina Bindels

02-11-2013

Toen ik de keuze maakte wat anders te gaan doen,dat ik niet meer op mijn werk kon blijven,heb ik deze stap gemaakt.Waar ik nu geen spijt van heb,ik heb altijd met plezier in de beveiliging gewerkt.Vooral op luchthaven van Maastricht,dat waren leuke jaren met leuke collega's.Het was leuk werk,je was altijd met mensen bezig,geen dag was hetzelfde,dat maakte het werk boeiend,ik was supervisor met nog een paar collega's.Je had dan die dag de leiding over een groep,je was de eindverantwoordelijke,en het mooiste was dat ik mezelf kon zijn.Vele van mijn vrouwelijke collega's wisten wat mijn gevoel van binnen was,mijn vrouwelijke kant.Ik kwam soms op het werk met nog de nagellak op en werd daarop gewezen,waarop ik dan antwoordde,shit vergeten,er was gisterenavond een TV-party!!!!
Je kon daar gewoon zijn wie je was,geen druk,lekker met z'n allen werken.Ik ging met plezier elke dag naar mijn werk,soms moest je naar een asielcentrum om daar in te springen,want je kwam niet aan je uren,nou dat was helemaal niks voor mij,wat ik daar allemaal te zien kreeg was echt niet "my piece off cake"!!!!!
Alles wat ik daarover kan en wil zeggen is dat wij nederlanders blind zijn!!!! Tja asielzoekers,maar het was ook niet mijn werk,ook heb ik daar geleerd dat je niet telt als mens,maar een nummer bent!!!! We leven in een tijd waar druk op de mensen word gezet,wat niet goed is voor de gezondheid,alles moet snel en zo goedkoop mogelijk.
Zo gaan steeds meer bedrijven bankroet of verhuizen naar lage loonkostlanden,zo is het ook in de beveiliging!!Ik heb jaren met plezier gewerkt op luchthaven,kon daar mezelf zijn,wat goed aanvoelde,maar toen we de luchthaven kwijt zijn geraakt omdat een ander beveiligingsbedrijf goedkoper was,konden we gaan!!!Ja dat was een grote klap voor mij en vele collega's,enkele konden overstappen,ik vond dat het niet eerlijk is gegaan,tja dat is de beveilingssector!!!!
Altijd druk,nooit rekening houden met je privéleven,nee alles draait om geld,en als je dan een keer vrij was na lange diensten,werd er gebeld of kon werken!!!Als je dan weigerde werd je verbaal bedreigd met ontslag,ja dat is de beveiligingsector,ook toen we een andere locatie kregen,bij het UWV in Heerlen was het niet anders!!
Ik probeerde mijn draai weer te vinden,maar voelde me daar niet thuis,het was anders en ik kan niet tegen onrecht,als ik zag hoe collega's clienten afsnauwden!!!Dan dacht ik " je zou daar is zelf moeten staan!!!Nee dat was geen werk dat me lag,maar deed gewoon wat ik moest ,want je had niks te willen!!!
In die periode kwam er een breuk met mijn toenmalige vriendin Anita,wat me best pijn heeft gedaan.Ik dacht ze aanvaard me zoals ben!!Ik zei haar ooit is,dan hebben we maar een lesbische relatie,daar had ik teveel mee gezegd!!!Toen ze bij mij weg was, probeerde ik uit te zoeken wat er nou was,van waar komen deze gevoelens???
Tot ik op een bepaald moment een mail kreeg van een man,een Master,ik las de mail en antwoordde erop,ik vergeet die dag nooit meer!!! 25 augustus spraken we af,een weekendavond,ik had me opgetut als een mooie slavin!!Kort rokje,high-heels en een zwart topje,ik had best wel zenuwen die dag,eindelijk was het zover,er werd aangebeld,ik maakte open en hij keek me aan en stelde zich voor als Mr John Karels,we zijn naar boven gegaan,daar heb koffie gedronken,hij nam plaats op bank en hield me de hele tijd in de gaten.Ineens zegt hij Gina,ik moet met je praten,waarop ik dacht,de klik is er niet,maar ik dacht fout!!!Hij zei,Gina jij bent geen TV het zit dieper bij jou,waarop ik lachte en zei "de TV die staat op de kast"!!!John antwoordde "ja lach maar wij gaan daar wat aan doen",door deze man heb ik deze stap gemaakt,om die te kunnen zijn die ik ben!!!!!!!!!
Ik voelde me nu bevrijd,eindelijk iemand waar ik mezelf kon zijn,was hij nooit in mijn leven gekomen had ik misschien deze stap ook niet gemaakt.Ik werkte nog in beveiliging,met tegenzin,nee ik heb er nu geen spijt van,ook is deze man van mij heen gegaan op een manier dat ik nooit meer vergeet!! Als je zoiets meemaakt,geloof je nergens meer in,maar ik ben er zeker van dat onze ontmoeting niet zomaar was!!Hij was de engel,die op dat moment mijn pad moest kruisen,om deze grote stap te maken naar die vrouw die ik altijd diep van binnen ben.Mijn hele leven al wist ik,soms gebeuren dingen die een complete draai aan je leven geven,totaal je leven omgooid,maar ik denk dat alles gebeurt met een reden.
Ik heb veel meegemaakt,nu ook nog,maar ik blijf hopen op betere toekomst,het belangrijkste is dat je kan zijn wie je bent!!
We maken ons overal druk over,doe ik ook soms onbewust,maar als dit meemaakt besef je dat,het leven heel kort is,dat je er van maakt wat je zelf wilt.Als je 't morgens door gaat naar je werk zeg altijd,tot straks,want je weet niet wat er die dag op je pad gaat komen!!! Nee,tijd kunnen we niet veranderen,wel je leven,alles heeft reden in je leven.Mensen komen,mensen gaan,om jou wat te leren of jij hun.Als je dan klaar bent,is het jou tijd om in te stappen,naar je eindstation,zoals mijn Master John Karels!!!!Hij heeft dat gedaan,hij heeft mij de stap moeten laten maken,daarna kon hij verder gaan!!!!Ja,zo gebeuren dingen in het leven,dus wat maakt het uit dat je transgender bent!!!Niks je bent ook een mens,net als al die anderen,die kunnen ook niet langer leven!!! Nee we zijn allemaal mensen van vlees en bloed,als jou kaarsje uitgaat is het voorbij!!!!!

Dus leef je leven,met volle teugen en niet met een leugen!!!!!!!

Gina Bindels.

4-11-2013

Nadat ik mijn werk had opgezegd ben ik in de WW terecht gekomen,wat geen vetpot is!!!Nee het ging alleen maar slechter,ik viel
in een financieel gat.Kreeg het allemaal niet meer gebolwerkt,vroeg me af hoe kom ik hier uit.Op de koop toe kreeg ik nog een rekening van mijn advokaat die mijn zaak gepleit had als vriendendienst!!!Nou dat was een mooie vriendendienst met zo een huizenhoge afrekening,ik wist me geen raad meer!!
Gelukkig gingen er ook zaken goed,ik had destijds een verzekering afgesloten voor als ik werkloos moest worden,dus trok ik een extra bedrag daarvan.Maar toen ik een herseninfarct kreeg kwam ik in de ziektewet terecht,stopte de extra betaling van de verzekering.Ik snapte er niets van,maar volgens de verzekering was ik niet meer werkloos,maar viel onder de ziektewetgeving!!!
Dus moest ik alles zelf betalen, ik trof regelingen met bedrijven om maandelijks een klein bedrag af te betalen!!!
Geloof me maar zo krap had ik nog nooit gezeten in m'n leven,was voordurend aan't schipperen om toch alles te kunnen aflossen.
Toen kwam mijn jaarlijkse afrekening van Essent waar ik van achterover sloeg,kon m'n ogen niet geloven 2964,02€!!!!!Dit kon
gewoon niet,zo'n extra verbruik,ik leef alleen heb geen zonnebank of wietplantage!!!!Vermits deze rekening niet kon kloppen
belde ik Essent om uitleg te vragen.Werd er van het kastje naar de muur gestuurd,ze bleven volhouden dat dit wel degelijk door
mij was verbruikt!!!!Ikzelf checkte m'n meterstanden,klopte gewoon niet en bovendien hadden ze de meters door elkaar gehaald!!
Ik deed ook navraag bij Enexis,zij vonden geen grootverbruik,wat ik onmiddellijk doorgaf aan Essent die daar geen oor voor hadden.Zo zie je maar,je krijgt een rekening in de bus waarvan je zeker weet "dit kan ik onmogelijk verbruikt hebben" betalen moet
je!!!
Na het overlijden van John had ik nieuwe mensen leren kennen en die zeiden,Gina je komt er wel uit,we helpen je wel.Allemaal praatjes ja,veel beloftes,luchtkastelen!!!!!Ik liet me weer gebruiken,want als je goed bent voor de mensen gebeurd dit!!!!Tot ik zei
"Nu is het afgelopen",geen GHB-Party's meer want dat is toch een illusie!!!!Niemand zag ik nog,zo zie je maar dat je aan jezelf moet denken.Dat doe ik nu ook,mijn traject is veel belangrijker dan die mensen die me alleen maar gebruikten op een moment dat ik emotioneel een wrak was!!!!Ik was John,mijn steun en toeverlaat kwijt,was dus een gemakkelijke prooi voor die mensen!!!!!!!!!!!!
Had John nog geleefd had dit niet gebeurd,ik hoor hem nog altijd zeggen"Gina zoek mensen die je vertrouwen waard zijn,omring je
met echte vrienden,word is wakker"!!!!!
Nou dat heb ik gedaan,overal heb ik een einde aan gemaakt,geen drugs meer in mijn huis,dat is een vlucht uit de realiteit.Je hebt dat niet nodig om gelukkig te zijn,dat vind je in andere dingen!!!!
Het bedrijf dat ik heb opgezet daarna,loopt nog niet zoals ik het zou willen.Mijn webwinkel "www.ginatravashop.nl",tja die loopt ook niet zoals het zou moeten,maar zoiets heeft tijd nodig om naambekendheid te krijgen.Soms vraag ik me af wat moet je ermee Gina,het loopt nog niet.Ik hoop dat alle tijd die ik erin gestoken heb,niet voor niets is geweest,en verdien ik er een beetje aan,zodat ik weer wat leuks voor mezelf kan kopen!!!!Geduld is een mooie deugd!!!Komt wel hoor ik m'n overleden vriend soms in m'n hoofd fluisteren,ja mensen soms praat ik in mezelf met hem,ook schrijf ik veel van me af.
In maart leerde ik m'n nieuwe vriend kennen,een lieve man!!!Hij ordent mijn geschreven stukjes,verbetert ze want mijn spelling laat veel te wensen over!!!Daar ben ik hem dankbaar voor zodat iedereen zou kunnen volgen wat er in me omgaat, het is niet allemaal over rozengeur en maneschijn dat mijn leventje voort borrelt,plus dan nog is mijn traject naar dat vrouw zijn,waar ik zo naar verlang!!!
John heeft me ooit een brief geschreven voor de moeilijke momenten in het leven!!!!Daar staat in "Gina,als je het moeilijk hebt,lees dan deze brief",regelmatig ga ik dan naar m'n kamertje en lees dan John's brief, dan voel ik me weer wat beter.Het is nog een lange weg voor ik weer in alle rust,weer een gewoon leventje kan leiden!!!!
Dierik,mijn nieuwe vriend zegt dat we er wel komen,stap voor stap,Rome is ook niet in 1 dag gebouwd!!!!Hem geloof ik,hij is niet zoals die anderen die ik na John's overlijden toeliet in m'n leven.Ik ben blij dat hij in m'n leven kwam en is,me gelukkig maakt,lekker voor me kookt want dat kan ie als geen ander(mhhhh)!!!Ja,ik ben weer een paar kilootjes bijgekomen,dus veel sporten!!!Dat doe ik nu elke voormiddag anderhalf uurtje in de Gym,effe afschakelen,en het is op de koop toe goed voor m'n gezondheid en m'n traject!!
Ik voel dat m'n borsten aan het groeien zijn,dus het begin naar die vrouw is aan de gang!!!Ik ben zo ongeduldig,ik heb lang genoeg gewacht,dat moest,het is een cyclus!!Je lichaamheeft tijd nodig om te veranderen,je krijgt een totale andere vet opbouw.'k Hoop niet teveel,nee ik wil slank worden,dus sportenis nu belangrijk voor m'n geest en gezondheid!!!!
Ik wil nog zoveel,mijn neus laten verkleinen dat is vrouwelijker,mijn neus is altijd een teer punt geweest voor me.De ontharing waar ik sedert vorige week mee begonnen ben,weer een stap naar het vrouw zijn ,heerlijk,nooit meer hoeven me te scheren.'k Heb altijd een hekel gehad aan al die overtollige beharing gehad,het hoorde daar niet want voelde me altijd vrouw!!!Wat ben ik blij dat ik dit nu allemaal kan doen zodat ik binnenkort als ik in de spiegel kijk een vrouw zie en geen MAN!!!!!!!
Het is nog een lange weg met vele ingrepen voor ik lichamelijk Gina Bindels zal zijn.Het is geen eenvoudige weg,maar ik wil niet meer stiekem doen of het verstoppen.Dat is niet goed voor je geest en gezondheid,moest je jezelf ook zo voelen kan ik alleen maar zeggen zoek hulp!!!Je kan altijd contact opnemen met me via "www.white-butterfly.nl" en wie weet komen we er samen wel uit na een goed gesprek!!!

Gina Bindels.

Hoe het begon,

Op 20 juni 1959 zag ik het levenslicht in het ziekenhuis van Brunssum nu het Atrium,geboren als jongen,wat eigenlijk niet had moeten zijn!!!!
Ik werd geboren in een gezin,toen nog maar met z'n vieren,vader,moeder en Silvia en ik Gina toen nog Peter,er zijn nog twee kinderen na mij gekomen,Anita en mijn broertje Erik,die in 1980 is overleden door een fataal ongeval op zijn 16e levensjaar.Wat een grote klap was voor ons gezin,ja het was de jongste in ons gezin,maar ook de gangmaker,altijd in voor grap,ja als zo iemand wegvalt,ik vergeet dat nooit meer die bewuste dag!!!Een zondag,ik was met mijn vriendin op bezoek bij vrienden van haar in Vaals,omdat het mooi weer was,waren we met de motor gegaan.We zaten net aan de koffie,kreeg ik telefoon dat ik naar huis moest komen,mijn broertje had een zwaar ongeluk gehad en dat het niet goed was.Ik ben toen naar huis gereden,nou je kan meer zeggen gevlogen,ik weet ook niet meer hoe hard ik heb gereden,maar ik was snel op de plaats waar het ongeluk gebeurd was.Ik schrok van wat ik daar aantrof,zijn helm,voor zover dat je die nog kon herkennen lag in een grote plas bloed,ik ben daarna huis gereden,trof daar mijn vader aan,helemaal van slag,vertelde me dat Erik in het ziekenhuis in Heerlen was opgenomen,maar in coma lag!!!!Ik vroeg"waar is mam"en mijn vader antwoorde bij mijn tante maar die weet het nog niet!!!Dus heb mijn tante gebeld,mijn moeder rustig verteld wat er gebeurd was,dat ze rustig moest blijven,maar naar huis moest komen!!!Dat ik naar ziekehuis ga om te kijken hoe het nu is,nadat ik opgehangen had,had ik een raar gevoel,zei tegen mijn vader bel Anita en Silvia op,dat ze meteen komen want het is niet goed met Erik!!!Daarna ben ik naar het ziekenhuis gereden,nu wel rustig want ik wilde niet ook een ongeluk krijgen,daar aangekomen werd ik door verwezen naar 8 west.Daar lag hij,hij ademde zonder machines,had zijn ogen dicht,ik ging aan zijn bed zitten en pakte zijn hand vast,op dat moment kwam er een verpleegster binnen.Ik keek haar aan en zei hij sterft om 19u morgen!!! Waarop ze vroeg,hoe weet je dat????Ik voelde dat en bel iedereen op voor te laat is.Ik heb nog aan zijn bed gezeten,heb daarna afscheid genomen van mijn broertje want ik wist dat het laatste keer was,dat ik hem zo zag!!!!Toen ik thuis kwam trachtte ik mijn moeder te troosten,nam haar in m'n armen en zaten samen een potje te grienen!!!!
Ze huilde,wat me heel veel pijn deed,haar zo te zien,dat nu tranen weer naar boven komen als ik dit neerpen,ook al is het zo lang geleden!!!Maar ik zie nog voor me als de dag van vandaag.Het doet nog steeds zo'n pijn,als er aan denk,het slijt,maar elk jaar,met zijn verjaardag 24 oktober,de kerst en nieuwjaar,ja dat zijn van die momenten dat ik daar aan denk!!!Hierdoor is mijn vader enorm verandert,hij heeft hierna geen druppel meer gedronken,wat goed was voor ons gezin,zoals ze zeggen"drank maakt meer kapot dan wat je lief is".Door dit ongeluk is mijn vader veranderd en leerde mijn vader kennen,maar dwaal even af.De volgende dag zijn nog familieleden langs geweest om afscheid te nemen ook mijn zussen zijn langs gekomen!!!Ik herhaalde tegen hen wat ik ook al tegen de verpleegster zei,om klokslag 19u sterft hij,mijn zus vroeg of ik mee wilde naar hem!!!Ik kan niks doen zus en we mogen maar met paar op bezoek,gaan jullie maar met mama.Mijn vader was 's middags gegaan met mijn schoonbroer.Mijn zus is met mijn moeder gegaan,daar aangekomen zijn ze naar zijn kamer gegaan,daar heeft mijn moeder er een priester bij geroepen om het heilig oliesel toe te dienen,zei hij "in de naam van de vader en heilige geest,amen!!!! Nadat hij dat hij dat gezegd had,opende m'n broertje de ogen,keek mijn moeder aan en stierf!!!!!!!! Ja precies om 19u zoals ik had voorspeld,hoe wist ik dat????? Een voorgevoel,wat ik als kind ook al had,ik was anders dan de meeste kinderen,dat voelde ik toen al!!!! Van kleins af had ik al van die voorgevoelens,wat ook vaak mijn leven gered heeft,ik had een goeie beschermengel in mijn leven,nu nog.
Makkelijk was het niet,ik zag dingen,maar durfde daar niet over te praten,zo ook op keer,zag ik een kerhof met de kist in het midden,allemaal mensen er omheen,maar zag mezelf niet,ook zag ik nog een kist opgebaard in een ruimte met glas in lood,kon dat niet thuis brengen,vertelde dit aan mijn moeder maar ze ging er niet op in!!!Twee weken later stierf mijn opa,plotseling nee,het was zijn tijd,hij werd opgebaard in de aula van ziekehuis in Brunssum en daar waren de ramen zoals ik ze gezien had namelijk glas in lood!!!!!!!
Hij werd hij begraven en zoals ik het gezien had,de kist midden op het kerhof,met allemaal familie er om heen,ja ik was een bijzonder kind.Ik heb ook het gevoel dat ik geboren ben voor iets groots,ja klinkt raar,maar dat is een gevoel wat ik heb en me niet loslaat,makkelijk is het niet voor je als kind.Bij mij begon dit na een ongeluk dat ik heb gekregen toen ik 6 jaar was.Op weg naar huis,stak ik de weg al over zonder op de schooljuf te wachten,fout,toen ik aan de overkant was,riep de juf me terug,wat ik ook deed,maar ze had de auto niet gezien die daar met hoge snelheid kwam aangereden,ik werd geschept,alles werd me zwart voor de ogen,duurde een paar seconden,ineens een mooi helder wit licht,ik keek naar onder en zag mezelf liggen,wat heel raar was,ik kon de dokteres zien,ze stonden om me heen en twee verpleegsters!!!Hoorde mijn moeder huilen,ja raar,ineens hoorde ik een stem uit het niets die zei je moet terug,maar wou niet,ik voelde zo'n warmte maar moest terug,viel terug in mijn lichaam,dat was mijn eerste ervaring buiten mijn lichaam als 6 jarig kind!!!Ik had een schedelfractuur en was een groot deel van mijn gedachten kwijt,hierdoor heb ik nooit goed kunnen leren en heb er het best moelijk mee gehad.Maar ik wist dat ik anders was,met bijzondere gave,als kind weet je niet wat je ermee moet!!! Ik heb dit later verteld aan mijn ouders en zussen,maar die zeiden,dat kan niet,ik weet wel beter, ik heb het meegemaakt,daarom geloof ik,dat alles wat gebeurt in dit leven,er een rede is,het verlies van mensen daar leer je van, het zijn zware tijden als je dat meemaakt in een gezin,ja mijn moeder heeft het zwaar te verduren gehad!!!!
Denk vaak terug wat ze vertelde over mijn broertje,dat hij het wist dat zijn tijd daar was.Ik denk ook dat wij mensen,het weten als de tijd komt,mijn moeder vertelde me een verhaal over mijn broerje,dat hij twee weken voor het ongeval buiten zat,dat onze oude buurman was langs gekomen en gevraagd had waar onze ouders waren,waarop hij antwoordde,die zijn naar Brunssum.Zonder enige reden zei hij ook tegen hem "ik wil begraven worden,niet gecremeerd"!!!!! de buurman antwoordde "je bent nog jong,je heb je leven nog voor je"!!!! Tja twee weken erna was hij overleden,raar,hij heeft het geweten dat dit zou gebeuren!!!!Zie nu alles wat gebeurt in mijn leven,is het soms moelijk te geloven,want dan vraag je je af,waarom ik????Nou dat is een vraag,waar je nooit antwoord op krijgt,of toch? Denk het wel,maar die tijd is nog niet daar!!!
We hebben allemaal een taak hier op aarde,ik weet nu wat mijn taak is!Andere mensen te helpen en die weg te gaan,mijn ervaring door te geven aan die,die dat nodig hebben.Zo zie je maar,dat ik ook als kind het moelijk had!!!Zat toen al met mijn gevoelens,wist er geen raad mee,net zoals mijn vrouwelijke gevoelens dat wist ook al,maar verzweeg dit!!!Dacht ze verklaren me voor gek,dat wilde ik niet,speelde vaak stiekem met de kleding van mijn oudere zus,pikte haar kleren,ging dan naar mijn kamer en deed ze aan, zag in spiegel een meisje,geen jongen!!!!Maar kon er niet over praten,dus hield ik het voor mezelf,leefde in mijn wereld,hield dit ook verborgen voor anderen!!!!Ik weet nu dat het niet goed is voor je,je moet erover praten,want als je het opkropt of gewoon vergeet, haalt het je toch in,vroeg of laat,het zijn gevoelens waarmee je geboren bent!!!!Dat mag je niet afsluiten,hierdoor sluit je dat stuk van leven af wat eigentlijk niet had moeten doen,maar soms zijn de keuzes die je maakt in je leven niet jou keuzes,maar wat anderen willen of zien!!!Alle ouders willen hun kinderen zien opgroeien zoals het hoort, als man of vrouw!!!Zeker niet een zoon die zich vrouw voelt of dochter die zich man voelt,nee dat is niet wat ze er zich van voorgesteld hebben!!!
Maar het is geen hersenspinsel,je word ermee geboren!!!!! Ook ik heb jaren alsof gedaan,leven in mijn wereld en veel afwezig,ja er speelde zoveel in mijn hoofd,dacht dan,stop hou er mee op,vroeg mezelf af,wat is er met me aan de hand,nu weet ik het,maar toen nog niet!!!!!Had ik indertijd maar de kracht gehad om te zeggen,"Mam ik ben geen jongen maar een meid"!!!!Ja dan had ik een ander leven gehad,maar ik maakte de keuze om het voor mezelf te houden,weet nu dat het fout is om dat te doen!!!Een deel van jezelf komt niet tot leven,en wat het ergste is,je kan het niet blijven negeren.Het komt terug en dan is het sterker,ik heb de fout toen gemaakt,dat kan ik niet meer terugdraaien,die tijd is voorbij!!!!!! Maar jullie die deze gevoelens ook hebben,kunnen dat wel, dus denk goed na,lees mijn verhaal en vraag je dan af,is dit een goede keuze,het moet je eigen keuze zijn,of je die weg moet gaan ,je doet het voor jezelf,maar je moet ook goed beseffen dat niet allemaal makkelijk zal zijn,dat heb ik ervaren,op mijn weg!!!!!!
Wie weet komen we elkaar nog tegen in VU Amsterdam of misschien op consult bij mij,voor een gesprek en dat kan ik je nu al zeggen........
Praten en schrijven lucht op, zoals ik dat hier doe,dus lees mijn vehaal

Gina Bindels

12-11-2013

Ik heb heel lang met deze gevoelens rondgelopen en kon er met niemand over praten,je denkt eerst,ik ben homosexueel,maar daar kwam ik al gauw achter dat het niet zo was.Ik merkte wel dat ik bi was,er geen probleem mee had om met een man sex te hebben,genoot er ook van,maar ik voelde me echt op gemak bij een vrouw,omdat ik daar mezelf kon zijn,met mijn gevoelige kant wat veel van mijn partners in de relatie heel fijn vonden!!!!
Ik was geliefd,er werd altijd gezegd,jij bent lief en zacht niet zoals de meeste mannen,je houd van vrouwendingen,ik kon huilen met een film.
Als ik ergens mee zat,hield ik me niet groot,nee ik bleef gewoon mezelf,maar durfde er niet over te praten,over mijn gevoelens,en dat is me nu duidelijk,dat je dat beter wel kan doen,want je krijgt het later terug op je boterham!!!Maar hoe zeg je dat aan een vrouw waarmee je samen bent,een relatie hebt,waar alles voor de de buitenwereld goed is,huisje,boompje en beestje!!!Ja dat had ik ook,toch miste ik iets en wist niet wat dat was.Ik voelde me op een of andere manier niet thuis in mezelf,vaak keek ik in spiegel, vroeg me af waarom ben niet als meid geboren,want dat trok me meer die dingen,ik voelde me geen jongen!!!Nee,ik was anders maar bleef mezelf voor de gek houden.Op een gegeven moment toen ik wat krap bij kas zat,door toeval,ja toeval,nee daar geloof ik nu niet meer in,het moest zo zijn!!!!Bij mijn buurman een man leerde kennen,die me wegwijs maakte in de escort,daar leerde ik een kant van mezelf kennen,die ik nog niet kende!!!Ik wist dat ik bi was,maar wist nog niet dat nog wat er speelde.Ik had gevoelens voor SM,ja,klinkt gek maar had een fetisj voor leder!!!In de escort heb veel leuke dingen meegemaakt,maar ook de keerzijde van de medaille,je bent een hoer voor hun,zo behandelen ze je dan ook.'k Was in die tijd een jongen,die veel gevraagd werd,ook bij echtparen,waar ik leuke dingen heb meegemaakt,maar ook dingen die ik liever wil vergeten.Maar dat gebeurt als je zoiets doet,ik heb er nooit spijt van gehad,het was toen mijn keuze.Daar kwam ik ook met vrouw in aanraking die me wegwijs maakte in de SM,maar ook mijn vrouwelijke gevoelens naar boven haalde!!!Nee toeval was dit niet,ik moest haar leren kennen,ze was een schat van vrouw!!!Op een avond bestelde ze me als escort,daar zei ik geen nee tegen,want dat bracht aardig wat op,ze nodigde me uit,daar aangekomen maakte ze me deur open en verwelkomde me.Ze zag er weer verrukkelijk uit,ze had een mooi grijs mantelpakje aan met een paar panty's met naad,droeg mooie pumps!!!Haar kleding altijd tot in de puntjes verzorgd,ze was mooie vrouw waar menige mannen hun hart van gaat kloppen,we dronken glas wijn,praatten over het dagelijkse leven.Ze had lekker rustige muziek opstaan,waar je rustig van werd!!Ineens stond ze op en zei " ik ga me even wat anders aantrekken" ik vond het mooi wat ze aanhad,voor mij hoefde dat niet.Ze ging naar boven om zich om te kleden,ze zei " als je wat moet,je weet waar ligt.Ik was tv aan het kijken,hoorde het geklik van haar naaldhakken toen ze de trap afkwam,ik schrok van wat ze aanhad!!!!Ze was helemaal in leer gehuld,in haar hand hield ze een riem vast,het leek op een hondenriem,in de andere hand had ze een rijzweepje.Ze had een strakke lederen broek met leder corset,wat haar vrouwelijke vorm accentueerde!!!Daarop droeg ze laarzen met stalen pinnen,haar lang blond haar stak goed af!!!Ze was nu veel donkerder opgemaakt,haar lippen waren echt rood nu,ik kon mijn ogen niet van haar afhouden!!!!!!Ze zei me "Ik ga je nu een vraag stellen,maar denk goed na alvorens te antwoorden,bij een negatief antwoord zeg je nee en ga je maar weg!!!!Ze vroeg me "Wil je vanavond mijn slaafje zijn en ik bepaal alles voor jou"!!!!Nou ik had al wel gehoord over SM,maar veel wist ik er niet over,dacht aan het geld wat ik kreeg voor die nacht,en antwoordde,JA!!!!!
Ze zei me naar boven te gaan,mij te ontkleden en de kledij aan te doen die ze had klaargelegd en op haar te wachten daar!!!!
Maar ik schrok van wat klaarlag,een rok,topje,highheels(mijn maat),een pruik,lingerie en kousen!!!!Ik bekeek dat,maar kon niet meer terug,dus deed wat ze me gevraagd had.De kleding ging goed maar de kousen wat minder,toen ik klaar was ging ik op de grond naast het bed zitten,wachten op haar.Ze liet me een tijdje wachten,toen kwam ze de kamer binnen.Ik mocht opstaan en plaats nemen in een stoel,waar ze me begon op te maken.Toen ze klaar was,zei ze kijk nou is in spiegel!!!Ik wist niet wat ik zag, maar er ging een gevoel door me heen wat ik nog niet kende.Wat je ziet daar is een vrouw,en dat ga ik bij je naar boven halen, want ik weet,je zit ergens mee!!!!Ik heb dat gevoeld,onze ontmoeting is niet zomaar,dat heeft ze gedaan,mijn vrouwelijke gevoelens naar boven gehaald,me laten zien wat SM is!!!!Ik heb een heerlijke nacht gehad als haar slavin,wat ook tot iets mooi's is gegroeid.Ik had een leuke domina waarbij ik me thuis voelde,die me veel heeft geleerd over het leven!!!Ik mis dat nu nog,ze was een bijzondere vrouw,die al een opening maakte naar wie ik nu ben.Toen wist ik dat nog niet,'k dacht het is alleen een spelletje, nee,nu weet ik wel beter,dit moest op mijn pad komen,zoals alle dingen in mijn leven!!!!Ik vond het heel jammer dat ze is verhuisd naar Amerika,ze zei dat ze me later ging komen ophalen,maar ik heb niks meer gehoord van haar!!!Maar deze vrouw heeft wel mijn vrouwelijke gevoelens naar boven gebracht,ook mijn gevoelens voor SM!!!!Door de escort heb ook veel geleerd,maar door iets wat er gebeurd is,heb ik dit achter me gelaten!!!Denk er vaak aan terug,aan de vele leuke mensen die ik leerde kennen,maar het is niet allemaal rozengeur en maneschijn,de escort-branche!!!!Daarna ben ik gaan leven zoals jan modaal van je verwacht,en hield ik dit voor mezelf!!!!
Hierdoor zijn mijn gevoelen voor SM gegroeid,en heeft altijd deel uitgemaakt van mijn leven,waar je niet zomaar over praat,net als mijn vrouwelijke gevoelens!!!Nee dat kan niet in onze maatschappij maar iedereen is verschillend,de ene houd hiervan,de andere daarvan,iedereen heeft een fetisj!!!Wat dat ook is,tja dat is ieder zijn ding,zolang het maar gewoon en vrijwilig gebeurd,geen kinderen of dieren,vind ik het allemaal goed!!!Ik vind ook niet dat SM een vorm van sex is,nee het is een fetisj!!!!Ik zie ook een sessie meer als therapie,je helpt iemand bij zijn fetisj,als die dan met een goed gevoel naar huis gaat,je helpt iemand,je bent dan de engel voor hun leven!!!Maar voor onze maatschapij is het weer sex,maar dat is het niet!!!Net zoals een transgender,ook gewoon een mens is met gevoelens,als die dan nog van SM houd,is die niet normaal!!!!!Maar als een man en vrouw dit doet
ja dat hoort er dan bij!!!Wel mensen het hoort ook bij mij,het is mijn leven,'t zijn mijn gevoelens!!!Het is zo jammer dat velen zich daarover niet durven te uiten,je gevoelens,het is beter om er over te praten,dan het alleen maar voor jezelf te houden en stiekem te doen!!!Want dit komt op een dag toch uit, je denkt dat je partner het niet weet,dan ben je fout,ze voelen dat aan!!!Praat erover, inplaats van het stiekem te doen,je zal opgelucht zijn,inplaats van ieder keer je spullen te verstoppen om niet betrapt te worden!!!!
Geloof me maar,menige vrouw voelt dat aan,ze hebben daar een extra zintuig voor.
Dus denk maar dat het niet zo is,ik weet beter,ik heb dit ook,dat zintuig,nooit gebruikt,maar nu weet ik wel beter.Ja,had dat als kind ook,ben hierin gegroeid,maar ook ik wist niet wat ermee aan moest.Dat was ook zo'n gevoel,net zoals vrouw zijn en SM.
Mijn spirituele kant is ook een verhaal apart,ik was altijd sceptisch hierover,ondanks dat ik toch al wat dingen meegmaakt had,waar ik geen verklaring voor kon vinden.Nu denk ik er anders over,ik weet,'k heb een engel,die over me waakt,me ook mijn weg laat zien,mensen op mijn pad laat komen die ik nodig heb,maar waar ik ook iets van leer,elke dag!!!! Alsook de mensen die in mijn leven zijn gekomen,ik heb vaak gebeden dat ik de echte liefde mag ervaren,heb die ook mogen ervaren,maar hierdoor ben ik nu ook waar ik nu moet zijn!!!Als er geen engel was geweest,dan was ik er zeker niet meer geweest,maar daardoor heb ik mijn kracht en weg teruggevonden die ik gaan moet!!!Was die helemaal kwijt door wat ik heb moeten meemaken,geloof me maar,ik heb vaak gedacht wat doe je nog hier.Ja er was een stemmetje dat mij dat telkens zei " je moet door,dit is jou weg",ja dan denk je,zo is dat mijn weg,nee zo had ik het me niet voorgesteld,anders dan je zelf had gedacht!!Het lot bepaalt hoe de dingen lopen in je leven,daarom maken we dingen mee,soms leuk,maar ook dingen die je leven omgooien.We voelen veel aan,maar de meeste mensen negeren dat, ik heb dat ook lang gedaan en daardoor ook veel blunders gemaakt,fouten die ik nu zeker zou overdoen,maar ja dat zijn de keuzes die je maakt.Had ik geluisterd naar mijn innerlijke stem,dan had ik geweten dat ik dit niet mocht doen,is makkelijk gezegd,maar je moet leren uit je fouten!!!Zie maar " Mijn begin" staat beschreven hoe dat verlopen is.Die man ben ik tegengekomen,om mijn spirituele kant te ontplooien,die we allemaal hebben,maar niet meer gebruiken,als ik in de put zit,denk,ik kom er nooit meer uit,dan kom je er ook niet uit!!!Denk je,dit gaat ook weer over,dan kom je er weer uit,overal is een oplossing voor,bidden helpt ook.Dat doe ik ook en heeft me vaak geholpen,vaak als ik het niet meer zag zitten,kwam die hulp uit het niets,en zo ook die engel die op mijn pad kwam,om deze stap te maken,de stap om die vrouw te kunnen zijn,ja zo komen mensen,engelen in je leven!!!Sommigen voor even andere voor het hele leven!!!!
Dus,geniet van ieder moment dat je hebt,blijf positief,ook al gaat het je niet goed,blijf geloven in een goede afloop,het leven loopt toch zoals het wil!!!!
Jij kan er alleen maar een draai aan geven,dat is de keuze die je zelf maakt,niemand kan dat bepalen,jij bepaald of je zo wil leven,
denk maar een ding het is voor even het leven!!!!!!

Gina Bindels

13-11-2013

M'n leven liep ook niet zoals ik het wou,maar maakte er toch wat van.Had ook de verkeerde vrienden,maar daar kom je niet mee vooruit,daar kom je pas later achter!!Ik was te goed zoals men zegt,nu nog,denk niet aan mezelf,altijd bezig met anderen,ja dat is de aard van het beestje!!!
Na mijn escortperiode kwam voor mij een tijd waar ik op zoek ging naar mezelf,zocht contact via 06-lijnen voor SM,maar ook voor gewone sex.Ik was samen met Ria,mijn toemalige vrouw,maar ik hield niet van haar,was nog verliefd,op mijn meisje Renata,daar had ik een goeie klik mee.Het was een leuke spontane meid,vol humor,dat deed me goed.Ze kwam uit een welvarend gezin,ik kon haar dat niet geven waar zij naar verlangde,ik hield veel van haar,tja jeugdliefdes,zo gaat dat,ze heeft het uitgemaakt,dat heeft mij veel pijn gedaan!!!Maar ja,je weet hoe dat gaat,je blijft niet stil zitten,je leert weer iemand anders kennen,ik was geliefd bij de meiden,nu weet ik waarom,ik was anders,voelde de dingen aan,had oog voor detail in kleding,ging vaak met ze mee,zocht de kleding uit,het moest vrouwelijk zijn,ja toen was ik daar al mee bezig!!!Ik was een ijdeltuit,ook veel met m'n lichaam en geest
bezig!!!!
Het moest perfect zijn,alleen ons huwelijk was niet perfect,ik was getrouwd uit plichtsbesef,ja ik had haar(Ria) zwanger gemaakt!!!Daarom heb ik dat gedaan,maar mijn hart was voor Renata,je leeft als broer en zus,we leefden langs elkaar,nadat ons kindje was geboren werd alles anders.We huurden een huisje,zoals men zegt huisje,tuintje en beestje,ja alles was goed,dachten we!!!Ik was blij met mijn zoon Maikel,een leuk knulletje,was ook heel trots,ik heb zelfs met hem op mijn harley rondgereden.Ja zo'n klein kereltje,ik was een trotse vader!!!!!Tot op die bewuste dag 8-8-1983,ging ik naar zijn kamer,onze poes zat voor de deur en jammerde,ze hield ook niet op,ik wilde hem de fles geven,dacht laat hem nog even.De poes bleef maar jammeren,dus ben ik toch maar gaan kijken,kwam op de kamer en zag mijn zoon niet!!!!Ik trok het deken weg en daar lag hij,hij was al blauw,ik schrok me dood,weg in een keer al mijn wensen,dromen!!!!Dat was een behoorlijke slag in mijn leven,je eerste kind,waar ik het ook heel moeilijk mee heb gehad,kon het niet vatten of plaatsen!!!!!"Hoe is dat mogelijk" schreeuwde ik het uit,mijn buurvrouw had mijn schreeuw gehoord en vroeg wat er aan de hand was.Waarop ik antwoordde "Maikel is dood", verwittigde ook mijn vrouw!!!Zij reageerde totaal anders anders,ze kon geen traan laten,wat ik nu nog steeds niet begrijp!!!!Ze is ook nooit naar het graf gegaan,ja mijn zoon was overleden aan wiegedood wat me naderhand werd verteld,door de kinderarts in ziekenhuis!!!!!
Ik was kwaad op alles en iedereen,zelfs op god,ik weet nog dat een priester langs kwam om ons condoleren.'k Had hem bijna over de reling gegooid,zo kwaad was ik,hoe kan dat nou,zo'n jong ukkie!!!!Na het gesprek met onze arts,werd me pas duidelijk wat wiegedood was.Nu besef ik dat we er niet klaar voor waren,voor een kind,zo voel ik dat nu.Ik mis hem nog heel erg,doordat onze huisarts toen heeft gezegd" Je moet een tweede maken,dan kom je er overheen",dat is de grootste fout die je kan maken!!!!Maar we hebben het wel gedaan,en er kwam tweede kind,maar eerste,vergeet je nooit meer!!!!!!Mijn 2de zoon Joey werd geboren,later bleek dat hij autisme heeft.Vaak vroeg ik me af "Waar heb ik dit verdiend",wat heb ik fout gedaan,het leven,kan soms totaal draaien gooit alles om,al je vewachtingen,je dromen,je wensen,maar ook dit moest gebeuren,in mijn leven!!!!Makkelijk met mijn zoon Joey was en is het niet,ik kwam en kom er niet door,door zijn muren die ie rond zich heeft, geen emoties,niks,daar had en heb ik het nog steeds moeilijk mee!!! 'k Was ook veel weg,wist me er geen raad mee,hij leeft en leefde,in zijn eigen wereld,net zoals ik dat heb gedaan,om er niet voor uit te komen,wie je bent!!!Had ik dat wel gedaan,was alles anders verlopen,maar dat zijn vijgen na Pasen, ik heb geprobeerd er alles aan te doen,een vader voor mijn zoon te zijn,een man voor Ria,maar het is niet gelukt!!Nee mijn gevoelens waren niet voor haar,wel voor iemand anders,ik wist ook geen raad met mezelf,nu ik terugblik,weet ik het het,dit had zo niet moeten zijn!!!Het lot heeft het anders voor mij bepaald,ik moest mijn weg alleen verder.Zonder vrouw en zoon,wat onvermijdelijk was is gekomen,de breuk en het was een verlossing voor mij.Ik kon eindelijk zijn wie ik wou zijn,in mijn eigen woonomgeving,hierdoor vond ik rust,kon over veel dingen nadenken,hoe ik het wel moest doen,maar ik merkte dat ik niet alleen kon zijn!!!Miste wel het samenzijn met een vrouw,wat doe je dan, je gaat met verkeerde vrienden om,die je op een pad brengen waar je niet wil zijn!!!Ik dank god op mijn knieen dat ik dit heb overleefd,niet verslaafd ben geraakt,mijn wereldje stond op z'n kop, wist me geen raad meer,ging gebruiken,terwijl ik een gloeiende hekel had en heb aan drugs en alcohol!!!Ik zat diep in dat wereldje tot een stem zei" je moet stoppen".Ik heb toen op mijn knieen gebeden,laat dit stoppen,mijn gebed werd verhoord.Op een avond had ik afgesproken met een vriend,ja een vriend!!!Om is een avondje te feesten,ik gaf hem geld om drugs te kopen,hij is nooit meer terug gekomen!!!!!Vanaf die dag heb niks meer aangeraakt,en daar ben ik best wel trots op,ik weet nu dat drank of drugs geen oplossing brengt maar alleen ellende!!!!!!!!!!!!!
Ik heb mijn heil gezocht in mijn geloof,gebeden,dat werd verhoord en ben ook blij dat dat gebeurt is.Anders was ik er niet meer,ik geloof dat er meer is,maar dat je wat maken moet met wat het leven je bied!!!!!!Het allerbelangrijkste is dat je gezond en gelukkig kan zijn,gewoon leven,dat vind ik veel belangrijker dan veel geld.Ik moet het nog een jaar zuinig aan doen,daarna kan ik weer ademhalen en met rust leven,dat is wat telt voor mij!!!!Dat ik gewoon als Gina kan leven en werken,mensen kan helpen en begeleiden met mijn ervaring.
Zodat ze hun weg kunnen gaan,naar die ze zijn,zonder dat ze zich hoeven af te vragen,wie ben ik,wat ben ik,en wees niet bang om hulp te vragen!!!!!
Als ik je helpen kan,vraag het gewoon,misschien ben ik wel die engel voor jou,Gina White Angel,voor jouw pad!!!!!!!!

Gina Bindels

19-11-2013.

Ook heb ik dit allemaal achter mij gelaten,een wereld van veel geld!!!!Geld is niet alles,nee je gezondheid is belangrijker dan alle geld op aarde,daar ben ik achter gekomen.Makkelijk en ook snel verdiend dat geld,zo dacht ik toen.Het geld rolde,ik kocht alles
waar ik naar verlangde,leefde erop los,het was makkelijk,maar gelukkig was ik niet!!!Nee ik was iedere avond weer alleen in mijn appartementje,met mijn gevoelens,daar wist ik me geen raad mee.Ik kon er met niemand over praten,want ik wilde niet gek verklaard worden,daar was ik bang voor,ik ben normaal,ook al ben ik een transgender.Toen wist ik nog niet wat dat was,een transgender!!!Jaren later ben daar achter gekomen,wat het was!!!Het is een aandoening voor mensen met genderforie,dit wil zeggen dat je je niet thuis voelt in je lichaam!!!Dat je anders op wereld had moeten komen,als meisje of jongen.Want er zijn ook transmannen,niet alleen transvrouwen,ik lees veel hierover,denk ook veel na,over mijn leven,hoe het zal zijn,ik moet nog een lange weg.Nog enkele operaties,zodat ik ook uiterlijk een vrouw ben!!!!Wat ik het ergste vind,is mijn haar,'k hoop dat het terug aan het groeien gaat.Een pruik is niet alles,dan blijf ik liever kaal.Een kale vrouw is ook sexy, maar het mooiste geschenk zou zijn:dat ik mijn neus kan laten verkleinen en versmallen!!!Dat er iets bestond waardoor je haren terug zouden groeien!!!! Ik hou van lang haar,zoals ik dat vroeger had,was er best wel tots op.Ik vond het heel erg toen ik kaal begon te worden,vond het niks,heb dan maar alles afgeschoren.Het beviel me goed,nu hou ik het dagelijks bij,draag dan een pruik.Maar je moet je wel een kwaliteitspruik aanschaffen,dan merk je het verschil.Ik heb toen in die tijd dat ik nog samen was met John,pruiken gaan passen,er waren mooie bij,maar ook pruiken die ik nooit zou dragen.Ik hou van lang haar,waar je ook nog een paardestaart mee kan maken,die had ik daar gevonden.Alleen zijn die best duur,de prijzen starten vanaf 1250€,maar hij was het dubbel en dik waard!!!Nu moet ik het doen met een wat goedkopere,wel eentje van echt haar,maar merk het verschil,is dunner!!!!Die draag ik als ik naar het VU ga,vind van echt haar mooier dan die van kunsthaar,die gaan klitten!!!! Op den duur gaan ze stuk,je kan die dragen op party's,maar niet bij een spelletje!!!Dan kan je dat soort pruiken vergeten!!!Tenminste zo heb ik het ervaren in de periode kort na de dood van mijn Master.Ging toen een tijdje om met mensen die GHB gebruikten,en het was "de zoete inval" bij me zoals m'n oma zou gezegd hebben!!!En wie kon de rotzooi nadien opruimen,GINA!!!!Gelukkig is dat voorbij!!!Ja,in die tijd heb ik wat pruiken kapot zien gaan,door het zweten van die troep.Ik was hiermee in aanraking gekomen door een man die me zei " Ik ga je de nacht van je leven geven,ik heb die ook gehad,was alles vergeten die dag,ook John die toen net gestorven was,en voelde ook dat ik gewoon gebruikt ben!!!In die tijd was het ieder weekend raak met verschillende mensen!!!Ik schreef toen veel zoals nu.Begon op mijn pc te schrijven en het ging vanzelf,zoals alles in mijn leven,mijn spirtueele kracht,die sterker werd,ik begon uit het niets te schrijven en hield niet meer op!!!!Er was een stemmetje dat me influisterde,dat ik moest ophouden met al die troep,anders zou ik het wel voelen!!! Op een weekend had ik kennissen hier,voor een kinky avondje,het begon met pilletje,daarna GHB,werd er zo los van,maar weet nu dat het een illusie is,zoals met alle drugs!!!!Nadat iedereen weg was kon ik de rotzooi weer schoonmaken!!!! Ging daarna met mijn hond wandelen,toen ik weer thuiskwam,had ik het gevoel dat me de keel werd dichtgesnoerd,toen heb ik hulp gevraagd aan de engelen,wou dit gevoel nooit meer meemaken!!!!Mailde die personen,dat ik ermee stopte,dat ze maar een andere plaats moesten zoeken voor hun spelletjes,daarna werd het stil,maar kreeg mijn energie terug,voelde me weer fijn in mijn huis,was er weer warmte,zoals ik dat uitstraal.Ik weet dat het een makkelijke uitweg is,GHB en XTC,maar het is een illusie,het is lekker,je zweeft weg,maar de dag erna ben je op,je slaapt de hele nacht niet!!!!Ik heb mensen zien veranderen hierdoor,verslaafd aan deze drugs,maar weet nu ook dat het geen uitweg is,je kan het beter puur beleven dan geniet je ook meer!!!!! Voor mij is dit afgesloten,zie ook niemand meer,is hun leven,ik pas ervoor,toen was ik vatbaar door mijn verdriet,want weet als hij(John) dit had gezien,had ik zo'n straf gehad,dat ik het nooit meer zou vergeten!!!!!
Er is weer een man in mijn leven gekomen,waar ik gelukkig mee ben,ook weet ik dat hij het niet makkelijk heeft,door al die omstandigheden,doordat hij mij heeft leren kennen,ja het is niet eerlijk.Ik tref dan een man die me neemt zoals ik ben,me ook een leven kan geven,waar ik naar verlang,als mooie vrouw en gebeurt dit,wat ik nooit had verwacht,maar je heb niet alles in hand,in je leven ook al zouden we dat graag willen.Nee,het gebeurt gewoon,zoals ik afscheid heb moeten nemen van mijn Mr John,dit had ik ook nooit verwacht,maar gebeurde wel!!We hadden zoveel plannen,hij zou zijn boot verkopen,om opnieuw te beginnen,zodat ik ook schuldvrij was om opnieuw te beginnen.Het heeft niet mogen zijn,hij moest mij alleen maar deze stap laten maken,en hij zijn ding wat hij moest lostlaten,iets wat hij gedeeld heeft alleen met mij!!Hierdoor ben wel te weten gekomen,wat voor kracht ik heb,waar ik andere mensen mee kan helpen,maar dat is verleden tijd!!Ik moet nu aan m'n toekomst denken samen met mijn vriend,waar ik veel van hou,voor mezelf en hem,zal ik die vrouw worden,die hij graag ziet!!!Ik weet dat ik nu de laatste tijd,dat niet ben,maar komt ook door mijn andere zorgen,ja ik ben niet meer rijk,om alles op te lossen!!! 'k Vraag hulp,en wacht af,'k weet er komt dag dat dat gebeurt,zodat ik dat kan doen,waarvoor ik hier ben,om mensen te helpen.Dat is wat ik graag doe,met mensen werken,laten zien wat kan en wie weet kan ik toch in de toekomst mijn winkeltje beginnen!!!!Wat eigentlijk mijn opsteek was hier in het zuiden "Gina's trava shop" ,waar je lekker jezelf kan zijn,je kan laten opmaken,kleding uitzoeken, ja eigenlijk alles!!!!!Tja, dat kan nog komen,ik blijf erin geloven,maar leef van dag tot dag,want je weet nooit wat een nieuwe dag brengt,geluk of verdriet,daar maak ik me niet druk over!!!Niet meer!!!!!!!!
Alles wat je leest kunnen wij ook meemaken,zoals nu op de filipijnen gebeurd,de natuur die doet haar zin,dat zijn dingen die je niet in de hand hebt in je leven!!!! Je kan er alleen het beste van proberen te maken,je vooral niet druk maken over dingen die niet hebt,ik ben tevreden met kleine dingen!!!! Het is niet belangrijk of nu een grote auto hebt of een kleine,nee,je geluk is belangrijker dan al dat matrieele,sta iedere morgen op,ga voor de spiegel staan en zeg ik heb recht op goed en gezond leven,en ik ben het waard om te leven,hou van mezelf,dan voel je je al een stuk beter !!!!!!
Zoals ik dat doe,ga naar bed en luister mijn cd(Louise Hay) de dag eindigd met avondmeditatie en de morgen start met de ochtendmeditatie,zo begin en eindig ik mijn dag!!!!!!!!!
Dus geniet,en leef je leven want we laten ons te vaak leven,denk maar eens over na.....

Gina Bindels

24-11-2013

Nog een paar dagen,dan is het weer zover,mijn afspraak in het VU voor de verlenging van mijn hormonen.'k Verheug me daar op,het is telkens een stap vooruit in mijn leven.Weer een dagje uit met mijn vriend en Mr,waar ik zeer gelukkig mee ben ondanks alle moeilijkheden die we hebben,maar we komen er wel uit!!!Het zou ons is mogen meevallen,moest ik maar een keer geluk hebben dat mijn wens in vervuling gaat,zodat ik ook wat rust in mijn leven krijg.Het belangrijkste is dat je gezond bent,daar bid ik ook voor,ja soms is niet makkelijk,je denkt hoe hou je vol,als gewend bent om anders te leven!!!Dat je door omstandigheden gedwongen word om anders te gaan leven,je iedere € moet omdraaien en dat in mijn situatie.Ik heb al mijn herenkledij weg gedaan,ik moest dameskleding kopen.Als je dat dan niet kan doen zoals je zou willen,ja dat brengt een beetje frustratie met zich mee,gelukkig had al veel kleding toen ik nog met travestie bezig was.'k Had destijds al aardig wat handtassen en schoenen gekocht,ook een winterjas.De laatste tijd heb ik me een paar spijkerbroeken en laarzen bijgekocht,maar het is anders,vroeger kocht ik wat ik wou!!! Wat kleding betrof,nou ik keek niet naar de prijs,het moest gewoon mooi en kwaliteit zijn,ja toen was ik al zo,het moest matchen,ook mijn schoenen,ik hou van aparte kleding,niet wat iedereen draagt en zo is het ook met sieraden!!!Maar nu moet ik me aanpassen,'k moet het van koopjes hebben,zodat ik er toch leuk voor de dag kan uitkomen,want 'k vind het wel belangrijk als je als vrouw door het leven gaat!!!!Moest ik voldoende eurootjes hebben,ik zou het wel weten!!!!!Er is zo'n leuke
kleding,accescoires,sieraden,tassen,laarzen en schoenen.Tja,ik ben een luxewijfje met smaak dat zegt mijn vriend en mijn nieuwe Mr!!!!!Hij zegt ook telkens " Gina we komen er wel", ja is makkelijk gezegd als je weer rekeningen krijgt en moet denken:wat betaal ik eerst, ja mijn ziekenfonds,dat vind ik heel belangrijk nu mijn proces bezig is.En ja,je huur,gas,water en licht zodat je er warm bijzit,de rest zie ik wel!!Ja mijn telefoon heb ik nodig voor mijn werk,maar daar moet ook nog de groei inkomen,moet nu nog geld aan toeleggen.Ik had het me allemaal anders voorgesteld,'k dacht je bouwt een webwinkel met artikelen voor iedereen,'t zijn fantasieen,dan verdien je er wel wat mee,maar dat is lelijk tegengevallen,maar het is ook niet makkelijk om dit allemaal met zo'n klein budjet te doen!!!Eerst nu mijn rekeningen dat is het belangrijkste!!!!
Toch heb ik het voor elkaar gekregen,door de juiste man te vinden die nu voor mij een nieuwe website www.white-butterfly.nl heeft gebouwd,met mijn eigen logo,om andere mensen en transgenders te helpen!!!!Daar ben ik wel trots op,ik hoor hem(John) nu nog zeggen "Gina zoek je mensen die je kan vertrouwen",die heb ik nu gevonden,iemand die weet wat hij doet,me ook raad geeft hierbij,dat heb ik nodig!!!Daarom heb ik besloten met een nieuwe webwinkel te beginnen volgend jaar!!!Later volgt hier wel meer nieuws over!!!!!Dat 2014 een nieuwe begin word voor mij en Dierik,ik wil graag met mensen bezig zijn,thuis zitten is niet mijn ding, maar vind maar eens een baan,als transgender!!!!Mijn leeftijd(54) speelt daar ook een grote rol in,maar ook doordat ik een herseninfarct heb gehad,zal het moeilijk zijn om werk te vinden!!!Het is leuk in het begin om thuis te zijn,je denkt het komt wel, maar dan kom je erachter dat je niet meer die bent die je was voor je herseninfarct!!!!Je bent snel moe,als ik te snel rechtkom, word het me zwart voor de ogen!!!Laatst heb ik testen gehad die ik zelf had aangevraagd,ik denk vooruit en moesten m'n webwinkeltjes niet voldoende opbrengen om van te leven,wat voor werk ik nog zou kunnen.Bij Adelante waar ik die testen deed kwam ik erachter dat ik niet meer zou kunnen werken zoals voordien!!!!Door te testen gedurende drie dagen daar,verschillende werkzaamheden te hebben uitgevoerd,ontdekte ik,dat ik bepaalde werkzaamheden niet meer kan doen!!!Dus moet ik ervoor zorgen dat white-butterfly toch gaat lopen,zodat ik daar mijn levensonderhoud mee kan verdienen.Ik heb echt geen zin in de bijstand te verzeilen,want dat is iets wat IK niet wil,nee ik wil werken,ook als transgender!!!!!!
Maar het liefste doe ik wat ik nu doe,maar dan meer met mensen bezig zijn,want 'k weet dat zoveel mensen met problemen zitten, die niet over hun gevoelens durven of kunnen te praten,bang zijn voor de reakties,maar hierdoor zitten ze wel in knoop met zich zelf,omdat ze zich niet uiten over die verborgen gevoelens.Ik kan hierover mee praten,ik weet wat het is,om met deze gevoelens te lopen en je alsmaar afvragen,waarom ben ik zo,waarom ben ik niet gewoon een jongen,waarom voel ik me dan zo?????
Nu aanvaard ik het,maar vroeger wist ik me geen raad,daarom zeg ik "kom voor je gevoelens uit"!!!!Geloof me ooit haalt het je in!! Ik wil gerust met je hierover praten,je bent vrij me te bellen als je geen raad meer weet!!!Ik weet dat is mijn taak hier,dus heb geen drempelvrees,als je het niet meer ziet zitten,indien je met deze gevoelens rondloopt,laat het me weten.Het doet goed als je er met iemand kan over praten,die je kan vertrouwen,dat is belangrijk,daarom lees mijn verhaal hierover,ik heb ook geen makkelijke weg gehad om die te zijn die ik nu ben!!!!!!
Ik heb veel mensen verloren,ook vrouwen pijn gedaan,omdat ik nooit eerlijk was met mezelf,ik hield mijn gevoelens ook voor iedereen verborgen,leefde zoals ons dat word opgedragen,duwde dit gewoon weg,kreeg er telkens uitslag van en wist niet waar het vandaan kwam!!!Nu weet ik het,nu heb ik er geen last meer van,'k voel me ook gelukkiger doordat ik nu Gina kan zijn!!!Zo kan leven,het is nog niet perfect,dat komt wel,je bent nooit te oud om dit te doen,maar het is je eigen keuze, ik heb het gedaan en daar heb ik geen grammetje spijt van!!!!Soms heb je net die ene zet nodig,die ik ook heb gekregen door mijn engel op mijn pad,lees het!!! Denk eens goed na......Heb je vragen:mail me of bel gewoon!!!!Het doet echt goed je hart te luchten,maak van je hart geen moordkuil.

Gina Bindels

28-11-2013

Het leven heb je niet in de hand,een paar weken geleden liet ik me op eigen aanvraag testen of ik nog geschikt was voor de arbeidsmarkt!!Gisterenmiddag had ik m'n eindgesprek bij een psychologe bij Adelante.Ik wist dat er veel dingen waren veranderd door mijn herseninfarct en val van de trap,maar dat het zo erg was,dat had niet gedacht en verwacht,wat nu??Een paar testen waren goed maar heel veel niet!!!Vooral als het op snelheid aankomt,juist dat heb je nodig,voor mee te kunnen op de arbeidsmarkt in het bedrijfsleven.Dit wil zeggen dat ik nooit meer in een gewoon bedrijf kan werken,weer een klap die ik moet incasseren!!!!Nu moet ik me gaan richten op mijn werk waar ik mee begonnen ben,en zorgen dat,dat gaat lopen,want veel mogelijkheden heb ik niet meer,deels ook door mijn transgender zijn,was het al moelijk om een job te vinden!!!Nu komt dit er nog is bovenop,ik moet er maar eens goed over nadenken,wat ik nu ga doen en wat ik nog kan doen.'k Ben vanmorgen na het sporten bij mijn huisarts langs geweest voor een gesprek over hoe het er nu uitziet.Ik bracht haar op de hoogte dat ik weer een tegenslag mocht incasseren tijdens m'n eindgesprek bij Adelante,wat mijn mogelijkheden nog waren!!!Ze adviseerde me om zo snel mogelijk het UWV te contacteren om met een arbeidsdeskundige dit te bespreken.Ze zei me dat ze daar ook bepaalde potjes hebben,om te controleren of ik daar in aanmerking voor kom,om een cursus te volgen,zodat ik beter mensen kan begeleiden.
Dat is wat wel nog kan,wat ik eigenlijk nu al doe op zelfstandige basis,maar daar dan ook de juiste papieren voor krijg!!! Zodat ik ook andere mensen kan helpen,niet alleen transgenders,want dat is aparte doelgroep en de drempelvrees is hoog voor hun!!!M'n doel is om daar verandering in te brengen,'k krijg genoeg mailtjes en telefoontjes of ik ze kan helpen!!!Maar als ik dan praat over mijn consult,dan haken ze af,ik vind het jammer want er zijn zo veel transgenders,die iemand nodig hebben tijdens hun traject!!!!
Je hoeft er echt niet alleen voor te staan,je kan je het beste laten begeleiden door iemand die dit al doorlopen heeft,jarenlang dit heeft weggeduwt,die weet hoe jij je voelt,die je begrijpt,dan iemand die er niks van weet wat het is,om met deze gevoelens rond te lopen.Door mijn eigen levenservaring kan ik je hierin begeleiden,maar ik kan niet anders dan hier een onkostenvergoeding voor vragen!!!!Maar dan heb je ook iemand die je steunt hierin,en ik doe dat graag mensen begeleiden!!!Niet alleen transgenders,ook mensen die het moeilijk hebben met het verlies van iemand waar je veel van hield,daarbij kan ik je helpen om dit te verwerken, door erover te praten,je zit met veel vragen,het is goed met iemand hierover te praten en te verwerken,dat hoef je niet alleen te doen,ik bied je die mogelijkheid.
Als je "mijn verhaal" leest,ik heb dit ook allemaal meegmaakt,gelukkig had ik enkele goeie vrienden,die mij geholpen hebben door deze moeilijke tijd,ik denk vaak aan die tijd terug,dan heb ik van die momenten,nu vooral met de feestdagen voor de deur,sta er bij stil,als je dit meemaakt en niemand hebt waar je dit grote verlies mee kan delen,is dat heel moeilijk!!!! Door het verlies van John, weet ik hoe je je voelt,kan ik je die hulp bieden!!!Heb je mijn hulp nodig,neem contact op zodat je dit niet alleen hoeft te doorspartelen,we hebben al genoeg om ons hoofd in deze turbulente tijden!!!!!
Dat is toch mooi,dat er iemand is die je helpen en steunen wil,want tegenwoordig is het ieder voor zich in onze maatschappij,maar besef goed zoiets kan iedereen overkomen,het leven is zo veranderlijk.Ik kan nog altijd niet vatten dat die vrouw in R'dam al 10 jaar
dood lag in haar huis en niemand dit ooit heeft gemerkt of haar miste!!!Maar dat komt doordat wij allemaal,alleen met onszelf bezig zijn en niet op anderen letten,anders zou dit nooit gebeurd zijn,er zijn zoveel eenzame mensen,die er alleen voorstaan,als we wat meer met elkaar zouden communiceren,laat ons ieder hier een steentje in bijdragen!!!!!
Door ook voor die mensen daar te zijn,want die hebben ook dit stukje liefde nodig,om ook een stukje geluk te mogen ervaren!!!Ik
vond het zo mooi van een man die de loterij had gewonnen en mensen blij heeft gemaakt bij voedselbank door een grote gift te doen!!!Erg dat we in Nederland mensen hebben die niet voldoende eten hebben en van zulke instanties moeten overleven!!!! 'k Ben een keer mee geweest met een vriendin,ze heeft drie kinderen,gescheiden,werkt bij een groot beveilingsbedrijf,het overgrote deel van haar loon gaat naar de kost van de opvang op school en er was geen voldoende geld meer voor eten dus was de voedselbank
haar reddingsboei!!!Wat ik daar zag,was er zo van geschrokken,hoeveel mensen daar kwamen,ik wist niet dat het zo erg is,nu ik dit weet,begrijp er niks van,dat dit in Nederland zo erg is!!!Ik dacht dat het alleen in de tijd van de oorlog zo was ,maar dit is dagelijkse realiteit!!!!Dat die man die op de loterij gewonnen had dit heeft gedaan,dat vind ik heel bijzonder,die verdient een grote pluim !!!!!
Er moesten meer mensen zijn die dit doen,ik heb me ook voorgenomen als mij dit overkomt(de loterij winnen) zal ik dat ook doen!!! Want deze mensen hebben daar niet allemaal voor gekozen,door omstandigeheden,zijn ze in de bijstand gekomen.Wat ik dan niet begrijp,er zijn zo'n grote loterijen die zoveel winst maken,regelmatig geld doneren bij rampen of catastrofes in het buitenland!!! Maar nooit een keer aan de voedselbank of de kledingbank of wat extra voor deze mensen te doen,nee het gaat naar andere projecten in het buitenland!!!Ik hoop dat we eens wakker worden,zo kan het niet langer,ieder mens heeft recht op een gezond gelukkig leven,een dak boven het hoofd en te eten,als alle loterijen meer hiervoor deden in Nederland,dan zou het er al een stuk beter aan toe gaan hier!!We moeten allemaal hierachter staan,het leven word duurder,alles gaat omhoog,ook lasten en hierdoor komen steeds meer mensen in deze situatie te zitten!!!Ja het verschil tussen rijk en arm word steeds groter,niemand doet er wat aan,we denken alleen aan eigenbelang,maar ook jou kan dit overkomen,denk daar maar is goed over na!!De feestdagen staan voor de deur velen zullen eenzaam zijn,geen extraatje,laat staan een cadeautje,ik hoop dat wij mensen meer over deze dingen gaan nadenken en bezinnen!!!!
Zoals de maatschappij nu draait,dat kan toch niet meer,we leven met z'n allen hier op deze aarde,we zijn er om dit zo goed mogelijk te doen,niet zoals het nu gaat!!!!Mensen steeds meer uitmelken,wanneer stopt dit,gaan we dit blijven pikken????Vele mensen niet meer,je merkt de onvrede bij mensen,als we samen sterk hier aan werken,kan en zal het beter worden,ik probeer een steentje bij te dragen door mensen die zover al zijn te helpen,als dat in mijn macht ligt,door gewoon ook kleine dingen te doen,zodat die toch nog een gelukkig leven kunnen leiden.Door er voor die mensen te zijn,maar met meer mensen kunnen we meer doen hieraan,de toekomst zal uitwijzen wat het ons brengt,hopelijk veel goeds!!!!!!
Het nieuwe jaar 2014,voor mij weer een stap vooruit,hopelijk een keer zonder complicaties,want die heb ik een beetje gehad,maar je hebt het leven niet in de hand!!!!!

Gina Bindels

30-11-2013

Morgen begint de advent,dan nog 3 weken en het is weer kerst,met lekker eten,cadeautjes,ja de periode om elkaar te verwennen!!!Sta er ook eens bij stil,dat er mensen zijn die alleen zijn,veel ouderen maar ook jongeren,geen cadeautjes en geen lekker eten!!!Voor deze mensen is het toch ook kerst,er zijn wel enkelingen die wel thuis een kerstboom opzetten,zoals ook mijn moeder het elk jaar weer doet,ik vind het knap dat ze die dingen nog steeds doet,ze zegt"dat houd me jong",maar ik
merk nu ook dat de ouderdom inslaat en ze het niet meer kan zoals vroeger!!!Gelukkig heeft ze mij nog hier in de buurt wonen,dat ik haar kan helpen met boodschapen doen of als ze ergens anders heen moet.Dan voer ik haar en het doet me ook heel goed dat ik dit nog voor haar kan doen,zij heeft ook altijd voor mij klaar gestaan of me geholpen als ik het even niet meer zag zit
ten!!!!Kon ik toch bij haar terecht,ik heb een schat van moeder,ben ook blij dat ze nog in ons midden is,en hoop ook als het allemaal zover is dat ze er bij kan zijn,maar dat hebben we niet in de hand!!! Dus als je aan het kerstdiner zit denk dan ook eens aan die mensen,of ga een keer langs als je iemand kent die dan alleen zit!!Ze zouden dit fijn vinden om gewoon een praatje te kunnen maken,dan zie je de twinkeling in hun ogen,die mensen die niet zo de kerst kunnen vieren,alleen zijn in deze tijd,ze hebben het moeilijk,nu alles duurder is geworden!!! Soms begrijp ik er niks van,hoe is het mogelijk dat het allemaal zover is gekomen in Nederland,ja vroeger had je grote bedrijven hier in Limburg,vele mensen hadden werk,nu zijn er veel werkloos doordat die bedrijven naar het buitenland zijn vertrokken om meer winst te maken!!!!Ik denk en zeg nu,dat ze daarop terugkomen,wacht maar af,maar hierdoor gaat het wel minder met Nederland,daardoor is alles duurder geworden,net zoals toen ze de euro invoerden,hebben ze ons ook voor de gek gehouden.Ik weet nog toen pas de euro uit was,ik in winkel gewoon mijn boodschappen deed en dezelfde spullen kocht,ik schrok aan de kassa,ik kocht altijd een pakje koekjes toen 0,99 cent,gewoon droge koekjes,toen ik de prijs vergeleek met die in euro,was ik 1,45€ kwijt!!!!Ik zei tegen de kassierster "dus nu kost dat pakje koekjes bijna drie gulden dertig"!!!!Zo moet U het niet zien" zei ze,nou ik vond van wel,en zo was met vele producten,alles was

14-04-2014

Dat alles niet rozengeur en maneschijn is in het leven dat weet iedereen,maar als je zo'n keuze maakt als ik staat alles op de helling!!!! Niet alleen je lichaam verandert maar ook alles in je omgeving en daar moet je mee kunnen omgaan of het leren met vallen en weer opstaan.Ik kan nu niet leven zoals ik dat zou willen,maar 'k probeer er toch zo vrouwelijk mogelijk uit te zien,soms is dat haarstikke moeilijk want al m'n kleren zijn te klein!!!Op dit ogenblik heb ik NIET de finacieele middelen om een nieuwe garderobe aan te schaffen,maar dat komt wel.Ik wist toen ik deze keuze maakte dat mijn leven totaal zou veranderen met de nodige kritiek,vingerwijzing en onbegrip van velen!!!!Maar diep binnenin mezelf wist ik onbewust dat ik een vrouw was,ik had teveel vrouwelijke kenmerken ook in mijn dagdagelijks gedrag,alleen mijn lichaam was niet wat ik wenste,veel te mannelijk!!!!Maar daar komt nu eindelijk gelukkig een einde aan.M'n lichaam word steeds vrouwelijker door de hormonen waardoor ook niks van mijn kledij meer past.Mijn heupen zijn aan het veranderen en daardoor passen mijn rokjes niet meer wat ik verschrikkelijk vind.Ik had leuke rokjes,mantelpakjes en T-shirts maar die kan niet meer aan alles is te klein de morfologie van m'n lichaam is drastisch aan het veranderen dus zal alles nieuw moeten kopen!!!!31 maart was ik in Amsterdam voor mijn 3 maandelijkse controle in het VU op de genderafdeling!!!!Zoals de meesten die me hier volgen reeds weten maak ik steeds van de gelegenheid gebruik om dan m'n vriendin Mandy te vereren met een bezoekje die in de binnenstad woont en lekker bij te praten!!!!Ze had weer wat kleren bij elkaar gezocht voor me,het is echt een schatje!!!! Er zat wel wat leuks tussen maar ik heb toch een andere smaak,'k moet er dagelijks mee over straat,maar het is het gebaar dat telt!!!Ook Pierre moet ik bedanken want anders had niet naar Amsterdam gekund!!!!Dierik die krijg je niet op het openbaar vervoer!!!!Soms heb je vrienden nodig en ik kan wel zeggen;de enkelingen van m'n vriendenkring die nog overblijven,die aanvaarden me als Gina en dat voelt zo goed!!!!!Er zijn er ook een paar die me niet zo zien,als m'n Master Dierik dan in de buurt is zullen ze het geweten hebben en zegt ie Peter bestaat niet meer het is GINA!!!!!!!!!!Ze zullen me zo moeten aanvaarden zoals ik ben en wie ik ben anders vrees ik dat Dierik ze vroeg of laat de deur zal uitwijzen en ik blijf het ook niet meer pikken!!!!!!!!Ik ben nu gelukkiger dan vroeger maar had mijn leven als Gina wel anders voorgesteld dan hoe het nu loopt.Maar hier word je sterk door en die kracht heb ik nodig om deze weg te gaan!!!! Laatst hoorde ik van TS die nu vrouw is,dat ze het heeft gedaan voor een geliefde,nou dat keur ik af,je moet dit voor jezelf doen niet voor iemand anders!!!!!'t Is toch jouw leven en lichaam en als deze keuze maakt voor een ander en als ie je dan verlaat dan sta je daar!!!!!Doe dit niet
zomaar,ik heb er ook heel lang over nagedacht en naar antwoorden gezocht!!!!!Het is gewoon MIJN weg ook gaat allemaal moeilijk nu,maar ik blijf geloven dat het beter zal gaan!!!!! Want dat moet je hebben,geloof,ook in deze weg en keuze die je maakt.Er zijn transgenders die alles mee hebben,hun uiterlijk,haren en lichaamsbouw,maar ook velen die van alles moeten doen aan hun uiterlijk.Ik ben daar ook mee bezig nu,om er vrouwelijker uit te zien en ik mag zeggen het resultaat is er,nog een paar ingrepen en dan ben ik tevreden!!!!Ik hoef er niet uit te zien als een fotomodel of een Barbiepop maar 'k wil er wel goed uitzien!!!Je moet er veel voor doen maar dit hoort ook bij je weg naar die vrouw.Nog 1 gesprek begin julie en dan word het wachten op het verlossende telefoontje of brief van het VU voor de grote ingreep!!!!Dan is het tijd voor de afronding,eindelijk word ik dan wie ik altijd al had moeten zijn!!!!! Dan begint een nieuw leven voor me dat eigenlijk al is begonnen een kleine 3 jaar geleden toen ik de eerste keer met Jacq naar het genderteam in het VU trok!!!!!Ik zie m'n geslachtsoperatie als mijn wedergeboorte dan zal ik Gina volwaardig zijn!!!!!Al mijn hele leven wist ik dat het niet klopte,maar ik heb er nooit aan toegegeven,waar ik nu wel beetje spijt van heb!!!! "Spijt is wat de koe schijt"zegt Dierik altijd!!!!!!'k Weet nu wat ik allemaal heb gemist moest ik deze keuze gemaakt hebben toen ik veel jonger was maar wie weet moest dit wel zijn zoals het nu gaat!!!De klok terugdraaien is onmogelijk,ik ben nu bezig met mijn of beter gezegd onze toekomst en als het verdelen van Dierik en z'n ex hun bezittingen afgerond is,komt het allemaal goed!!!!!!! Dan heb ik alles wat ik verlang en dat is iets waar we naar toe leven!!!!! Nu even rust,over alles wat nadenken,plannen maken voor onze toekomst en genieten van de zon

Gina Bindels

22-04-2014

Toen ik de keuze maakte om als vrouw door leven verder te gaan,had ik nooit gedacht dat ik dit allemaal zou moeten meemaken.Soms als ik het moeilijk heb vraag ik me af "Waar is die engel die me helpt wanneer ik het niet meer zie zitten en een dipje heb?".En dan plots gebeurt er iets wat je totaal niet verwacht zoals me op witte donderdag overkwam!!!!!Totaal onverwachts kreeg ik een telefoontje van m'n jongste zus wat haast nooit gebeurd!!!!!Ze vroeg me hoe het me me nu is en hoever ik ben met m'n traject!!!!Ik had mezelf al een tijdje geleden voorgenomen om niet meer rond de pot te draaien en om als ze me erom vroeg de volle waarheid te vertellen!!!!Vertelde haar dat met mijn traject alles zeer goed gaat,maar gezien omstandigheden het financieel allemaal niet zo goed gaat,waarop ze vroeg "hoe bedoel je en vertel!!".Waarop ik onze situatie vertelde en zei "Vanaf begin september krijgen we weer ademruimte want dan komt er een bedrag vrij dat Dierik nog te goed heeft van een opdrachtgever waar hij 3 transporten voor gedaan heeft in 2011 en nog steeds niet voor betaald geweest is maar tot dan is het elke eurocent wikken en wegen waar we hem aan uitgeven!!!!Ineens zei ze me tijdens ons gespek geef me je banknummer dan stort ik je geld zodat wat leuks voor jezelf kan kopen en samen wat leuks kan doen!!!!!Nou,ik dacht dat ik het in Keulen hoorde donderen,dat was een gebaar waar ik zelf stil van werd,'k had dit niet verwacht.Na ons telefoongespekje heb ik haar in een uitgebreide mail geschreven dat ik mijn leven als Gina ook wel anders had voor gesteld dan zoals het nu momenteel loopt,maar dat het nog maar voor eventjes is!!! Waarop ze terugmailde"'t' Komt wel goed zus,en het bedrag dat ik je stuur zal je weer moed geven om verder te gaan!!!Vandaag zijn Dierik en ik naar Antwerpen geweest,had mijn zus me niet geholpen hadden we niet kunnen gaan en Dierik had belangrijke
zaken te regelen daar!!!!Nadat hij z'n zaken had geregeld heb ik me kostelijk geamuseerd!!!!We zijn de oude binnestad ingetrokken waar al die leuke klerenwinkels zijn waar Antwerpen zo bekend voor is!!!!!Nou nou wat heb ik m'n ogen de kost gegeven,helemaal mijn ding maar wel duur,superleuke kleding en schoenen en apart niet wat je hier bij ons in Limburg vind maar tja Antwerpen is een modestad!!!!!Het was een zonnige dag en genoten nog even van een lekkere cappuchino op een terrasje,het heeft ons beiden deugd gedaan er is uit te zijn!!! Morgen
moet Dierik terug in Antwerpen zijn voor zaken te regelen en ga dan kijken voor wat nieuws om aan te trekken!!!!Ja soms kruist die engel je pad,'k vraag me ook af waarom god dit zo wil???Maar 'k moet ook zeggen dat je verandert hierdoor,anders met de dingen omgaat,wat ook zal moeten om een goed leven te krijgen als Gina.Ik denk vaak aan de toekomst,hoe het zal zijn,hoe ik zal ik worden,ja daar lig in mijn bed over na te denken,daar ben ik mee bezig,het zal lopen zoals het komt!!!! Dat heb je zelf niet in de hand,'t was goed er even uit te zijn en het weer was ook goed!!!!De terugweg viel wat tegen het regende keihard, 'k hoop dat het morgen beter weer is want ik kan niet wachten tot morgen om er weer vrouwelijk uit te zien met kleren die me passen!!!!Dank je zus voor dit gebaar en ik hoop ooit een keer iets mogen terug te doen!!!!'k Zal dat ook nooit vergeten,nu kijken of ik er morgen in slaag wat mooie kleren te kopen in Antwerpen!!!!Ik kreeg van een zeer goede jeugdvriend z'n vrouw die net haar dressing uitgeruimd had een deel kledij en exclusieve juweeltjes die ze niet meer droeg of te klein waren geworden!!!Zij heeft ook een aparte stijl en veel van wat ze me gaf bevallen me en passen,dus thanks Hans en Ester!!!!Dierik die echt een kluns is op gebied van fotograferen lukte het zelfs om een mooie foto ervan te nemen ,die jullie hieronder zien!!!

Gina Bindels

6-05-2014

Dat wij transgenders nog steeds niet worden aanvaard in onze maatschappij stelde ik laatst nog maar eens vast in de kranten!!!Vorige week is een transgender om het leven gekomen door een misdrijf,wat op zichzelf al erg genoeg is,maar dan lees je in de krant het artikel daarover en word er geschreven dat een man die leeft als vrouw is vermoord!!!!!!Je bent klaar met je transitie en leeft als vrouw en dan word je zo omschreven,zo gaat dat in onze Nederlandse samenleving!!!!!Ik was enorm geschrokken toen ik dit in de kranten las,ik kende haar niet persoonlijk maar had al ooit een keer met haar gechat op T-girl,een website op het internet!!!Het was een mooie meid met een vlotte babbel en iemand die wist wat ze wou,maar te ver weg voor mij om regelmatig kontakt te hebben met haar.Als je dan de kranten en de rest van de media zo respektloos ziet berichten over haar,ook al is ze er niet meer,dan word ik kwaad!!!!Zoiets doe je toch niet,daarom is het goed dat de wet er doorkomt in julie,zodat we zulke uitspraken niet meer hoeven te lezen!!!Maar ik vrees ervoor,dat het nog lang zal duren voordat we niet meer in een hokje gedrumd zullen worden en als volwaardige vrouwen zullen aanvaard worden door de meerderheid van de mensen. De maand julie is een stap vooruit in de goede richting daarvan voor ons transgenders en kunnen we ons geslacht laten veranderen op onze officiele papieren, ook op onze identiteitskaart en paspoort,een kleine overwinning!!
Morgen is m'n volgende laserbehandeling van m'n gezicht,vorige keer ging het mis omdat mijn huid door de zon donkerder was geworden.De schoonheidsspecialiste wou enkel maar een zeer klein stukje doen omdat ze vreesde dat ik door de zon uitslag zou kunnen krijgen en dat die uitslag voor
blijvend littekenweefsel zou kunnen zorgen!!!Na een klein stukje te laseren kon ik weer naar huis en moest een paar dagen afwachten of dit zo was.Gelukkig is dat niet het geval en daarom mag morgen mijn behandeling verder zetten,dat word dus weer een klein uurtje pijn lijden morgen, maar dat heb ik er voor over om die vrouw te zijn.
Ik kan nu ook een pruik aanschaffen van echt haar,'k heb de bevestiging van het Vu en mijn zorgverzekering en krijg daarvoor een mooie tussenkomst want ze zijn vrij duur!!Nu kan ik eindelijk die van echt haar gaan uitzoeken die me het beste staat.Nu draag een pruik van namaak haar,soms een korte,soms met lang haar, en ze zijn ook wel best mooi maar echt haar is beter,mooier,natuurlijker en vooral veel comfortabeler. 27 mei ga ik naar het Vu om te kijken wat we aan mijn stem kunnen doen,dat ze vrouwelijker gaat klinken,dus zachter en hoger.Dat zou mooi zijn en weer een stap in goeie richting want ook dat hoort erbij!!!'k'Heb ook nog in de zeer nabije weken een afspraak staan bij de dieetiste omdat m'n BMI naar beneden moet in verband met operatie van de vagina,ik denk dat er minstens 10kg af moet.Dat word nog hard werken in de fitness en afzien van al dat lekkere eten en snoep,veel water drinken en een strikt dieet!!!Ok dat is allemaal goed voor de geest en het lichaam lichaam,dat heb ik ook nodig om even op mezelf te zijn en kan nadenken;hoe ik de dingen ga aanpakken zodat er verbetering komt in mijn situatie!!!Het komt wel en 'k blijf hopen,dat is wat me nu op de been houd,dat is mijn droom en drive die ik ga volgen samen met Dierik.We gaan er samen doorheen en we komen er wel!!!! Nu even afschakelen voor morgen maar dat lezen jullie wel in mijn ontwikkeling en heb je vragen,mail me gerust op info@white-butterfly.nl ,'k zal ze altijd beantwoorden of kijk even op site www.white-butterfly.nl

Gina Bindels nu eens een keertje met korte haren !!!!!

13-5-2014

Vandaag weer naar Maastricht geweest voor mijn genitiale ontharing in Sint-Annadal,na de behandeling keuvelde ik nog wat na met de dokteres over transgenders.Zij vertelde me dat ze in haar praktijk daar al meer dan 120 transgenders had behandeld uit verschillende landen. En van diegenen die zij over de vloer had gehad een vrij aanzienlijk percentage geen echte transgender zijn,maar dit doen om in de sex-industrie te gaan werken of puur voor de lust en daar schrok ik best wel van.Nou ik kan je zeggen;als je dit alleen daarvoor doet kom je jezelf gegarandeerd tegen,want transgender word je niet!!!!Een transgender word geboren in het verkeerde lichaam!!!De meesten van ons voelen en weten dat er iets niet klopt en worstelen jarenlang met dat dilemma!!!!Het is geen spelletje dat we spelen of een bevlieging maar bittere ernst,heel veel onbegrip dat je tegenkomt en ontkenning!!!Maar het is je leven en er is veel moed nodig om uit de kast te komen,dat geef ik je op een briefje!!!!!Door uit de kast te komen verandert er van alles in je leven en omgeving,je kan je baan verliezen of partner,voor gek verklaard worden enzovoort het lijstje is oneindig lang........!!!!!Ik kan geen begrip opbrengen en ook niet vatten dat je dit dan doet alleen voor de lust of om in de sexindustrie aan de bak te komen!!!!!Daarop kan ik alleen maar zeggen doe het niet om zo'n redenen want vroeg of laat wreekt zich dat!!! Ik doe het omdat ik gans m'n leven al worstel met dat probleem en wist tot een drietal jaar geleden niet dat ik transgender was!!!Heb altijd gedacht dat ik meisjesachtig was en veel gevoeliger dan de meeste van m'n vrienden en belandde in onvermijdelijk in het travestie-milieu!!! Maar daar voelde ik me ook niet thuis,dat lazen jullie al aan het begin van "mijn verhaal"!!!! Natuurlijk vind ik sex ook belangrijk,maar wel als vrouw,nooit meer als man,'k zou dat ook niet meer willen al kreeg ik een miljoen!!!!Dit is mijn leven en dit trajekt had ik al veel eerder moeten doen had ik geweten dat ik genderforie heb!!!!Dan was mijn leven anders gelopen dat weet ik nu wel zeker,maar het is nu eenmaal zo gegaan en 'k ben blij dat ik toch nog op mijn leeftijd deze stap kan en durf te maken om eindelijk mezelf te zijn,dat is het belangrijkste wat telt en
niks anders!!!!'k Heb een lieve vriend die me door dik en dun steunt,iemand waar ik op kan bouwen en vooral die me ook neemt zoals ik ben!!!!En ik
ben echt geen engeltje,nee hoor,ik heb ook mijn fouten maar 'k weet wel dat ik een goed mens ben en wil ook zo behandeld worden!!!!Met respect zoals ieder andere mens!!!!Wat ik van de dokter hoorde maakt me kwaad en pissed-offf,diegenen die dit doen om de verkeerde redenen zetten ons transgenders in een verkeerd daglicht en volgens mij komen die hier wel op terug!!!Ook zij worden ouder,je blijft niet eeuwig jong,nee je leven gaat door!!!!Dat besef je pas heel goed als je ouder word,voor mij hoeft dit ook niet meer als het medisch niet verantwoord zou zijn, ik ben zoals ik ben en daar moeten ze het maar mee doen!!!! Maar k'hoorde van de dokter dat er 2 zich van het leven beroofd hadden op oudere leeftijd omdat ze het hadden gedaan om de verkeerde reden waar ik het net over had!!!!! Zielig en triest niet,daarom is het ook belangrijk dat er na de hele transitie ook nazorg is.Dat ze je opvolgen,hoe het met je gaat want er zijn er velen die in een gat vallen en aan de drugs of drank raken en dat is toch niet waar ze voor gekozen hebben toen ze deze stap namen om die te zijn die ze hun hele leven wouden zijn!!!!Vecht voor je geluk en laat je niet in een hoekje drummen door de maatschappij,kom op voor jezelf!!!Ik kan het niet vaak genoeg zeggen;je doet het voor jezelf en weet niet hoe je het moet doen wel ik ben bereid je daar in te helpen!!!Ik zie dit als taak voor mij,om de wereld te laten zien dat wij ook gewone mensen zijn en ook gewoon kunnen winkelen zonder nagestaard te worden als een rariteit of iets dergelijks!!!!Maar ja zo is onze maatschappij nu eenmaal,ik heb nu al paar transgenders ontmoet en over de vloer gehad die zich hebben laten hangen!!!!! Nee dit moet je niet doen,leef je leven zoals jij dat wil en laat aan de wereld zien dat wij ook maar gewone mensen zijn met recht op leven!!!!'k Hoop dat het in de nabije toekomst positief evolueert, zodat we ook normaal kunnen leven !!!!Zie ons niet als sexobject want dat doen de meeste mannen,wij zijn vrouwen die ook net als iedereen een vaste relatie willen,dat er van ons gehouden word,lieve complimentjes krijgen en niet alleen sex!!!!Mannen weet als je een relatie begint met een transgender dat je ook reakties en onbegrip gaat krijgen die niet leuk zijn !!!!Want het is toch geen echte vrouw krijg je zeker te horen, vraag dat maar aan m'n partner die kan erover meepraten!!!! Maar 1 ding kan ik jullie zeggen,je krijgt er echte liefde voor terug en dat is wat belangrijk is of niet!!!!
Heb je vragen surf dan naar www.white-butterfly.nl en wie weet kunnen we erover praten.Wil je anoniem blijven geen probleem!!!!

Gina Bindels

26-5-2014

Morgen is het weer zover,een dagje Amsterdam naar het VU en niet voor de driemaandelijkse controle.Nee deze keer is het voor mijn stem, om die vrouwelijker te laten klinken,of dit mogelijk is zonder operatie zal de test van morgen moeten uitwijzen.Door deze test te doen kunnen ze inschatten hoe hoog mijn stem kan.Ik heb een afspraak om 14.20u,maar we vertrekken heel wat vroeger omdat ik met m'n vriendin Mandy een bezoekje breng en we daar lunchen en wat tijd zouden hebben om bij te kletsen.Ik zei Mandy daarnet aan de telefoon dat we om 6 uur zouden vertrekken,Dierik kennende zullen we waarschijnlijk 2 of 3 keer stoppen onderweg om koffie te tanken ,dus dat ze ons mocht verwachten rond 10u.Dat word dus vroeg naar bed straks,maar eerst mijn nagels nog doen,zodat ik dat morgenvroeg niet meer hoef te doen!!!'k Weet al wat ik aan doe,leg dat alvast klaar!!!!
Zaterdag ben met mijn vriendin Britt naar Aken geweest,ze had me uitgenodigd om te gaan eten voor haar verjaardag.Dierik bleef thuis want die zag het niet zitten om met 2 kakelende kippen te gaan eten!!!!!Britt wist een goed restaurantje waar veel holibi mensen komen en waar het heel lekker is om te eten!!!!De auto geparkeerd en wij richting restaurant wat een echte hindernissenpiste werd door de klinkers op het voetpad,ik had hoge pinnen aan en hield me dus goed vast aan Britt.We hebben een gezellige avond gehad en het eten was perfekt,'t was ook goed voor mij,even afschakelen van alles wat ik
laatste tijd heb meegemaakt!!!Ik heb de knoop moeten doorhakken en heb mijn bedrijfje "White Butterfly"tijdelijk stopgezet,omdat het momenteel niet haalbaar is.Al mijn geld gaat erin en het levert momenteel niets op!!Als ik klaar ben met mijn transitie dan kan ik de draad weer opnemen, dan ben er ook zelf voor
klaar en kan ik me daar volledig op focussen dat het succesvol word.Nu heb ik even tijd voor mezelf nodig,om alles op een rij te zetten en weer verder met ons leven te gaan.Alle energie kan ik nu best gebruiken voor mezelf want mijn einddoel komt nu zeer snel op me af ,begin juli is m'n laatste gesprek en controle in het Vu en dan word het wachten op het verlossende telefoontje van het Vu voor de geslachtsverandering!!!!!'k Verheug me op de rit naar Amsterdam met Dierik morgen!!!!

Gina Bindels

10-06-2014

'Zit in de tuin een beetje te genieten van het lekkere zonnetje onder de parasol,'k mag niet in de volle zon zitten vanwege m'n ontharingsbehandelingen.Met m'n laptopje voor mij,zit ik hier een beetje na te denken hoe het allemaal is gelopen de laatste jaren.Op zoek naar mezelf,ik heb verschillende relaties gehad met vrouwen en telkens was er een leegte die ik niet kon plaatsen noch begrijpen.Dan komt er een vrouw in m'n leven die me wel kon geven waar ik naar verlangde,alles was goed financieel en ook de rest!!!Maar toch was er iets dat ik miste,het klopte niet,we hielden van elkaar maar het ging niet!!!! Ik kon niet GINA zijn,nee zij wilde een man en dat kon ik niet zijn voor haar!!!Toen wist ik nog niet wat er met me scheelde, waarom ik me zo voelde,nee daar moest onze relatie voor op de klippen lopen en een man in mijn leven komen om tot het besef te komen wat er echt in me omging!!!!Jacq was een man die voor vrouwen viel net zoals Dierik nu ,Jacq liet me deze moeilijke stap nemen,ik geloof dat er meer is op hemel en aarde dan we vermoeden!!!Jacq kreeg een hartaanval in m'n armen en overleefde het niet,m'n wereld stortte in elkaar en ik snapte er niets meer van,waarom ik vroeg ik me af!!!!Dan heb je dat voor een deel kunnen verwerken en dan krijg ik ook nog een herseninfarct en alsof dat nog niet genoeg was val ik een paar weken later van de trap en ik m'n ellepijp breek!!!!Ik dacht dit bestaat niet,stilletjes aan krabbelde ik terug recht en vocht ik terug maar verwachtte niet veel meer van de toekomst!!!!!
En toen kwam Dierik op m'n pad,we hadden een klik en dat werd veel meer,hij die dag en nacht werkte om z'n familiale problemen te ontwijken,begon om de 14 dagen een weekend vrij te nemen om bij mij te kunnen zijn!!!!Wat hij me allemaal vertelde,ik kon mijn ogen niet geloven dat er toch een normale hetero man tegen kwam die mij;die liefde kon geven waar ik zo naar verlangde!!!!Hij beloofde me een leven waar de meeste van konden dromen,hij was al 29 jaar zelfstandig vrachtwagenchauffeur in de maritieme sector en wou stilletjes aan zijn zaak overlaten en gaan genieten van het leven!!!!! Ik had het niet meer,maar was voorzichtig ik was zo vaak voorgelogen door mannen die van alles beloofden!!Maar met Dierik was het anders,'k voelde wat anders,hij was eerlijk maar vertelde ook dat hij niet alleen was en dat hij dit ook goed en eerlijk wilde afhandelen!!!!Hij wou z'n vriendin die al 10 jaar aan PTSS leed niet zomaar achterlaten zonder niets, nou ik vond dat normaal en mooi van hem!!!!Ik leefde in een roes, werd met de dag meer verliefd op hem,wachtte elke dag op zijn mail want hij was altijd onderweg om te leveren aan schepen in europese havens.Drie maanden ging alles goed,hij had z'n huis te koop gezet en hij wou met een gedeelte van de opbrengst van het huis z'n vriendin laten opnemen waar ze voor haar konden zorgen en haar de levensstandaard laten behouden die ze die 15 jaar bij hem had gehad!!!!Een paar dagen voor z'n verjaardag ik was op bezoek bij Marleen,ik een sms van hem kreeg!!!Hij wou verder vechten met Sandra tegen haar ziekte die volgens de psychiaters onomkeerbaar was,zij is kroatische en heeft tijdens de burgeroorlog toen het land uit elkaar viel vreselijke dingen meegemaakt als kind!!! Nou dat was voor mij de doodslag,ik
kon het niet geloven wat ik las!!!!Ik heb mijn spullen gepakt en ben naar huis gegaan,dit kon toch niet,eerst wil hij met mij verder dan ineens niet meer!!!Wat had ik fout gedaan,wat was ik kwaad, mijn wereld stortte in,ik wilde niet meer!!!! Ik had al genoeg meegemaakt,nee dit kon ik er niet meer bij hebben!!!!Ik pendelde verschillende keren en daar kwam uit;dat hij terug kwam,maar toch was ik verdrietig,ik kon dit niet hebben,het deed zo pijn, 'k wist me geen raad meer en ben hem gaan mailen met mijn gevoel,ik moest dit kwijt aan hem!!!!! Toen kreeg ik een mailtje terug dat hij me een
uitgebreide mail zou sturen waarin hij alles zou uitleggen en hoe hij zich erbij voelde!!!!!Op die mail heb ik een paar dagen moeten wachten,iedere
avond als ik ging slapen ging op m'n knieen en heb gebeden dat het goed zou komen!!!!En ja dat gebeurde ook hij koos voor mij,maar daardoor raakte hij alles kwijt,waar hij zijn leven hard voor gewerkt had!!!! Ja alleen omdat hij voor mij koos,een transgender deden zijn 2 dochters en z'n zoon moeilijk en kozen voor hun stiefmoeder!!!!! Nu gaat alles via het gerecht en moet hij vechten voor zijn eigen bezit!!!!Ik begrijp dit niet,dat je eigen kinderen tot zoiets in staat zijn,om hem zo te behandelen,hij is door al dat geruzie 20kg afgevallen van de stress!!!!! We hebben ons er doorheen geslagen en geloof me maar dat het niet makkelijk was en nog is,dat kan je zeggen!!!!'k Blijf hopen dat het beter gaat,maar alles heeft z'n tijd nodig zo ook dit!!!Ik hou heel veel van hem en wil samen oud worden en genieten samen met hem van mijn vrouw zijn!!!Het grootste geschenk dat ik van hem kreeg,is dat hij me aanvaard als Gina en ik kan mezelf zijn!!!Ik zal er ook alles voor doen dat hij gelukkig is met mij en dat we er samen doorspartelen in deze moeilijke periode.Ik zal me
ook 110% inzetten om die vrouw te zijn dat hij wil,want dat is het belangrijkste in 't leven dat je gelukkig bent!!!!
100% moet je achter deze ingreep staan allebei,ik begrijp ook niet de transgenders die de geslachtsoperatie onderaan niet laten doen,geen haar op m'n hoofd die daar zo over denkt.Ik vind je bent vrouw dan moet "DAT DING" daar ook weg!!!! Ik wil nu de sex beleven die ik al die tijd heb gemist als vrouw maar het is ieders eigen keuze om dit te doen of niet!!!! Ieder zijn leven maar voor mij staat de keuze vast,en daar wacht ik nu heel ongeduldig op!!!! Het duurt lang en 'k word ongeduldig, maar ook daar is de tijd voor nodig, maar soms heb ik het gevoel dat ik geen tijd meer heb!!!!'k Word nu al 55 op 20 juni en de tijd vliegt voorbij!!!! Soms vraag ik me af, waar blijft de tijd,maar van alle momenten in mijn leven geniet ik,of dit nou op een terrasje is met een heerlijke cappucino of het lekkere eten dat hij kookt, mijn vissen in vijver thuis verzorgen, of een wandeling op heide met onze hond Angel, daar kan ik zo van genieten,dat zijn bijzondere momenten nu in mijn leven!!!! Ja dat zijn van die kleine dingen die me gelukkig maken!!! Ik had zoveel plannen maar 't liep anders,mijn bedrijfje moet nu maar even wijken voor ons gezamelijk project,namelijk volwaardig Gina worden!!!!Het belangrijkste is dat we elkaar hebben om hier door te komen en samen de stap maken!!!!Dierik vind het allemaal spannend en ik heb z'n volledige steun daarin,

Gina Bindels

20-6-2014

Deze dag is een jaarlijks wederkerend gegeven ,namelijk m'n verjaardag!!!Dit jaar hadden Dierik en ik besloten het rustig te houden,Mandy was reeds gisteravond hier aangekomen samen met Marcia uit Amsterdam,wat ik heel fijn vond.
Mandy wou de dag van m'n verjaardag s'avonds weer richting huis omdat ze de dag erna zelf een feestje thuis had.En Amsterdam en Heerlen liggen toch zo'n 200km uit elkaar,vandaar dat ze een dagje eerder waren gekomen.55 ben ik geworden,klinkt oud maar zo voel ik me niet,ik voel me als herboren nu ik eindelijk dit leven kan leiden wat ik jaren weggestopt had!!!!Waarom vraag ik me nog steeds af,was ik te laf of durfde ik niet,'k ben nooit een held geweest,'k hield me ook het liefst op de achtergrond,was ook geen vechtersbaas maar men moest het niet te bont maken want dan werd ik kwaad!!!!Dan kwam er een waas voor m'n ogen,en kon ik flink van me af bijten,maar verder was ik lief persoon!!!!Mensen hadden graag met me te doen,ook op het werk was ik iemand die graag gezien was alsook om mee samen te werken.Maar ik leefde met een groot geheim dat ik niet kon onthullen aan NIEMAND!!!!In die periode wist ik nog niet wat er speelde,'k vroeg me af wat er aan de hand was en waarom ik zo was maar vond geen antwoord of verklaring.Soms droomde ik en zag een vrouw met paardestaart en 'k wist niet wat dat betekende,nu begrijp ik het;dat was ikzelf in een vorig leven!!!!Vaak kwam ook steeds dezelfde droom terug, over een cirkel die gesloten was!!!!Chinees was het voor me ,begreep er geen snars van en het hield me enorm bezig!!!!Nu snap ik het wel,ik moest eruit,ja uit de kast!!!!!Wat zeker niet makkelijk was,hoe vertel je dat aan je moeder en je vrienden die je jaren kennen als Peter,die moet ik nu zeggen dat ik geen man ben maar een vrouw,dat de natuur me in de maling heeft genomen bij m'n geboorte, ja dat was geen makkelijke stap!!!!! Maar gelukkig stond ik er niet alleen voor,ik had hulp van een engel,maar ondanks dat was het een hele moeilijke periode voor mij!!!!Nu ben ik blij dat ik het gedaan heb,'k had het me anders voorgsteld kwa werk,dat ik in finaciele problemen zou komen,nee dat had ik niet gedacht.Misschien heb ik toen ook niet de juiste keuze gemaakt i.v.m. mijn werk,maar ik wist niet of ik daar gelukkig zou zijn

als Gina,maar denk het niet in dat wereldje van de beveiliging waar ik in zat!!!!Maar dit had ook niet verwacht,ik had het allemaal goed op rijtje,alles op papier gezet,de juiste mensen om me heen die toen enorm veel geholpen hebben.Als die er niet waren geweest,tja dan was alles anders maar toch gelopen.Met mijn zaak is het misgelopen omdat ik niet over de finacieele middelen kon beschikken om voldoende reclame en publiciteit te maken,ik heb het allemaal zelf gedaan,geen bank of instantie heeft me geholpen!!!!Ik was ervan overtuigd dat ik mijn eigen boontjes kon doppen,maar 't is toch anders gelopen dan ik verwachtte,na m'n herseninfarct is er veel veranderd met mij, ik had niet gedacht dat het zo'n impact op mijn leven zou hebben! Ik kon en kan nog steeds niet vatten waarom dat zo moest zijn!!! Had ik nog niet genoeg tegenslag gehad,nou ik dacht van wel!!!!!Hierdoor kon ik niet werken zoals voorheen,alles zat tegen toen maar nu komt er betere tijd,het word nog moeilijk,maar ik zal de kracht vinden om erdoor te komen zoals ik altijd heb gedaan.Hoe moeilijk het ook is,anderen die dit meemaken zoeken hun heil in de drank of drugs!!!Ik zoek dat in mijn geloof en kracht die ik bezit,'k weet al van kinds af dat ik een bijzondere gave bezit,maar dit nooit heb gebruikt.Toen ik met de healings begon kon ik m'n mijn ogen niet geloven er is meer tussen hemel en aarde dan de meesten van ons zien en geloven!!!!!
Nu ik weer een dagje ouder ben geworden mijmer ik vaak over hoe het zal gaan,'t ziet er niet zo goed uit!!Als ik hoor hoe met onze ouderen word om gegaan,dan denk ik wat heeft de toekomst ons te bieden????Ik snap dat ik dit alles hier heb moet doormaken om sterker te zijn voor het grootse wat komen gaat zeer binnenkort,daar zal ik al mijn energie voor moeten gebruiken zodat alles goed verloopt!!!!'k Hoop dat ik alle steun zal krijgen als het zo ver is ook na de ingreep,maar dat zullen we wel zien als het zover is!!!! Ik heb weer stapje gezet in m'n transformatie,ik heb nu permanente make-up op m'n ogen,dit wil zeggen dat het getatoueerd is.'t Was het mooiste geschenk deze verjaardag dat ik heb gekregen van de persoon waar ik zielsveel van hou,die m'n hartje heeft geraakt en gestolen,waar ik gelukkig mee ben!!!!Bedankt Dierik dat je in mijn leven bent gekomen en blijft,ook al is het niet makkelijk voor ons geweest is dit eerste jaar!!!!!!Maar 'k hoop dat we nog vele gelukkige jaren mogen genieten van elkaar en dat de sterren ons eens gunstig gezind staan na al de ellende dat we dit jaar meegemaakt hebben!!!!!Nu ga ik nog nagenieten van mijn dag......

Bindels Gina

19-6-2014

Op controle bij de dokter van UWV die gaat bepalen of ik een Wia-uitkering krijg,een moeilijke dag voor mij om 2 redenen,de beveiliging in het UWV in Heerlen zijn allemaal ex-collega's van mij!Zelf heb ik daar al beveiliger daar ook een tijdje gewerkt dus ben ik wel wat extra zenuwachtig al die ex-collega's te facen!!!!En er word door een dokter beslist over m'n toekomst dus dat is ook niet niks!!!!Maar ik heb Dierik,die steunt me in deze moeilijke stap en vergezeld me steeds op mogelijk moeilijke confrontaties en zal op het gesprek bij de keuringsarts mij wel bijstaan en meeluisteren wat er word gezegd,dan kunnen we er daarna samen over praten en eventueel aktie ondernemen moest dit slecht aflopen!!
Ik hou niet van half werk en ik wou er tot in de kleinste puntjes verzorgd en uiterst vrouwelijk uitzien en wat me ook gelukt was volgens Dierik en dat gaf me een enorme boost want mijn Master is niet het soort man dat veel complimentjes geeft,hij uit z'n liefde voor me op een andere manier!!!Aan het UWV aangekomen parkeerden we de wagen in de ondergrondse garage en melden we ons aan bij m'n es-collega's aan de balie.Het voelt telkens raar aan als ik daar moet zijn,maar ik heb er geen spijt van dat ik ontslag nam want daar kon ik Gina niet zijn als ik had blijven werken!!!!Ik was snel aan de beurt,Dierik kreeg zelfs de kans niet om z'n bakkie koffie te nemen of de dokter kwam ons al afroepen!!!!Aangekomen in de consultatieruimte deed ik m'n jas uit en vatten we het gesprek aan.De kern van het probleem is de blijvende gevolgen van mijn CVA,hij vroeg me hoe ik me nu voelde en wat me
bezig hield.Ik vertelde hem dat ik best wel erg geschrokken was van de blijvende gevolgen en dat ik ook heel snel moe word,last heb van duizeligheid als ik te snel rechtkom als ik lig,zit of uit een gehurkte positie rechtop kom.Hij stelde ook enkele belangrijke vragen i.v.m. mijn gender traject!!!Ik zei hem dat in mijn dossier de nodige stukken door mij waren aangebracht van de dokters en psychologen van het genderteam,ook moest er een dossier van Adelante moest zitten waar ik me op aanraden van de neuroloog had laten testen na de revalidatie van m'n CVA om te kijken wat ik nog zou kunnen op de reguliere arbeidsmarkt.Nou daar wist ie niks van en dat rapport was nergens in m'n dossier van het UWV te bekennen,zo zie je maar dat niet iedereen samenwerkt en dat je voor jezelf moet opkomen!!!!!De dokter vertelde ons hoe het nu verder ging gaan en dat een arbeidsdeskundige nu ging bepalen of ik een WIA-uitkering ging krijgen en welk percentage in werk ging en dat dan de uitslag via brief of telefonisch kontakt en dat hij er zeker ging voor zorgen dat het dossier van Adelante aan m'n dossier van hun werd toegevoegd omdat dit wel van doorslaggevende aard kon zijn!! Bij het afscheid zei hij me nog veel succes Mvr bindels U komt er wel, u heeft een doiel waar u naar streeft!!!!
Thuisgekomen praatte ik met Dierik nog na over wat er gezgd geweest was op dat gesprek,ik zat een beetje in zak en as want er was over mijn nog kunnen op de arbeidsmarkt gepraat en dat zag er niet zo rooskleurig uit,maar Dierik zette me weer met m'n 2 voetjes op de grond en zei "Gina je hebt
weer met een half oor geluisterd en denkt alweer het ergste,nee mijn meisje dit was een goed en eerlijk gesprek zonder vooroordeel en geloof me dit komt
goed,wees er maar zeker van dat de nodige stukken die je van Adelante hebt overgemaakt aan hun ,dat daar zeker rekening zal mee gehouden worden,wacht nu maar rustig af schatje"!!!!
Een dag na mijn verjaardag kreeg ik 's morgens een telefoontje van Mr Dreesen van het UWV dat hij de arbeidsdeskundige was die aangesteld is voor mij te beoordelen en hij wou graag nog een extra gesprek met me!!!We spraken af voor s'anderdaags elkaar te ontmoeten om 10.00. Nadat ik had opgehangen vertelde ik Dierik het nieuws.De volgende morgen was het dan zover,weer naar UWV ,daar aangekomen ons gemeld en ik was gelukkig weer gauw aan de beurt.De arbeidsdeskundige legde ons uit wat de bedoeling was van dit gesprek en ik keek naar Dierik en zag dat die zeer aandachtig luisterde!!!!Hij liet me zien wat de dokter had gezegd en geconcludeerd en daar was ik het niet mee eens!!!!!Ik was ook enorm kwaad maar liet het niet merken,ik dacht, ik zie wel,maar zat met een slecht gevoel,hoe kan iemand bepalen hoe ik me voel,ik zeg en weet die CVA heeft een grote impact op mijn leven gehad,'k ben zeker niet meer de oude ik,'t gaat wel beter maar er zijn nog beperkingen en daar moet ik mee leven,ik zie wel hoe het afloopt of doorgaat of niet!!!!! Ik trek mijn plan en ga verder met mijn transitie,en daarna wil ik verder met white-butterfly aan de slag!!!!Dat is nu mijn doel,het is mijn taak hier om andere transgenders te helpen en te steunen op hun pad want het is een weg vol opstakels en daar is hulp bij nodig!!!!Die kan ik geven doordat ik het zelf meemaak en er zijn er meer transgenders dan wij denken!!!!Die deze hulp nodig hebben en daar wil aan meewerken en ga daar ook alles aan doen nadat ik zelf klaar ben,stap voor stap,eerst mijn eigen weg afmaken

Gina Bindels

14-07-2014

Het is alweer een tijdje geleden dat ik nog geschreven heb,maar er is ook veel gebeurd de laatste weken.Ben weer op controle geweest in het VU Amsterdam en daar kreeg ik goed nieuws te horen!!!!Bij m'n volgende controle begin november moet ik eerst een bloedafname en weer een botscan laten doen en indien deze beide onderzoeken goede waarden hebben,nou,dan word ik op de schone lijst geplaatst!!!!!Dit betekent dat ik dan sneller aan de beurt ben dan Dierik en ik hadden verwacht!!!M'n psychologe wist me te vertellen dat ik op de lijst zal geplaatst worden doordat ik niet rook en drink, mijn bmi is ook voldoende gezakt om de operatie tot een goed einde te laten geworden,dus allemaal pluspunten!!!!Ook kreeg ik een verklaring mee van het genderteam waarmee ik m'n geboorte-akte kan laten omzetten naar vrouw in de gemeente waar ik ben geboren!!!Ik denk niet dat ik jullie hoef te vertellen dat ik dit onmiddellijk heb gedaan en ik nu officieel Gina Petra Hubertina Bindels ben, eindelijk!!!!Het geeft me nu extra werk om alles om te schrijven op mijn nieuwe naam en geslacht. Officieele instanties krijgen dit automatisch door in hun data bases,maar bij mijn verzekering en bankhypotheek, energiebedrijf en andere dergelijke bedrijven,dat moet je zelf melden en laten veranderen!!!!En dit allemaal omdat mijn initialen veranderd zijn van PGH naar GPH, ja het lijkt makkelijk maar dat is het niet!!!!Eens alles geregeld is,mijn identiteitskaart,rijbewijs en kenteken van m'n auto omschrijven,ook de anwb nog, ja is veel werk!!!! Maar dan is het ook niet meer Meneer Bindels maar Mevrouw!!!!!!!!
Het is nu aftellen naar begin november en duimen dat de waardes van de 2 laatste onderzoeken positief zijn in het VU !!!!Binnen twee weken
mijn herhaling van permanente make-up van de ogen bij Nadine Gregoire en daar verheug ik me op!!!!Als m'n ogen klaar zijn dan maak ik een afspraak
om de lippen laten mooier uit te komen ook via tattoo en dan ben ik klaar voor de grote ingreep!!!!!Mijn neus dat altijd een doorn in mijn oog geweest is laat ik wel verkleinen na de geslachtsoperatie!!!!!Maar eerst herstellen van de operatie!!!!!
Maar mijn gedachten zijn nu bij de nabestanden van de vliegtuigaanslag,wat daar gebeurd is barbaars,een oorlogsdaad en op geen enkele manier goed te praten!!!!!Ik wens de nabestaanden heel veel sterkte en moed en leef met hen mee,met het verlies van hun dierbaren in deze moeilijke tijd!!! Ik weet wat het is om mensen te verliezen, het is verdriet dat anderen niet zien, je moet het zelf doen zoiets verwerken en dat niet makkelijk!!!Een kleine tip aan deze mensen;" Het van je afschrijven helpt een beetje mensen.....veel sterkte!!!!"

Bindels Gina

13-8-2014

De hele papierwinkel en burocratie is afgehandeld ik ben nu voor de wet officieel vrouw,ID,rijbewijs,hypotheek van m'n huis en de bank,wat een gedoe zeg!!!!!!Alleen de auto,dat kon ik niet laten omzetten,'k moest dan een nieuw kenteken aanvragen omdat ik hetzelfde BSN-nummer behoud moet ik dat opnieuw aanvragen om de initialen te veranderen.Dat wil ik dan nog doen,maar het hoefde niet zei die vrouw van RDW maar voor mezelf wil ik dat wel en die 35€ zal het verschil wel niet maken!!!!!Het is een goed gevoel eindelijk geaccepteerd te worden als vrouw,ook voor de wet nu,het kost wel geld maar dat heb ik er voorover hoor!!!!!
Gisteren heb ik ook weer iemand kunnen helpen door een healing te geven,hij heeft al een nieuwe afspraak gemaakt voor in oktober.Het doet goed om dat te doen,soms heb je dat nodig in je leven om verder te kunnen gaan,even dat steuntje in de rug dat iedereen wel eens nodig heeft af en toe,want leven is niet altijd rozen en maneschijn,zo heeft ieder zijn kruis of rugzak, maar wij duwen veel te veel weg waar je eigenlijk over praten moet zoals ik dat heb gedaan in mijn leven.Soms zit je met iets wat je niet kwijt kan, je gevoelens,het is ook niet makkelijk om hiervoor uit te komen of over te praten,maar ik weet nu dat ik nu veel gelukkiger ben dan voorheen omdat er altijd een stuk in mijn leven was dat niet tot zijn recht kwam en dat kan nu wel,gewoon mezelf zijn!Makkelijk is het niet,maar als je dingen meegemaakt heb wat ik heb ervaren,leef je leven en geniet ervan,dat doe ik iedere dag met kleine dingen!!!Je hoeft ook niet alles te hebben zoals sommige mensen denken,die tijd is voorbij voor mij.Vroeger had ik dat ook,een huis,dikke auto, ja en geld!!!! Nu heb ik dat niet meer,leven is belangrijker en dat je geacepteerd word door de mensen die je lief hebt,want je leven kan zo voorbij zijn en dat beseffen vele onder ons niet,het kan iedereen overkomen,ook al zit je diep in de put als jezelf volledig geeft,kom je er uit!!!!Drank en drugs lossen dit niet op,alleen als jezelf 100% geeft en doorzet kom je eruit,niet door te gaan drinken of drugs te gebruiken want dit is slecht voor je leven het maakt je kapot!!!!Geniet van kleine dingen, een bloemetje of gewoon op een terrasje een kop koffie!!!!
Ik hoop dat ik de kans krijg om me te bewijzen wat ik waard ben als Gina,mijn leven is volledig omgegooid en ik wil ook weer aan de slag,niks doen is niks voor mij!!!! Ik moet bezig kunnen zijn met mensen,nu moet ik al m'n energie in mezelf steken voor de grote ingreep waarschijnlijk begin volgend jaar of als ik heel veel luck heb eind dit jaar.Daarna ga ik rustig beginnen na te denken wat ik het beste kan doen om geld te verdienen en anderen te kunnen helpen.De naam is er(white-butterfly)maar hoe ik het ga aanpakken dat moet ik gaan bekijken,ik heb twee jaar geprobeerd om het zonder geld te doen alleen via media.Ik ben er inmiddels achter dat niet gaat,banken geven je niks meer ook al heb je een goed zakenplan,en een wonder daar wacht nog op!!!!
Dat ik mijn droom kan waarmaken hier in het zuiden,zoals die man van de kamer van koophandel zei, limbabe en dat is ook zo want Limburg is Amsterdam niet,limburgers zijn vrij conservatief en zoiets hier van de grond te krijgen zal heel moeilijk worden!!!!Maar daar zal dan m'n schouders onderzetten na mijn herstel en ervoor zorgen dat het een succes word en de mensen die het nodig hebben de weg er naartoe vinden!!!Veel transgenders of mensen die iemand verloren hebben,mensen die een steuntje in de rug nodig hebben, en die van het kastje naar de muur worden gestuurd.Daar wil ik bij helpen door mijn eigen levenservaring en mijn traject dat ik zelf volg kan ik jou begeleiden. Zie maar op www.white-butterfly.nl of lees hier mijn levensverhaal,dan zal dat zien hoe ik dit heb ervaren als mens!!!!
Morgen ga ik samen met Dierik kijken voor een mooi haarwerk,tja niet iedereen heeft het geluk zijn eigen haren nog te hebben en je wil er toch zo goed mogelijk uitzien als vrouw!!!Dat hoort erbij en uiterlijk is voor mij heel belangrijk!!!! Binnenkort krijg ik ook mijn nieuw gebit en zal er dan nog vrouwelijker uitzien!Zo zie je maar dat ik druk bezig ben met alles in mijn leven als vrouw,iedere keer een stapje vooruit!!!!
Straks samen met Dierik naar de stad,even genieten van lekkere kop cappucino op een terrasje, maar dat lezen jullie hier wel hier hoe morgen is verlopen

Gina Bindels

06-09-2014

Vorige week had ik een lekkage in de badkamer,dus dat betekende dat ik in de badkamer de vloer moest opbreken om de lekkage te vinden en te herstellen,wat me uiteindelijk ook gelukt is!!!Maar nu moet ik gans de badkamervloer opnieuw tegelen wat eigenlijk mannenwerk is!!!!!Maar Dierik heeft 2 linkse handen dus van hem moet ik geen hulp verwachten om te klussen!Tot overmaat van ramp is het water doorgesijpeld en is m'n plafond in de keuken,die onder de badkamer ligt ook beschadigd!!!!Dus even met de verzekering gebeld en intussentijd is er al een aannemer langs geweest om een bestek op te maken en komt dat ook weer in orde!!!
Gisterenmorgen stond ik op en zag het bos door de bomen niet meer en Dierik stelde me voor om er een leuk dagje van te maken en een dagje naar Amsterdam te gaan en van de gelegenheid gebruik te maken en m'n vriendin Mandy met een bezoekje te verassen,dus snel effe Mandy gebeld om te vragen of ze moest werken.Gelukkig was ze vrij en verwachtte ons een paar uurtjes later!!!We zijn in Heerlen vertrokken rond 10u30,eerst effe snel getankt in Maasmechelen(Benzine is er goedkoper) en dan de A2 op richting A'dam!!!De gebruikelijke stops voor Dierik z'n koffies ben ik intussen al gewend geraakt,het was zonnig weer en ik verheugde me Mandy te zien en wat kunnen bij te praten!!!!
Geen files onderweg ,dus kort na de middag waren we in Amsterdam-noord bij Mandy,de koffie stond klaar en Dierik z'n boterhammetjes waren al gesmeerd, Mandy kent m'n kerel ook al redelijk goed intussentijd en weet dat ie graag bediend word!!!!Trouwens die 2 zijn beste maatjes hoor,dierik houd wel van mensen die recht voor de raap zijn en bij Mandy ben je dan aan het juiste adres,ze is niet op haar mondje gevallen en heeft er ook het lak aan wat de mensen van haar denken!!!!Na het eten stelde Mandy voor om eens naar de winkel Mariposa in Osdorp te gaan,wat me heel erg beviel want ik wil al lang is naar die winkel ,maar het komt er nooit van als in Amsterdam ben voor m'n traject!!!!Daar aangekomen werden we ontvangen door de zaakvoerster, Mandy kent haar al heel wat jaren en heeft al vele klanten aangebracht voor haar winkeltje.Ik keek wat rond in de winkel en zag mooie pruiken,Dierik wist al hoe laat het was en zei tegen me "Schatje zoek er maar eentje uit ,ik trakteer"!!!!!Uiteindelijk koos ik voor een pruik die zowel Mandy als Dierik me mooi vonden staan,zelf zou ik ze nooit gekozen hebben en dus moet ik eraan wennen!!Maar overal waar ik kom krijg ik complimentjes dat ze me goed staat!!Ik kreeg van de zaakvoerster nog wat tips voor mijn project in het zuiden waar ik mee aan de slag ga na m'n operatie !!!!Daarna nog wat winkeltjes afgestruind met Mandy en boodschappen gedaan.We besloten om chinees te eten en haalden die uit!!!!In de vooravond kwam Marcia nog langs omdat ze wist dat we bij Mandy waren en ze had een cadeautje bij voor me,hoe lief!!!!Nieuwe inzichtkaarten waar ik mee kan werken,thanks Marcia je bent een schatje.
Het was een heel leuke dag,effe afschakelen en aan niets denken en nog een mooie brutale pruik gekregen van m'n mannetje,heel af en toe kan hij wel is lief zijn voor me,meestal pest ie me!!!!Onder dit stukje een foto met m'n nieuwe haarwerk en hop naar de 11de ,dan worden m'n lippen gedaan bij
Nadine Gregoire ,maar dat lezen jullie hier wel dan!!

Gina Bindels

13-10-2014

Alles is nu in een stroomversnelling aan het lopen en mijn grote operatie kan niet meer veraf zijn en dan krijg je van familie,vrienden en kennissen de onvermijdelijke vraag of ik niet bang ben voor deze complexe ingreep!!!Nou mijn antwoord hierop is "NEE" !!!!!Dit moet gewoon gebeuren en ik had dit veel eerder moeten doen!!!!Ik denk nu vaak aan vroeger terug en vraag me dan ook af waarom heb ik dit niet eerder gedaan??'k Wist altijd al dat ik geboren ben in het verkeerde lichaam,ik wist dat geslachtsoperaties bestonden maar had hierover nog nooit wat gelezen of er met iemand over gepraat.Deels uit schaamte en het was een tijd waarin zulke dingen nog een taboe waren,dus hield ik het wijselijk voor mezelf!!!Ik was anders dan de mensen waar ik toen mee omging,alhoewel Huub waar ik zaken mee deed en ouder was dan wij,daar kon ik wel goeie gesprekken mee hebben.Op een avond had ik het met hem hierover en kon hij er begrip voor opbrengen en dat voelde goed aan!!! Huub zei ook "Peter je bent niet homosexueel" vooral daarmee worstelde ik,want dat is het eerste wat je denkt!!!!Nu besef ik dat ik eerder hulp had moeten zoeken,maar misschien moest het wel zo,was het mijn lot!!!!
Drie jaar geleden begon ik dit trajekt en leef al sedert het begin van m'n traject als vrouw,wat heel lang is, maar 'k vind dat goed.Omdat deze keuze je wereld totaal op de kop zet,je er ook 100% achter moet staan.Zeker als je "all the way"gaat zoals ik,om die vrouw te worden.Vandaag de dag gaat het allemaal veel sneller hoorde ik van een vriendin die hetzelfde meemaakt als ik!!!!Zij(hij)heeft nu om de maand gesprekken,ik had om de drie maanden een gesprek!!!Zij kan dan na 6 maanden al met hormonen beginnen in februari 2015 als ze word toegelaten tot het traject!!!! Bij mij duurde het een jaar voordat ik met hormonen kon en mocht beginnen,nu alleen nog wachten tot ik eindelijk aan de beurt ben voor de grote operatie,enne wachten kan soms heel lang duren,maar je kan het niet versnellen,ook al zou ik dat willen!!!!
27 oktober is er weer een info-avond voor mannen die vrouw willen worden.Ze hebben het dan over de grote ingreep als je alles laat weghalen.Dierik en ik zijn vorig jaar naar zo'n avond geweest en we hebben er beide veel van opgestoken,maar of we dit keer aanwezig zullen zijn weten we nog niet,maar ik hou jullie wel op de hoogte.Nu de operatie dichterbij komt zit ik me vaak af te vragen hoe het zal zijn als ik een vagina zal hebben,daar verlang ik zo naar!!!Met mijn piemel heb ik nooit wat gehad,voor mij moet die zo snel mogelijk weg,dat ding hangt daar maar in de weg en ik gebruik dat alleen maar om te plassen!!!Eindelijk word die fout van de natuur gecorrigeerd,het had er nooit mogen zijn!!!
Ik merk nu ook dat steeds meer mannen,die travestiet zijn deze stap maken om deze weg te gaan!!Mijn petje af voor hen die dit doen,want ik weet als geen ander wat je allemaal tegenkomt en wat je er allemaal moet voor doen, zoals laseren maar dat zijn dingen die zeker moeten gebeuren om die vrouw te zijn,want een behaarde vrouw,dat is niet om aan te zien!!!!! Ik ben bijna klaar hiermee met het gelaser en de permanente make-up,'k moet zeggen waar ik daarvoor bij Nadine Gregoire in Maastricht ga mijn complimenten voor het hele team!!!Ze doen goed hun werk super,zijn niet te beroerd om tips te geven,hebben interesse in je traject,ze denken met je mee en het resultaat tot hiertoe is super mooi!!!!!!
Volgende week nog terug voor m'n lippen te laten bijwerken en dan ben ik daarmee klaar!!!! Dan alleen nog voor laserbehandeling van het gelaat en zal blijvend een paar keer per jaar langsgaan voor een gezichtsbehandeling,daar hou ik van en dat kan daar ook,bekijk hun site maar eens www.nadingregoire.nl daar vind alle informatie en prijzen.Als transgender krijg je 10 behandelingen vergoed als je in het Vu Amsterdam je traject loopt. Ook als je geen haar meer hebt en je een haarwerk nodig hebt krijg je dit deels vergoed,het ligt ook aan je pakket dat je hebt bij het ziekenfonds.Het genderteam schrijft een verklaring dat je transgender bent en daarmee moet je dan naar je ziekenfonds om een gedeelte van je haarwerk en de laserbehandeling deels terug te trekken.Een borstvergroting dat moet je zelf betalen dat word niet vergoed,jammer en dat kan je pas laten doen na 2 jaar hormonen te gebruiken.Ik krijg en gebruik pleisters van 75 mg ,de verandering zie je goed,ik heb vrouwelijke rondingen nu,juist mijn borsten vind ik wat minder!!!!'k Ga nu om een hogere dosis vragen 3 november,want normaal is de dosis 100mg maar omdat ik in 2012 een herseninfarct gehad heb, heb ik een lagere dosis gekregen omdat er een risico op trombose is!!!!Mijn borstomvang is niet wat ik voor ogen heb en ik vraag aan de dokter de 3de of er geen mogelijkheid is om de dosis te verhogen naar 100mg.Mijn volgende rit naar het Vu Amsterdam is op 3 november en uiterst belangrijk,eerst bloedafname,daarna een gesprek met de dokter en daarna de psychologe.dan volgt nog een botonderzoek en botscan.Zijn de bloedwaardes en de botscan positief,dan kom ik op de schone lijst,en dan is het afwachten op de datum van de operatie!!!!MAAR IK KAN NIET MEER WACHTEN, k'WORD ONGEDULDIG!!!!!!!!'t Zou mooi zijn dat ik nog voor de kerst aan de beurt ben,'t zou het mooiste kado zijn voor mij,de afronding van mijn traject om die te mogen zijn die ik altijd ben geweest en door de techniek die er nu is,dit ook mogelijk maakt dat je zowel van buiten als vanbinnen "vrouw" kan zijn en zo leven kan als zelf wilt,niet wat anderen willen!!!!Wat ben ik blij dat John in m'n leven kwam(veel te kort) en me deze stap heeft helpen zetten,ik doe dit voor mezelf niet om iets te bewijzen,nee omdat ik die vrouw ben!!! Ook nu heb ik alle steun van mijn vriend,man Mr D op mijn weg en als ik ergens mee zit,dan kan ik altijd bij hem terecht en dat is goed want zo iemand heb je nodig.Ik heb ook mijn moeilijke dagen,voel me dan moe of heb stemmingswisselingen,tja het is ook niet altijd rozengeur en maneschijn.Ook kom ik niet meer klaar en dat kan zo ontspannen,dat weegt ook door vermits ik testosteronremmers slik,dat zijn ongemakjes waar je mee zit en dan heb je iemand nodig die je volledig vertrouwd waar je mee kan praten en die heb gelukkig "mijne patatsnijer"(zo noemt Mandy mijn mannetje)!!!!!! Maar nu afwachten tot ik aan de beurt ben......

Bindels Gina

2-11-2014

Vaak denk ik;wat kan alles raar lopen in je leven en dat heb je soms zelf niet in de hand!Dikwijls maken mensen het zichzelf moeilijk en genieten niet,vroeger heb ik dit ook gedaan in mijn leven!!!Ik leefde het leven wat een anderen van mij verwachtten,maar k'was ik toen niet gelukkig,nee ik was niet mezelf,'k moest me anders voordoen dan hoe ik eigenlijk ben of was!!!Haast dagelijks krijg de vraag hoe het voelt dat ik in het verkeerde lichaam ben geboren!!!Nou dat je je niet thuis voelt in je lichaam,dat het anders is en niet zoals het hoort,dat mijn ik niet hoorde in een mannenlichaam!!!! Ik wist altijd al,dat er iets niet klopte,maar toch koos ik voor dat leven;huisje boompje beestje!!!Het zijn de keuzes die wij maken in ons leven,zo heb ik die ook gemaakt en spijt heb ik er niet van!!!!! Dit heeft mij gemaakt tot wie ik nu ben,door de keuze te maken om nu eindelijk voor mezelf op te komen,te zijn wie ik echt ben!!!Dat is de keuze die ik maakte en wat mij veel gelukkiger heeft gemaakt maar wel m'n leven totaal op z'n kop zette.Dit is iets wat je zelf doet en je weet ook wat dan gebeurd,wat de mensen over je denken,daar moet je het lak aan hebben,het is jou leven en geluk!!!Iedereen heeft recht op gelukkig zijn of niet soms????
Ik heb verschillende relaties gehad met vrouwen,vrouwen waar ik echt van hield, maar ik besef nu dat ik niet eerlijk ben geweest tegen hun.Omdat ik toch een stuk van mezelf verborgen hield en die anderen geen pijn heb willen doen,maar onbewust heb ik dit toch gedaan doordat ik me niet helemaal gaf en dat is in een relatie belangerijk dat je met elkaar over je gevoelens kan praten en dat kon ik niet!!! Soms had ik het gevoel dat ik toneel speelde,nu weet ik beter en dat niet had moeten doen. Je kan beter over je gevoelens eerlijk praten dan het weg te stoppen en dat is iets wat nu doe!!!!! We leven hier op aarde met allen en de tijd is te kort dat we hier vertoeven om je over veel dingen druk te maken.Zo was ik ook voor ik dit pad insloeg,ik heb geen makkelijk leven gehad,veel mensen verloren waar ik van hield,dan besef je dat het leven te kort is en dat je moet genieten van de mooie dingen die het leven te bieden heeft!!!!Met de middelen die ik heb kan ik genieten van kleine dingen,ik kan genieten van de natuur met zijn schoonheid of aan zee uitwaaien wat me een stuk rust geeft,gelukkig zijn dit de dingen waar Dierik ook van kan genieten!!!!Alles komt nu in een stroomversnelling eraan,m'n traject komt langzaam aan de apotheose,mensen hier heb ik zo naar verlangd,3 jaar zijn we verder,wat een lange tijd is geweest en zeker geen makkelijke tijd was voor mij,maar samen met de enkelingen die me steunden,ben ik er toch doorheen gekomen!!!! Ben zo dankbaar en blij met steun van Dierik m'n vriend,m'n moeder en zoon voor wie dit moeilijk te vatten was toen ik ervoor uitkwam en last but not least "John" die dit allemaal uit me gesleurd heeft en de vele muren die ik rondom me had opgetrokken wist te slopen!!!!!Deze steun heb je nodig als zo'n traject gaat doen en ik hoop door dit allemaal neer te pennen anderen er iets aan hebben die in de toekomst dit traject gaan doen.Ik heb laatst in Amsterdam in het Vu op de open avond gezien dat er veel jongere transgenders zijn nu,die er openlijk voor uitkomen,dat vind ik heel goed, zodat het ook meer aanvaard word in deze maatschappij, dat je kan zijn wie je bent zonder uitgelachen of nagewezen te worden of er achter je rug geluld word,dat je gewoon kan werken net als iedereen, maar daar gaan nog vele jaren over voordat iederen dit begrijpt!!!!
Maandag is een belangrijke dag voor me,dan heb ik een bloedonderzoek en botscan en gesprek met endriologie-dokter en daarna met mijn psychologe en als dan alle resultaten goed zijn kom ik op lijst voor de grote ingreep en het plaatje kompleet maakt om die vrouw te zijn!!!
Hier heb ik zo naar verlangd!!!!!!!!!!!!

Bindels Gina

02-12-2014

Nog even en dan is het zover,de feestdagen,heerlijk toch,overal lichtjes,lekker eten,overal alles versierd,maar ook het stilstaan bij onze dierbaren die niet meer bij ons zijn,wel in gedachten,tja met deze dagen word je er weer aan herinnerd.Bij mij het is nu haast 3 jaar geleden dat John overleed,maar zie het zo nog voor me,als de dag van vandaag!!!! Ja dat staat in geheugen gekerfd,maar ook de dood van m'n broertje,zoontje en vader die er niet meer bij zijn! Ook bij mijn operatie zullen ze er niet zijn en dat doet wel pijn,maar in gedachten zijn ze bij me en 'k mis ze,maar het leven gaat verder en ik heb doel .Om dat waar te maken moet ik dit traject afmaken,mijn droom verwezenlijken zodat ik daarna anderen ermee kan helpen.
Laatst kreeg ik een mail van een client,die nu in de fase van ontkening is beland, ik begrijp heel goed wat ze meemaakt,maar ze zal een keuze moeten maken of ze dit wil doorzetten of ermee kappen en verder leven als man.Daarmee leven; het is niet makkelijk als je je anders voelt,maar als je deze keuze eenmaal gemaakt hebt,weet dan,je zal ook mensen verliezen maar diegenen die om je geven als persoon,blijven bij je!!!! Dat was ook mijn dilemma,maar gelukkig hebben die persoonen het geaccepteerd en nemen mij zoals ik ben!!!! Ik maakte die keuze toendertijd en wist wat ik teweeg bracht maar 'k dacht er te lichtzinnig over na!!!!Nu weet ik dat niet zo is,het ligt voor het grootste gedeelte aan jezelf hoe bent om in deze maatschappij te leven. Er zullen altijd mensen zijn die kritiek hebben, maar daar moet echt boven staan als je deze keuze maakt. Ook ik heb momenten gehad dat ik dacht "waar ben je mee bezig Gina", ik had alles,maar ik blijf geloven in de toekomst,dat er betere tijd aankomt en daar richt ik me op.'k Zal ook iedereen die dit nodig heeft steunen,maar voor haar zal het nog moeilijk worden,want je moet met jezelf in het reine komen als je dit doorzet meid!!!!!Sterkte!!!!
Mijn weg is bijna klaar,dan begint mijn leven,'k heb veel plannen om voor mezelf te werken en daarmee andere transgenders te helpen.Dat is m'n karma,door wat ik allemaal heb meegemaakt ben ik nu veel sterker geworden en dat heb ik nodig want deze operatie is geen kattepis, je moet al je energie gebruiken die je nodig hebt hiervoor!!!!Daarom heb ik nu al m'n plannen op hold-on gezet tot na m'n recovery weer aan de slag te gaan met White-butterfly en me daar volledig op focussen met wat feedback van Dierik!!!! Maar nu op naar de feestdagen,eerst nog naar het Vu voor het gesprek met mijn chirurg over de ingreep en hoe dat gedaan word!!! Ik ben echt benieuwd hoe dat gaat gebeuren en hoe gaat worden;mijn vagina,ik heb nog zoveel vragen hierover!!!!!Maar die kan ik dan stellen de 24ste,daarna gaan we weer naar Mandy,mijn vriendin die mij altijd heeft gesteund door dik en dun!!!!! Wat ik heel fijn vind dat nog mensen zijn,die zo zijn!!!! Een hart van goud heeft ze,eerlijk maar ze zegt ook waar het op staat,niet zoals de meesten: achter je rug!!!!!! We kennen elkaar nu al meer dan drie jaar en ze heeft me geholpen in mijn grootste verdriet en daar zal ik haar altijd dankbaar voor zijn en heeft ze een apart plaatsje in mijn hart en 'k verheug me al op de rit naar het Vu in Amsterdam, zodat we elkaar weerzien samen met mijn "patatsnijertje" zoals ze Dierik noemt, die natuurlijk ook 100% achter me staat!!!!! Ja samen gaan we ervoor en 2015 word ons jaar,maar de rest lezen jullie hier wel

Gina Bindels

30-12-2014

Een dag voor het einde van het jaar, dit jaar afsluiten en op naar 2015,een nieuw begin voor iedereen maar zeker voor mij dan!!!! Ik begin dit jaar met nog een stevige eindsprint naar mijn doel,eindelijk die vrouw zijn die ik zolang geestelijk ben maar niet uiterlijk!!!!
Op 24-12 ben ik weer naar het VU Amsterdam geweest,deze dag die voor mij uiterst belangrijk was omdat ik bij de chirurg moest zijn en een afspraak had om de bekkenbodemspier te leren controleren.
Mijn eerste afspraak bij de plastische chirurg was om 13u en onmiddelijk nadien de afspraak voor de bekkenbodemspier dus dat was al een meevaller,Dierik zei me om tijdig te vertrekken op zo'n rare dag en hij wou ook niet dat er stress zou zijn om toch maar tijdig daar te zijn,dus besloten we om 9u s'morgens te vertekken,de gebruikelijke koffiestops en sigarettepauzes waren eigelijk het enige oponthoud op de weg en we waren rond 12u in het Vu.
Dierik die mijn steun en toeverlaat is op mijn weg,wat ben ik blij dat ik deze man heb mogen leren kennen, en dat hij in mijn leven is gekomen en me steunt en verder helpt op mijn weg!!!! Dierik daarvoor wil ik je danken,je bent mijn maatje,vriend en mijn toeverlaat en ik zal er alles aan doen dat je dat krijgt wat jij in een vrouw ziet en zoekt!!!!We waren dus een uur te vroeg in het Vu,ik eerst effe naar het toilet en daarna samen naar de cafetaria een broodje gezond nuttigen met een heerlijke kop cappuchino.
Om 13.00 u melden we ons op de 2e verdieping bij de balie V aan,maar we moesten even wachten omdat ze met andere dingen bezig waren,het duurde wel lang maar uiteindelijk werd ik geroepen en werden mijn gegevens genoteerd en kreeg een formulier waarmee ik me bij het genderteam moest melden. Daar werden we doorverwezen naar assistente van mijn chirurg,ze gaf ons een duidelijke uitleg wat ze gaan doen en we konden ook alle vragen stellen die we nog hadden.Daarna moest ik me uitkleden en keek ze of mijn genitiale ontharing goed was uitgevoerd en of ik genoeg vel over heb aan dat "ding" om de vagina te reconstrueren,dat was gelukkig allemaal ok,ook de beharing en m'n gewicht was goed en ze vertelde ons dat de wachttijd is verkort ,daar het VU nu een OK-ruimtes reserveerd in de weekends in het Amstelziekenhuis om de wachtlijst bij te werken!! De wachtijd is nu maximum 3 maanden maar je kan ook eerder aan de beurt komen Gina als er iemand uitvalt of zich bedenkt wist ze ons te vertellen.Maar dat zullen we zien,'k heb al zo lang gewacht,dus wat is dan 3maand!!!2015 word mijn jaar als er niks tussenkomt,want je weet maar nooit,akkefietjes zoals mijn val van gisteren in de Belgische Ardennen!!De 31ste stonden we op en lag er hier in Limburg een dun laagje sneeuw en we besloten om samen met de hond in de Ardennen een wandeling te gaan doen.Op een gegeven moment kwamen we aan een bruggetje op een bospad,maar onder de sneeuw op dat bruggetje lag een ferme ijslaag en ik ging onderuit en viel op m'n rug en tikte vrij onzacht met m'n achterhoofd tegen de grond!!Na effe groggy geweest te zijn konden we gelukkig verder zonder al te veel problemen,maar ik wijk af. Nadat we alle onderzoeken afgerond hadden vroeg de assistente me nog om het formulier te tekenen voor wat er mis kan gaan en hebben we afscheid genomen van asistente en haar nog fijne feestdagen gewenst.Op de gang stond de dame die ons transgenders leert onze bekkenbodemspieren te oefenen ons op te wachten en betraden haar spreekkamer.Ze gaf ons in mensentaal de nodige info;waarvoor de bekkenbodemspier dient, waar ze zich bevind in m'n lichaam en hoe je kan leren die te ontspannen en opspannen.Ik moest op een bed gaan liggen en ze deed me een oefening voor om me te leren ontspannen,wat niet echt lukte,ik vertelde haar dat ik wel verbaasd was dat ik me niet kon ontspannen want thuis in m'n spirituele kamer lukt me dat altijd.Haar interesse was gewekt en ik zei haar ook dat ik met spirituele healings bezig ben en geef.Nou zei ze ,ik ook Gina laat me is wat anders proberen en ze nam een stoel en zette die onder mijn knieen op het bed en begon verhaaltje te vertellen hoe ik moest ontspannen!! Ze vroeg of we een dictafoon op onze i-foon hadden,zodat ik straks ook thuis dat kan doen.Dierik zette zijn dictafoon aan.
Ze begon van anus naar het heilige been,naar de achterkant van de navel,naar de tepels waar het bh- bandje zit ter hoogte van de schouders en nog verschillende delen,dat deed ze twee keer en opeens gebeurde er wat,er werd iets geopend bij mij en mij lichaam begon te stromen,het voelde heerlijk aan en had me goed gedaan,alle spanningen waren weg,Nadat ze me uitgelegd had dat ik dat vaker kan doen thuis om de bekkenbodemspier te gebruiken en te ontspannen en zo volledige controle kan krijgen over die spier namen we afscheid en wensten we haar ook fijne feestdagen.
We hadden afgesproken om kerstavond bij Mandy te vieren en te blijven logeren, maar moesten zeker op Kerstdag tenlaatste rond 14u thuis zijn want mijn moeder,zoon en m'n goeie vriend Pierre die op Angel past terwijl wij hier in A'dam zijn samen zouden dineren.Dus van het VU richting Amsterdam-Noord met nog een tussenstop aan de supermarkt om een paar lekkere flesjes wijn voor kerstdag thuis.Bij Mandy aangekomen eerst koffie en bijpraten!!!Mandy had voor alles gezorgd en het eten was heerlijk,'t was voor mij de eerste heiligeavond op verplaatsing!!! Maar de avond is anders verlopen dan dat Dierik en ik ons voorgesteld hadden.Mandy uit Gelderland en Marcia,2 vriendinnen van ons waren ook uitgenodigd en toen die 2 aankwamen hebben we voor de zoveelste keer van Mandy's kookkunst kunnen genieten, maar de wijn vloeide ook rijkelijk en noch Dierik of ik drinken!!!We zijn geen geheelonthouders en lusten wel 1of 2 glaasjes wijn bij het eten, maar drinken om te drinken is niet aan ons besteed!!!! Na het dessert kwam Marcia met cadeautjes,wat eigenlijk niet hoefde ook Mandy had een cadeautje voor ons, een staatslot wat ik ook heel leuk vond!!! Wie weet winnen we een groot lot!!!!Maar hoe later op de avond ,veranderde de sfeer wat ik niet leuk vond want er werd veel gedronken door de Mandy's en ik merkte ook dat ze anders was dan dat ik Mandy ken.Dierik is in het verleden buitenwipper geweest en kan niet om met dronkenmanspraat en had 1 glaasje wijn gedronken bij het eten en ik kon zo zien dat het hem niet aanstond!!!Mandy werd alsmaar luidruchtiger en ineens vanuit het niets deed ze iets met me waar ik niet wil over uitweiden maar haar gedrag kon echt niet door de beugel en er viel een doodse stilte !!!!!!!Iedereen was geshoqeerd door wat ze deed en gelukkig is Dierik rustig blijven zitten en na 5 minuten heeft ie zijn mening gezegd tegen Mandy en haar verwittigd dit nooit meer te doen want dat ie dan een dansje zou doen met haar!!!!!!!!Maar hierdoor is er bij mij wat geknakt,dit had nooit mogen gebeuren mijn avond was kapot!!! Dierik en ik zijn meteen gaan slapen na dat afscheid te hebben genomen van Marcia.Ik heb slecht geslapen en heb niks laten merken de volgende morgen.We hebben we gewoon onbeten,daarna ben ik me gaan opmaken en aankleden om weer naar huis te gaan.We hebben afscheid genomen van de Mandy's maar niet zo hartelijk als voorheen!!Op de terugweg naar huis hebben Dierik en ik hier uitvoerig over gepraat,voor mij was dit geen leuke kerstavond had me dit anders voorgesteld,zo zie je maar wat drank doet met mensen!!!
Maar kerstdag was super en heeft alles goed gemaakt,m'n zoon heeft weer z'n kat gestuurd maar samen met Pierre en m'n moeder was het heel leuk!!!We hebben lekker gegeten en een lekker glaasje wijn gedronken!Toen ik m'n moeder naar huis voerde zei ze me dat ze een leuke middag en avond heeft gehad en dat betekende heel veel voor me!!!!
Gelukkig is Amsterdam geen volledige tegenvaller geweest en nu is het echt aftellen naar mijn operatie!!!!Dierik en ik wensen jullie trouwe volgers het allerbeste voor 2015

Bindels gina

17-01-2015

Vanmorgen na m'n ontbijtje te hebben genuttigd deed ik m'n facebook open en iemand had een berichtje gepost over transgenders in Rusland.Daar krijgen transgenders geen rijbewijs omdat zij transgenders catalogeren onder psychisch gestoorden!!!!Wat is dit nou weer, waar slaat dat op, mensen word wakker we leven in 2015!!!!!Een transgender is geen psychisch gestoorde, maar iemand die pech had bij z'n geboorte en in het verkeerde lichaam ter wereld komt!!!!Ik ben niet gek,idioten die zoiets zeggen of neerpennen getuigen van weinig grijze massa in dat kokertje van hun te hebben!!!! Hier kan me zo kwaad om maken,al die vooroordelen en discriminatie,ik kan maar een ding zeggen tegen de transgenders in Rusland;ga daar weg,waar zijn we in godsnaam mee bezig in deze wereld,je hoort niks anders meer dan haat en nijd!Gaan we ons nu laten opleggen door idioten en extremisten hoe we moeten leven en geloven!!!!!Maar als je dat hoort dat anderen je een geloof willen ophangen wat je niet wilt,tja wat is het volgende?????
Het jaar is goed begonnen;eerst die vreselijke aanslagen in Parijs en donderdag die grote actie in Belgie,die gelukkig een aanslag heeft verijdeld!!!Ik kan niet begrijpen dat er zo op je ingepraat wordt, dat met een bom een winkelcentrum binnenloopt en jezelf opblaast of een schiet-incident uitlokt om zoveel mogelijk slachtoffers te maken en je vooraf weet dat je daarmee je eigen leven opoffert!!!!! Wat heb je er aan,je bent dood,alles waarvan je droomde is dan voorbij en het verdriet dat je achterlaat!!!!Dat begrijp ik niet,dat politieke cartoonisten worden vermoord als ze grappen over de Islam maken,over god en jezus zijn zo veel grapppen gemaakt,moeten we al die grappenmakers dan ook vermoorden??Nee dit laat geen enkel geloof toe,we moeten met elkaar kunnen leven en diegenen dat niet kunnen moeten gewoon naar hun eigen land terugkeren,maar daar hebben ze geen recht van spreken, niet zoals hier,dat weet ik wel zeker!!! Iedereen moet doen wat hij wil en geloven waar hij in gelooft dat is het recht van iedere burger,ik geloof in mezelf.'k Heb een katholieke opvoeding meegekregen maar ga ook niet meer naar de kerk.Waarom,omdat ik in mezelf geloof,er zal wel wat zijn of dat nou God of Allah is,dat maak mij niks uit,ik ga niet leven naar hun maatstaven,je moet zorgen voor je eigen geluk ook al word het je moeilijk gemaakt hier!!!Ik geloof in mezelf en dat is belangrijk,je leeft maar één keer,maak daar het beste van, geniet van de mooie momenten in je leven!!!Er zullen altijd mensen zijn die alles anders willen macht,geld,....... maar de belangrijkste bouwstenen van het leven,die kan je niet kopen,geluk,liefde en gezondheid!!!! Sommigen denken van wel,idioten stop ermee en LEEF inplaats van haat,rascisme,oorlog,verdeeldheid te prediken!!!!!
Het is jouw leven en je hebt er maar één!!!!Ik hoop dat de wereld erop vooruit gaat en we eindelijk met z'n allen ons gezond verstand gaan gebruiken, want zo met elkaar omgaan hoort niet,we zijn allemaal mensen, of je geloofd in God, Allah, Boudha of een anderez relegie,dat maakt niks uit,maar laat iedereen in z'n waarde en behandel iedereen met respect!!!!Zo doe ik dat, mij maakt het niet uit welk geloof het jouwe is,voor mij ben je gewoon een mens, en die behandel je met respect als je dat wil terugkrijgen, maar leg me niet jou geloof op,ik geloof daar niet in,ik geloof in mezelf en dat is veel belangrijker!!!! Denk hier maar eens over na,en trek zelf conclusies

Gina Bindels

19-02-2015

Vorige donderdag kon ik het niet laten,ik werd ongeduldig en belde het genderteam op met de vraag of ze

maar je zal geduld moeten hebben tot het einde van deze maand dan pas hebben we de lijst met namen van de mensen die worden geopereerd in Maart!!!Weer een 10 tal dagen onzeker wachten en hopen,het knaagt aan me die onzekerheid!!!Intussen heb ik het druk met m'n logopedie en mijn ontharing in Maastricht bij Nadine Gregoire,mijn koffer staat klaar om te vertrekken naar een nieuw leven,wanneer komt dat verlossende telefoontje dat het eindelijk zover is!!!!!

Vaak word me gevraagd,ben je niet bang voor de ingreep Gina,weet je wel zeker dat je wil doorzetten,het is niet niks waar je aan begint meid!!!!!Nou ik kan jullie zeggen voor mij liever gisteren dan vandaag "de ingreep" en spijt nee hoor!!Eindelijk zal ik zijn wie ik moest zijn van bij m'n geboorte!!!!Ik ben nooit die man geweest,innerlijk was ik altijd al een vrouw maar door een foutje van de natuur ben ik dat uiterlijk niet en zit gevangen in een mannenlichaam!!!!Ik ben nooit die man geweest,innerlijk was ik altijd vrouw en wat anderen allemaal denken of zeggen maakt me niks uit,het is mijn leven en ik ben nu gelukkiger dan voorheen!!Het enige waar ik spijt van heb,is dat ik het niet eerder deed,ik kom nu meer en meer tot het besef dat een deel van me niet geleefd heeft!!!!

Als je met deze gevoelens loopt of leeft,wacht daar niet te lang mee om een oplossing te zoeken,het is een lang traject,maar het resultaat mag er

me vergeten waren!!!!Nee hoor Gina zijn!!!Dat en alleen dat kan ik je zeggen,voor ieder probleem is er een oplossing en soms moet je "out of the box"denken om oplossingen te zoeken!!!Ik moet nu wachten tot het eind van deze maand,dan moet ik bellen,dan komt hopelijk eindelijk de verlossing voor mij,zo voelt het nu aan.Maar de rest lees je hier nog wel, hou de site maar in de gaten !!!!!!

Bindels Gina

1-3-2015

Ziezo trouwe volgers de kogel is door de kerk,EINDELIJK goed nieuws,vorige vrijdag kreeg ik HET verlossende telefoontje van het VU!!!!Ik word op 20 april geopereerd in VU Amsterdam door Dokter Buncamper M.ik moet me dan melden in het VU de dag ervoor om 13,30 op 6.C voor de opname!!! 19 april op de verjaardag van mijn oudste zus.Maar ik heb eerst nog een gesprek deze maand met de narcotiseur over de narcose en daarna is het aftellen naar mijn wedergeboorte!Ik heb bijna alles bij elkaar,mijn tas met de spullen die ik nodig heb en om de dagen door te komen,zoals mijn Ipad en boeken voor te lezen.Als de ingreep goed verloopt en er geen complicaties zijn,mag ik na 7 dagen naar huis.Thuis een vijftal maanden revalideren samen met mijn privé-verpleger Dierik,maar nu vooral me voorbereiden op de ingreep,'k wil in topvorm zijn daarvoor en afwachten hoe de ingreep gaat verlopen,ik hoop goed!!!! Ik hou jullie wel op de hoogte hoe het verloopt........

Dus nu aftellen nog 7 weken dan is zover

Gina Bindels

26-03-2015

Beste volgers nu ben ik aan het aftellen,nog 25 dagen voor de ingreep!!! Vanaf 5 april moet ik stoppen met hormonen werd me gezegd op 16 maart in het VUmc tijdens het gesprek met de narcotiseur.Hij moest eerst wel een paar telefoontjes plegen met het Atrium in Heerlen waar ik 2 jaar geleden werd behandeld voor m'n CVA en de huisdokter.Het ging om mijn bloedverdunner die ik dagelijks neem,stoppen of niet tijdens de periode van de ingreep en de kogel is door de kerk en moet ze blijven doorslikken.De Paasdagen komen eraan,Dierik en ik gaan op Paaszondag naar m'n moeder en hopelijk komt m'n zoon Joey ook opdagen en word het een leuke Paasdag.Mijn mama en Dierik hebben afgesproken dat hij kookt in haar keuken,nou als ie van m'n moeders keuken een boeltje maakt zoals thuis,dan heeft ie de wind van voren bij m'n mama want haar keuken da's haar domein en dus heilig!!!

Het worden nog 25 lange dagen ,ik heb hier zolang naar uitgekeken,het was een lang traject met vallen en opstaan maar ik ben er geraakt en ben zo blij en gelukkig dat ik op 20 april die vrouw zal worden en zijn die ik altijd al was diep vanbinnen sedert m'n geboorte was en ben!!Het lijkt wel of de klok extra traag loopt sedert vorige maandag,of beeld ik me dat in......!!

Vorige donderdag de 19 de zijn Dierik en ik weer naar het VUmc in Amsterdam gereden,Niet voor mezelf maar voor Marcia die nog maar in het prille begin zit van haar traject;namelijk de voorgesprekken waar nog moet bepaald worden of ze mag doorgaan met het hele traject en iemand nodig had die haar goed kende bij het gesprek met de psycholoog.Voor mij was dit leuk en interessant om het is vanuit een ander standpunt te zien en natuurlijk ook met een blik op de toekomst wanneer ik met White Butterfly terug opstart na m'n revalidatie.Ik ben eerlijk en open geweest op vragen die de psycholoog me stelde!!!Of dit haar weg is dat kan niet ik maar zij alleen bepalen en weten.Maar ik heb wel gezegd dat dit haar wereld op de kop zet!!!! Ze heeft 2 kinderen en dat zal niet makkelijk zijn voor hen om dit te verwerken, maar Marcia zal het ook nog heel moeilijk krijgen.Marcia kiest voor een traject zoals ik,weet meid dat dit een pad is met enorme hindernissen om je doel te bereiken,neem het van me aan,toch wens ik je veel succes en doorzettingsvermogen!! Ik heb mijn deel ook gehad,vele bergen vooroordelen moeten overwinnen,onderweg een paar keer de weg kwijt geweest,maar met de steun van Dierik toch weer opgestaan en doorgezet. Ik dank hem daarvoor en ik weet ook dat hij het allemaal anders had gewild,maar het lot heeft daar anders over beslist,maar toch zullen we ons doel halen ondanks de tegenkanting van zijn kinderen!!!We zijn er bijna nog dagen en dan kunnen we samen aan onze toekomst werken om te bereiken wat we beide willen!!!!Nogmaals wil ik benadrukken dat dit mijn beslissing is en was om die vrouw te worden die ik innerlijk al sedert m'n geboorte ben!!!!Dit traject moet je nooit doen voor iemand anders want dan kom je gegarandeerd jezelf tegen met alle gevolgen vandien!!!Het is niet zo dat je door hormonen te slikken een vrouw word,dat ben je al van bij je geboorte en die hormonen helpen je alleen om lichamelijk vrouw te worden,dus als je met deze gevoelens zit,bezin eer je begint zou ik jullie willen meegeven!!Wil je erover praten,dan ben ik bereid om je te helpen en je te begeleiden in dit moeilijk en lang traject.

Ik ben ook een groep opgestart op facebook "transgenders en kinderen",waar iedereen zijn mening en gevoelens kwijt kan!!!De bedoeling van deze groep is dat kinderen van transgenders hier terecht kunnen met hun gevoelens en vragen en dat de kinderen in contact komen met elkaar en erover kunnen praten!!!Transgenders zelf kunnen er ook hun vragen en mening kwijt.Ik start deze groep omdat er hier in Limburg geen praatgroepen zijn over dit onderwerp,maar ook niet elders in het land en uit ondervinding met m'n eigen zoon zie en voel ik dat hij het moeilijk blijft hebben met mijn beslissing, zeker nu de operatie voor de deur staat en alles concreet word !!!Hopelijk vinden de jongeren de weg naar deze groep!!!!Ik ga me nu mentaal voorbereiden op 20 april en rustig aftellen naar D-Day, ik hou jullie wel op de hoogte.....

Bindels Gina

19-04-2015,Een nieuw begin!!!!

Het is nu D-Day voor ons,we vertrekken voor wat een van de belangrijkste dagen in m'n leven zullen worden,richting Amsterdam naar het VUmc voor mijn operatie morgen 20 april!!!Ik moet me aanmelden om 14 uur op de zesde verdieping afdeling C, trauma en plastische chirurgie. Maar eerst moest Dierik zich inchecken bij het gastenverblijf van VUmc,waar we een paar weken geleden een kamer gereserveerd hadden voor hem,voor de duur van mijn verblijf in het ziekenhuis.We zijn vrij vroeg vertrokken en thuis was alles piekfijn geregeld.Pierre bleef in mijn huis logeren bij mijn hond(angel) wat mij rust gaf,het was moeilijk om haar achter te laten maar het kon niet anders!!!Rond half tien zijn we vertrokken naar Amsterdam ,eerst even tanken in Belgie daarna richting Amsterdam.Onderweg 2 maal gestopt voor een plaspauze en Dierik zijn cappuchino's,bij de laatste stop nog paar mooie harley's op de parking gezien.Iets na twaalven waren we bij het VUmc, Dierik parkeerde de auto en we gingen naar de infobalie van het ziekenhuis informeren waar de ingang was van het gastenverblijf. Het gastenverblijf bleek op de hoek te liggen van de Amstelveense weg en de Boelelaan en maakt nog deel uit van het ziekenhuis.We melden ons aan op de tweede verdieping bij de receptie en Dierik vroeg onmiddellijk waar de auto kon geparkeerd worden. Hij kon de wagen stallen in parking 1 en omdat hij in het gastenhuis logeerde kreeg hij korting in die parking en moesten we 10€ per 24 u betalen.Vermits de auto in overtreding stond is hij de auto onmiddellijk gaan stallen in de parking, ik kreeg terwijl een lekkere kop koffie en ging in het salon wachten op Dierik.Toen hij alle papierwerk had afgehandeld kregen we een rondleiding op de 2de verdieping waar de gemeenschappelijke ruimtes zijn,de keuken en eetruimte,hij kreeg ook een kast toegewezen waar hij zijn boodschappen om te eten kon wegzetten en waar hij in de koelkast zijn andere spullen kwijt kon.Een van de medewerkers vergezelde ons naar de vierde verdieping waar Dierik zijn kamer zich bevond,kamer 414.Het was best een mooie kamer, inclusief met een zithoek en tv,m'n mannetje zal hier niets te kort komen.Nadat ik z'n kleren in de kasten had opgeborgen en even naar de wc was gegaan,zijn we richting ziekenhuis gelopen om mij aan te melden op 6c.Daar moesten we even wachten tot de hoofdverpleegster aanwezig was om alles af te handelen,dus even plaats genomen in de wachtruimte waar al een andere transgender zat met zijn vrouw en twee kinderen.Na tien minuutjes werd m'n naam afgeroepen en werden we binnengeleid in een kantoortje waar ik nog verschillende vragen moest beantwoorden in verband met medicatie en wie ze konden contacteren,Dierik gaf het nummer van z'n mobieltje en het telefoonnummer van z'n kamer in het gastenverblijf.Daarna begeleidde de verpleegster ons naar de kamer waar ik zou verblijven,kamer 52 was een tweepersoonskamer en ik was eerst op de kamer en koos voor het bed bij het raam.Mijn spulletjes uitgeladen,het nodige gedaan om de tv en telefoon te activeren en daarna zijn we nog even naar onder gegaan naar de cafetaria.Daar heb ik nog lekker genoten van een gevulde koek en lekkere kop cappuchino samen met Dierik. Rond 19 u heb ik afscheid genomen van Dierik,ik zag aan zijn doen en laten dat hij het niet zo prettig vond me achter te laten, de volgende keer dat ik hem zal zien is na de operatie vermits ik morgenvroeg als eerste onder het mes ga!!!Het worden morgenvroeg zeer lange uren voor hem tot er een verlossend telefoontje komt;dat alles goed is gelopen!!!Nadat hij vertrokken was werd nog wat bloed afgenomen,daarna ben ik op m'n bed gaan liggen en een tijdje later kwam de verpleegster zeggen dat ik vanaf 04 u 's morgens niks meer mag drinken of eten omdat ik om 08 u morgenvroeg aan de beurt ben als eerste.Mijn kamergenote Susan was als tweede aan de beurt en om 11 u zou ze opgehaald worden voor de voorbereidingen!!!!Ik kreeg mijn nachtmedicatie,maar ik kon niet slapen,'k heb geen oog dicht gedaan, af en toe wat wegdommelen dat wel!!!! Om 06u15 kreeg ik van de nachtverpleegster een pil om rustig te worden,maar merkte er niks van,effe nog snel gedoucht,het beruchte ziekenhuiskleedje aangedaan en het bed in!!!De bedspanten werden door de verpleegster omhoog gedaan en ik mocht niet meer eruit!!!Omstreeks 07u15 werd ik opgehaald door een verpleegster en naar een kamer gebracht waar ik 5 minuten met licht uit moest rusten,toen ze terug kwam bracht ze me naar de kamer net voor de OK-ruimtes.Daar werden me een paar vragen gesteld,hoe ik heet,mijn geboortedatum en wat ik hier kwam doen?????Wat een stomme vraag dacht ik op dat moment en vond het best wel grappig.Na een 10-tal minuutjes werd ik het OK binnen gereden en legden twee mannen me op de operatietafel en zette een zuurstofmasker op mijn mond.Dr.M Buncamper stelde zich voor en ik zei tegen hem "Maak er wat mooi's van hé Dokter".Komt in orde Mvr Bindels zei hij al lachend,we gaan U nu laten inslapen,3 keer moest ik inademen en was in zevende hemel,'k heb niks gemerkt of gevoeld tot ik wakker werd op de recovery-kamer.Er kwam een verpleegster naar me toe en vroeg me hoe ik me voelde,ik voel me prima antwoordde ik!!Nou dan bel ik je afdeling om je op te halen en terug naar de kamer te brengen,zei ze me!!!Zogauw ik op de kamer terug was en alleen was kon ik het niet laten om onder de lakens te piepen, dat moment zal me voor altijd bijblijven;het was weg,ik zag allemaal slangetjes en dat ik een catheter had in de vagina!!!Dolgelukkig maar ook benieuwd hoe mijn vagina eruit ziet!!!! Dat mag pas als dokter is geweest,alles zit in het verband.

Rond 16u00 kwam mijn schat met een bos bloemen de kamer binnen en kon het niet vatten dat ik klaarwakker in bed rechtop zat.hij verwachtte dat ik nog groggy van de verdoving zou zijn,hij zag er moe uit maar was dolgelukkig dat hij om 14u een telefoontje had gekregen dat de operatie zonder complicaties was verlopen.Hij had nadat hij dat telefoontje kreeg mijn moeder op de hoogte gebracht van het goede nieuws,die op haar beurt mijn zussen verwittigde zoals afgesproken was.Om 18u00 kwamen ze rond met eten,ik heb wat gegeten maar nadat ik een aardappel had gegeten met een beetje jus werd ik misselijk.Terwijl ik aan het eten was brachten ze mijn kamergenote binnen,enne dat zag niet zo goed uit,ze lag plat en had enorm pijn,ik had had nergens last van.De chirurg is nog even langs gekomen en wist me te vertellen dat bij mij alles goed was verlopen zonder complicaties!!! Mijn kamergenote daar was het anders mee,die had wel een kleine complicatie gehad,maar dat was opgelost en ze zou morfine krijgen voor de pijn.Ik begreep er niks van,'k voelde me kiplekker en kon wel dansen met Dierik !!!Het bezoekuur was afgelopen,'k heb afscheid genomen van mijn schat en daarna heb ik geprobeerd om te slapen wat niet al te best lukte omdat ik zo dolblij was met m'n vrouw zijn !!!Die avond heb ik nog een paar keer aan het appen geweest met mijn schat!!!Rond 23u ben ik plat gegaan,dat was mijn eerste dag als vrouw!!!!

Dag 2

Ik heb goed geslapen en was al vroeg op,rond 07u00 kreeg ik mijn medicatie;een pijnstiller en een poedertje opgelost in water om de ontlasting makkelijker te laten functioneren.Rond 07u30 kwamen ze langs met het ontbijt,ik nam 2 crackers met kaas en een kop koffie.Ik voelde me best wel lekker,om 08u30 kwam de verpleegster langs met de mededeling dat het infuus vandaag in de loop van de dag zou worden afgekoppeld en dat ik me kon douchen nu. Dat heb ik ook gedaan,het voelde heerlijk aan om te kunnen douchen,'k was wel een beetje duizelig nog van de verdoving.Terwijl ik onder de douche stond deed een van de chirurgen haar dagelijkse ronde en klopte op de deur om even de wonde te komen controleren.Ze zei me dat alles er perfect uitzag en dat ik heel snel heelde wat niet zo vaak voorkomt.Maar ik ben in topconditie naar hier gekomen,rook al vele jaren niet meer,drink niet en ik had het laatste jaar met oog op deze operatie aan mijn conditie gewerkt in de fitness.Toen de dokter weg was heb ik me opgemaakt en dat beruchte operatiekleedje gewisseld voor een leuke pyama,ik wou er goed uitzien voor mijn mannetje die om 11u zou komen. Stipt is hij wel,enne ik was blij om hem te zien en vertelde hem dat mijn infuus er al uit mocht vandaag in de loop van de dag.Hij antwoordde daar weer adrem op en zei "Nu die andere slangetjes nog schatje en dan inpakken die koffer,en wegwezen hier Gina"!!!Toen ze op de middag langskwamen met het eten is Dierik naar beneden gegaan om een stinkstok te roken en een koffietje te gaan drinken.Toen hij weer terug boven was hebben we nog wat gepraat.Susan mijn kamergenote was goed ziek,die had een kleine complicatie opgelopen tijdens de operatie,en kreeg vloeibaar voedsel. Nadat het bezoek van beiden weer weg was ben ik wat gaan rusten,vanavond zou mijn jongste zus Anouk langskomen en daar verheugde ik me op.Wat tv gekeken,wat berichtjes uitgewisseld met de vrienden en op facebook wat gechat te hebben sloeg de verveling toe,stilliggen is niet echt m'n ding!!Net voor het bezoekuur kwam een verpleegster mijn infuus definitief loskoppelen,wat een opluchting dat hij eruit was.Met mijn kamergenote ging het wat minder goed, zij was nog steeds misselijk van de medicatie en had blijkbaar nog veel pijn.16u is het bezoekuur en toen Dierik opdaagde hadden we het over hoe het was op de kamer en hoe ik me voelde.Om 18u00 kwam het eten, tijdens het eten is Dierik naar onder gegaan voor koffie en een sigaret.Nog steeds geen teken van leven van Anouk maar ze had nog meer dan anderhalf uur de tijd om langs te komen.De bezoekuren zijn hier van 11u tot 13u en van 16u tot 19u30.Ik had zo'n voorgevoel dat ze vandaag niet zou komen maar hield m'n mond daarover.Nadat Dierik vertrokken was kwam de verpleegster om de wond te spoelen en deed dit voor,want vanaf ik het ziekenhuis verlaat moet ik dat 2x daags dat zelf doen thuis.Toen alles verschoond was en de rust weer gekeerd was op de kamer was,kreeg ik een smsje van Anouk dat ze autopech had op weg naar Amsterdam!!!Niet getreurd zusje,morgen kom ik zeker langs schreef ze!!!!Nou morgen dat word een drukke dag,veel bezoek!!!!'k Heb nog geprobeerd te slapen maar dat lukte niet, dan maar tv kijken tot vroeg in de morgen, mijn kamergenote was in de zevende hemel, ik wou dat ik zo slapen kon als zij,'k was goed moe maar het lukte niet.'s Nachts kwam de verpleegster nog met medicatie langs,daarna ben ik toch in slaap geraakt blijkbaar.

Dag 3

Zoals elke dag werden we gewekt om te douchen en te spoelen,daarna het onbijt,dan komt de dokter langs.Vandaag was een bijzondere dag,de drains gingen eruit na het douchen,weeral opluchting en een t istukje meer vrijheid.De urinezak mocht er tot mijn grote verbazing ook al af,de katheter nog niet,daar zetten ze een kraantje aan,dat je niet mocht vergeten open te zetten als je op het toilet zat en na het plassen niet mocht vergeten te sluiten.Vandaag zou een drukke bezoekdag worden voor me en ik vreesde al dat iedereen op hetzelfde moment zou langskomen.Mijn 2 zussen zouden komen,Chantal een transgender die ik leerde kennen bij de logopediste en nog maar in het begin van haar traject stond en is komt ook langs.Pierre die in m'n huis logeert en op ons Angel past kwam ook langs samen met een vriendin en haar zoontje,Monique en Miakel.Rond 09u00 heb ik een jurkje aangetrokken en mezelf wat toonbaar gemaakt voor m'n schatje,ik wil er goed uitzien voor hem!!!Om 11u was hij er met een lekkere kop capuchino voor mij uit de cafetaria,wat lief want ik heb het beetje gehad met die koffie van het ziekenhuis. Hij was wel te drinken,maar ik miste mijn capuchino maar daar zorgde Dierik wel voor,toch een schatje als hij wat moeite doet(lol).Na het middagbezoek ben ik even gaan rusten om weer fris te zijn voor al dat bezoek vanavond. Dokter Buncamper,de chirurg die me geopereerd heeft,wekte me om te vertellen,hoe het was gegaan tijdens de operatie, hij zei me dat alles goed was verlopen en dat het snel heelt,dat ik al op de been ben is allemaal positief!Zaterdag gaat de catheter eruit en dat we dan zo 2x moeten plassen en als dat goed gaat mogen we naar huis zaterdagnamiddag,en indien er nog kleine complicaties zouden zijn het dan een tweetal dagen later zou zijn!!!Nou dat klonk goed,nadat hij was vertrokken moesk nodig plassen van de koffie.Het was de eerste keer zonder plaszak,het ging goed,'t was wel wennen. Mij werd verteld 's morgens door de verpleegster om mijn urine te lozen om de 3 uur. Nou dat heb ik geprobeerd,maar na twee uur was de druk zo groot,dat ik wel moest gaan,daarna ben ik gaan rusten tot 16u00.Dan kwam mijn schat met de capuchino.Rond 17u arriveerden mijn zusters, mijn oudste zus was daar met Sjef(haar man) mijn jongste zus feliciteerde me met mijn vrouw zijn en kreeg mooi bloemstukje voor op de tuintafel thuis te zetten,van mijn oudste zus kreeg een poncho,wat leuk!!! Ik ben heel trots op m'n zussen,dat ze het zo opnemen want het is niet niks, je broer is ineens je zus.Chantal die ik leerde kennen bij de logopediste was kort na Dierik aangekomen en zij vertrok kort nadat mijn zussen waren aangekomen,zij was met de trein van het verre limburg gekomen en wou de terugreis niet te laat aanvangen!!!Net voor ze vertrok stak ik haar een hart onder de riem en zei haar "Binnenkort kom ik je hier bezoeken hoor meid als jij aan de beurt bent!!!Chantal was net buiten en ineens stond Barry de zoon van m'n oudste zus daar totaal onverwacht, Dierik vond zijn opmerking hilarisch,"Mijn god nu heb ik er nog een tante bij".Toen Pierre,Monique en Miakel aankwamen zijn mijn zussen en Sjef en Barry vertrokken,het was vreselijk druk op onze kamer want Susan had ook meer bezoek dan normaal mag!!!Er mogen feitelijk maar 2 bezoekers per patient op de kamer.Van Monique kreeg ik een mooie kaart en lekkere chocolaatjes, Pierre had een mooi gedicht geschreven waar ik een beetje emotioneel van werd.Pierre was fotograaf van dienst en nam vele foto's nog wat bijgepraat en vooral veel vragen over hoe Angel(mijn hond) zich gedroeg thuis.Toen het bezoekuur afgelopen was zijn ze samen met Dierik nog wat gaan drinken en daarna richting zuiden vertrokken.Toen mijn bezoekers weg waren ben ik gaan rusten,Dierik nog een berichtje gestuurd en tv gekeken.De verpleegster bracht de medicatie en gaf me nog een spuitje om trombose te voorkomen.IK was uitgeput door al dat bezoek maar kon toch vrij moeilijk de slaap vatten,hoppa morgen een nieuwe dag.......

Dag 4

Is rustig verlopen, zoals altijd werden we gewekt voor de medicatie en het ontbijt. Na het ontbijt kwam de verpleegster om me te verschonen en te spoelen en weer een nieuwe slip aan, wat deugd doet!! Het plassen gaat goed zolang ik het kraantje maar dichtdraai na het plassen,gisteren was ik een keertje het vergeten dicht te draaien!!!!Rond 09u00 kwamen de artsen op hun ronde weer bij me langs om te kijken hoe de wonde evolueert.Ik zei tegen de dokter dat ik het me allemaal anders had voorgesteld,de operatie en het recoveren nadien,Ik dacht dat ik minstens 2 weken plat zou liggen en niet zoals het nu loopt.De dokter zei me dat ik heel snel heel en dat ze dit zelden meemaken dat het zo snel gunstig evolueert en dat dit ook een goed teken is voor de rest van het genezingsproces.Het feit dat je niet drinkt en rookt Gina werkt dit spoedig herstel in de hand,wees daar maar blij om.Zaterdagmorgen halen we de tampon eruit en als je daarna 2keer geplast hebt met één mooie straal een de ontlasting op gang is kan je naar huis Gina.Ik zei tegen de dokter dat ik al ontlasting had gehad en dat de darmen weer goed op gang komen.Nadat ze vertrokken waren ben ik gaan liggen en probeerde wat te rusten totdat Mandy op bezoek kwam.Dierik komt deze ochtend niet omdat Mandy op bezoek komt,er is vorige kerstavond wat gebeurd bij Mandy waar we niet willen over uitweiden,maar Mandy is daar zwaar in de fout gegaan en Dierik is een man met principes,en vergevingsgezind is ie niet echt,als je het bij hem verknalt is het voorgoed afgelopen!!!!Rond de middag dook Mandy op, wat heel leuk was ze had bloemetje mee en ze vertelde me dat ze ook in Vu was geweest voor haar bloeddruk, maar ook dat haar aorta 3,5cm is uitgezet en dat ze COPD(rokersziekte) hadden vastgesteld en dat ze elke week op controle moet komen hiervoor. We hadden het over hoe alles was gegaan met mijn operatie en had het haar laten zien, waarop ze zei " Heel mooi gedaan hoor Gina, beter dan andere transgenders die ik al gezien heb na hun operatie". Daar heb ik geen weet van, daar ik nog nooit het resultaat bij een andere transgender heb gezien na hun operatie, maar 't ziet goed uit bij mij,ook fijn dat het litteken in de lies is gemaakt en dus na ongeveer 1 jaar haast niet meer te zien zal zijn. Nadat Mandy vertrokken was ben ik gaan rusten,'k was moe en een beetje misselijk van de antibiotica die we krijgen voor de blaas.Om 15u00 ben ik me beginnen opmaken en omkleden voor mijn mijn schat die komt om 16u00 met de spulletjes die ik nodig heb,amandelolie en wattenstaafjes die ik nodig had voor mijn make-up en ook had hij me een fles rivella meegenomen,dat ik graag drink; hij is toch een schatje.Omstreeks 16u30 kwam Marcia een transgender die ik heb leren kennen via T-girl en persoonlijk via Mandy binnen.Zij loopt nu een 6-tal maanden de voorgesprekken in het VU, ik begeleid haar in haar traject, ik was bij haar gesprekken aanwezig als haar coach, ook een aparte ervaring voor mij en wel belangrijk voor mijn verdere toekomst als begeleidster ven coach van mensen die hier ook zo naar verlangen.Ze zag er heel mooi uit met een zwart-witte jurk aan,echt vrouwelijk en een hele vooruitgang tegen een paar maanden geleden. Ik kreeg van haar een doosje wierook, het avondeten kwam en terwijl ik at zijn Marcia en Dierik koffie gaan drinken onder in cafetaria van Vumc, zodat ik rustig kon eten,dat heeft Dierik altijd gedaan vanaf ik hier was.Toen ze terug kwamen was het wel druk bij Susan mijn kamergenote, maar ik had ook een paar drukke dagen gehad met al m'n bezoek, maar dat hoort erbij. Toen Marcia weg was heb ik nog wat gepraat met mijn schat maar hij zag dat ik moe was en is ook eerder gegaan,hij moet ook nog zijn potje koken in het gastenverblijf na het bezoek.Toen Dierik vertrokken was wou ik wat rusten en ben in slaap gevallen en alles bij elkaar gesnurkt!!!'k Heb die nacht niks meer gehoord en voor het eerst goed geslapen na deze toch wel ingrijpende dagen.

Dag 5

Zoals alle dagen hetzelfde ritueel om 07u00 komen ze met medicatie dan rond 07u30 het ontbijt.Daarna komen ze de bloeddruk,hartslag en temperatuur opmeten,als dat gebeurt is kan je douchen en spoelen.De doktersronde rond 9,00 om kijken hoe het met me gaat en mijn kamergenote,daarna heb je tijd voor jezelf tot het 11u00 is dan is het bezoekuur waar ik elke keer naar uitkijk.Daarna is het rusttijd,je krijgt nog wat te drinken en dan wachten tot het weer bezoek is van 16u00 tot 19u30 en daar kijk je naar uit want het is ook fijn telkens als Dierik opdaagt, hij weet als geen ander mij aan het lachen te brengen. Wat was ik graag naar beneden gegaan om samen wat te drinken en even in een andere omgeving te zijn dan kamer 52 op de 6de verdieping. Want ganser dagen op bed liggen is niks voor mij,maar 'k mocht niet van de afdeling.Daar zijn ze streng in,vandaag te horen gekregen dat ik zaterdag al naar huis kan!!! Zaterdagmiddag na het bezoek zal dat zijn, mooie vooruitzichten zijn dat,nu wachten op Dierik die hopelijk een capuchino voor me meeneemt.Hem toch even ge-apt dat we zaterdag waarschijnlijk naar huis gaan, dat kon ik niet laten,mijn god wat mis ik Angel!!!Die word gek als ze ons zal zien thuiskomen en uitkijken geblazen dat ze haar poten niet in mijn mooie poes plant!!!!Mezelf wat opgemaakt en een verse pyama aangedaan,Dierik was er stipt om 11u en was m'n capuchino niet vergeten.Ik vertelde hem dat ze er morgenvroeg de tampon uithalen en dat het dan aan mij is om 2x te plassen en indien dat lukt kunnen we na het middagbezoek richting huis vertrekken.Tijdens het middageten is hij koffie en z'n sigaretje gaan roken,ik tref het toch met hem,zonder dat ik wat gevraagd had hij me een capuchino meegenomen.Hier ben ik ook tot het besef gekomen dat ik de laatste maanden veel van hem gevraagd heb en ik beloofde hem dat als ik weer aan de beterhand ben hem ga vertroetelen, hij lachte en zei, zet het op papier en onderteken het Gina want morgen ben je dat alweer vergeten!!!!Na zijn bezoek ben ik gaan rusten,'k was moe van de antibiotica,ik wilde de tv aanzetten maar die deed het niet meer,wat ik wel raar vond 'k had tot en met vrijdag tv besteld maar hij was al afgesloten,dan maar wat lezen dacht ik.Maar ik kon me niet concentreren,dus maar op mijn laptop mijn verhaal schrijven op mijn website Cocoon,dat heb ik ook gedaan en dacht dat ik had opgeslagen wat ik had geschreven zodat Dierik dat een van de volgende dagen kon verbeteren voor ik het online gooi.Ik wachtte geduldig op 16u en was weer opgelucht dat hij daar was.Ik vertelde hem dat mijn tv het niet meer deed,ik heb dan maar op zijn advies gebeld naar de tv-dienst en uitgelegd dat ik nog tot morgen bleef en vanavond nog graag wat tv wou kijken ,dus hebben ze de tv weer geactiveerd en me gezegd dat ik morgenvroeg maar een smsje naar hen moest sturen met m'n locatienummer en het woord afmelden en dat het in orde was dan.Tijdens het avondeten Dierik weer naar beneden.Toen hij weer boven was hebben we de praktische dingen besproken hoe we morgen zouden te werk gaan.Zo gauw ik wat weet morgenvroeg bel ik hem,dan kon hij zijn kamer opzeggen en vrijmaken,inpakken zou hij vanavond al. Nadat hij was gegaan heb ik eerst wat gerust, daarna al een deel spulletjes ingepakt en nadien wat naar de tv zitten staren.Ik zat te denken aan morgen hoe het zou zijn zonder de catheter te plassen.Om 21.00 moest ik nog een keertje spoelen en deze keer wou de verpleegster van dienst toekijken om te zien of ik het deed volgens het boekje.Nou Gina zei ze dat doe je correct en ik kan je verzekeren dat het er heel mooi uitziet.Daarna keek ik nog wat tv tot ik in slaap viel en vast,tot de nachtverpleegster kwam om weer de bloeddruk te meten en het spuitje tegen de trombose .Ook mijn temperatuur mat ze en ze stelde vast dat m'n hartslag vrij hoog was namelijk 130.Niks ergs, we weten hoe dat komt ,ik heb het niet met spuiten en ze zei dat ik morgen naar huis mag zal er ook wel voor iets tussen zitten dat mijn hartslag zo hoog is!!!!Algauw was ik in dromenland!!!!

Dag 6

Vandaag is de dag van de waarheid, als alles goed gaat mag ik deze middag huiswaarts keren, ik hoef jullie niet te zeggen dat ik daar enorm naar uitkijk.We werden gewekt voor de ochtendmedicatie en daarna gedoucht.Terwijl ik aan het douchen was moet de verpleegster alle benodigdheden klaar gelegd hebben op mijn bed.Dus even wachten op de doktersronde veronderstel ik.Eerst nog even een bak koffie drinken,me wat opmaken,je gaat naar huis en je wil ook leuk en vrouwelijk uitzien.Ik had mijn koffer gisteren na het bezoekuur al gepakt zodat ik vandaag niet zou moeten stressen,en vooral dat Dierik niet op mijn vingers kon staan te kijken hoe ik dat deed ,want zoals ik hem ken zou ie weer kritiek hebben!!!Net voor het bezoekuur kwam het doktersteam langs,ze begonnen met Susan mijn kamergenote.Na Susan was ik aan de beurt,ze nam een lamp en een spiegeltje en vroeg me hoe ik me voelde."Nou ik voel me super dokter ,heb haast geen pijn en ik ben blij dat ik vandaag naar huis mag.Eerst maakte ze de hechting los waar de tampon mee vastzat, daarna haalde ze de tampon eruit,nam en bracht de eendenbek in mijn vagina om de katheter te verwijderen.Ik moest diep ademhalen en ze trok de katheter eruit,dat deed wel effe pijn en zei me "Nu kan je plassen zonder Gina" en ik bedankte haar nog voor alles.Dierik stond al even te wachten op de gang,toen ze met Susan bezig waren klopte hij aan vermits de deur was gesloten, en een van de verpleegsters zei hem dat ze effe de dames aan't verzorgen waren.Toen het doktersteam vertrok kwam Dierik binnen en hij had me een capuchino meegenomen ,de schat.Ik zei hem dat alles eruit was en dat het nu wachten was om de blaas 2x volledig te legen,en na iedere plasbeurt werd dat gecheckt met een scan van de blaas.De verpleegster kwam zeggen dat we nog moeten spoelen,ze legde wat spullen klaar,een spuit met verlengstuk zodat als flacon bijna leeg was ook kan opgetrokken worden.We kregen beiden kreeg nog wat reserve spuiten een een extra flacon voor thuis te kunnen spoelen.Ze behandelde eerst Susan en daarna behandelde ze mij.Dierik die was weer de kamer uitgezet door haar en verdween naar beneden voor zijn sigaret.De verpleegster zei dat er nog geoefend moest worden met het dilateren, maar de eerste keer is het aangeraden dat de arts aanwezig moet zijn.Ze ging haar dadelijk oproepen en zij kwam vlak voor het einde van het bezoekuur.Ze nam eerst Susan onder handen en daarna was het mijn beurt, nou moeilijk is het niet het vraagt alleen thuis wat discipline.Mijn eerste plasbeurt en scan waren ok,ontlasting was al een paar dagen weer normaal wat ook uitzonderlijk is,en na het dilateren moest ik voor de tweede keer plassen,weer een scan gemaakt van de blaas en die was leeg,dus ik mocht naar huis!!!!! De verpleegster van dienst heeft mijn papieren klaargemaakt,mijn medicatie meegegeven voor het weekend en koningsdag.Ze zei me ook nog dat ik dinsdagmorgen even moest bellen om een afspraak te maken voor controle een 10-tal dagen later.Dierik en ik namen afscheid van Susan en zijn vrouw en wensten haar veel geluk.Me verder aangekleed,jurkje aan en mijn enkellaarsjes zodat ik er vrouwelijk uitzag,zoals je op de foto kan zien bij de balie. Afscheid genomen van het personeel van afdeling 6C en alle snijbloemen aan hen gegeven want ze waren nog niet verwelkt.Bedankte ze allemaal voor de goeie zorg die ze me hadden gegeven.Nog wat foto's gemaakt en dan richting auto,ik had voor we vertrokken een kussen in de koffer gelegd met oog op de retourrit en Dierik installeerde me in de auto.We zijn onderweg 1x gestopt voor een plaspauze voor mij,wat deed dat raar voor het eerst op de dames wc,ik was voorzien van een flesje water om te spoelen,dat had de dokter gezegd dat dat hygiënischer is,en ik dus ook deed.Na het plassen gingen we een bak koffie drinken in de truckstop en dan verder richting Limburg.Ter hoogte van Eindhoven was er file, nou op een zaterdagmiddag ongebruikelijk volgens Dierik, dus volgens hem moest er een ongeval gebeurd zijn.Files en Dierik dat gaat niet samen ,hij is 30 jaar zelfstandig vrachtwagenchauffeur geweest en kan zich enorm ergeren aan mensen die in de file constant van rijvak wisselen,nu snap ik waarom zijn kinderen hem de bijnaam "Grumpy" hebben gegeven,my god wat kan hij zich ergeren in het verkeer.Aangekomen in Heerlenheide nog even snel naar het kruitvat voor inlegkruisjes en maandverband.Door de koffie onderweg moest ik dringend plassen en dus besloten we een kop capuchino te gaan drinken in een taverne waar we in de zomer regelmatig op het terras zitten.Hoognodig moest ik,ik was net op tijd op wc,alles was al nat!!!!Tja 't is allemaal wennen,even verschonen,mijn koffie uitdrinken en dan op weg naar mijn moeder.Ze feliciteerde me,met mijn vrouw zijn,maar ik kreeg wel de opmerking dat mijn jurkje te kort was!!!!Tja dat ben ik,maar ik had niks anders meegenomen en kon geen broek verdragen.Nadat we koffie hadden gedronken met een stuk vla zijn we naar huis gereden.Ik was enorm was benieuwd hoe het was met onze hond Angel,hoe ze zou reageren.Nou ik kan zeggen,die was haarstikke gek en ik moest uitkijken dat ze niet tegen me opsprong.Pierre verwelkomde ons en vertelde dat Angel zich had goed gedragen tijdens onze afwezigheid. Monique en haar zoontje Miakel vielen ook nog binnen , Dierik had intussen honger gekregen en we besloten maar voor iedereen chinees te bestellen.Samen lekker gegeten en nog wat bijgepraat en rond 20u besloten ze te vertrekken huiswaarts.Toen iedereen weg was heb ik me op de bank geplofd,'k was moe van de rit en was ook blij dat iedereen weg was!!! Rust voor ons,alleen met mijn schat en Angel aan m'n voeten, wat heb ik die gemist mijn gekke hond!!!!12 mei moet ik op controle naar het VUmc, dus tot binnenkort...........

12-05-2015

Vandaag moet ik om 14u45 in het VUmc te Amsterdam zijn voor mijn eerste controle na de operatie,ik moest ook even langs de patiënten-administratie om een bewijsje op te halen voor iedere keer dat ik de laatste jaren op consultatie was geweest voor mijn traject.Dit is om een gedeelte van de reiskosten met terugwerkende kracht als onkosten aan te geven bij mijn belastingen!!Wie niet waagt ,die niet wint zegt Dierik.Om 10u30 zijn we vertrokken richting Amsterdam,maar eerst even tanken in Maasmechelen,daar is de benzine goedkoper dan bij ons.Ik had me luchtig gekleed maar als ik geweten had dat weer zou omslaan,tja dan had ik me wat warmer aangekleed!!'k Had mijn nieuwe kleren die ik in Antwerpen had gekocht aangedaan.Alles in pastelkleuren met daarop passende schoenen, ja dat ben ik,'k combineer graag zodat alles bij elkaar past. Ik zag er weer goed uit,alleen mis ik mijn nieuw haarwerk,dus weer korte pruik op. Dierik heeft er een hekel aan die korte pruik,hij vind het net een rat die op mijn hoofd ligt,maar ik vind hem wel staan,smaken verschillen en 'k heb geen andere momenteel dus nog even de oude op.Dus effe getankt in Maasmechelen en dan de A2 op richting Amsterdam.Onderweg de 2 a 3 gebruikelijke koffiestops voor mijn koffiejunk zijn verslaving te onderhouden.Ik had een jurkje aan en liep op hoge pinnen en het viel me op dat dat de mannen keken toen ik uit de wagen stapte op de parking,maar ook toen we naar binnen kwamen in het benzinestation waren alle ogen gericht op mij,wat ik wel fijn vond!!Na mijn bezoekje aan het toilet hebben we de koffie genomen en weer naar de auto gelopen en weer de snelweg op richting A'dam.Dierik heeft de gewoonte om altijd tijdig te vertrekken en we hadden meer dan tijd genoeg dus beslisten we om bij de laatste truckstop voor A'dam nog even te stoppen voor koffie en zijn sigaretje,mannen!!!!!! Aangekomen bij het VUmc eerst de auto parkeren en dan naar de patiënten-administratie voor die papieren voor de belasting.Dit ging heel vlot en sneller dan we verwacht hadden,ik hoefde juist mijn persoonlijke gegevens te geven en ze zouden ze via de post versturen.Nu nog even plassen en dan naar boven naar mijn afspraak met Dokter Buncamper.Ik melde me aan bij de balie van de plastische chirurgie en kreeg de vraag of ik mijn afsprakenkaart bij me had.Nou die was ik vergeten,wat stom van mij,'k had er niet aan gedacht en ik zal hem de volgende keer niet vergeten beloofde ik aan de baliemedewerkster.Dierik en ik mochten plaats nemen in de wachtkamer tot de Dokter ons kwam halen.En dat duurde lang,er zaten ook nog wat jonge transgenders te wachten.Iets na 15u00 kwam Dr Buncamper ons halen,hij vroeg me hoe ik me voelde en of ik nog vragen had.Ik vertelde hem dat het allemaal goed was gegaan en dat ik het me anders had voorgesteld dan dat het verlopen is en ik heel blij ben met het resultaat.Na bijgepraat te hebben moest ik op het bed gaan liggen met benen opgetrokken zo- dat hij kon kijken hoe zijn kunstwerkje eruit ziet.Nou Gina dat ziet er perfect uit en nam een glazen dildo en bracht die binnen bij me en vertelde me dat ik 2 cm kwijt was.Hij had een diepte van 5 inch gecreëerd en dat is nu 2 cm minder.Dat kwam doordat bij het dilateren de nummer 2 heb gebruikt inplaats van nummer 3 te gebruiken.Maar een ramp is dat niet en door nu de juiste te gebruiken zou het wel weerkomen op 5 inch,hij gaf me ook een lijst mee waarop stond hoe en hoeveel keer ik in de toekomst moet spoelen.Dierik en hij grapten nog even onder elkaar en we bedankten hem en liepen naar de balie om een nieuwe afspraak te maken voor over 9 weken.Daarna zijn we naar genderafdeling gegaan voor mijn hormonen en heb afspraken gemaakt voor gesprek met de psychologe en met dokter voor in augustus.Na het VUmc zijn we richting Purmerend gereden om Marcia een bezoekje te brengen zoals we eerder hadden afgesproken.Ze was blij om ons te zien en de koffie en appelflap stonden klaar,wat word die vent van mij toch verzorgd door mijn vriendinnen.Het was fijn om bij te praten met Marcia en we besloten om samen te eten, dus hebben we chinees uitgehaald en na nog een koffie gedronken te hebben zijn we richting huiswaarts gekeerd.De terugweg ging vrij vlot en geen files,Angel mijn hond zat als van s'morgens alleen thuis,maar ze had niets verkeerds gedaan zagen we toen we thuiskwamen,dus op naar de volgende controle binnen negen weken,tot dan .........

IK ben nu een maand en 2 weken thuis,in het begin merkte ik niks en had geen pijn, maar toen alles begon te helen en de verdoving eruit was voelde ik steken,net of er aan iets getrokken werd dat er niet meer is!!!!! Nu weet ik ook waarom ik zoveel paracetamol mee kreeg voor de pijn op te vangen!!!!! In het VUmc na de operatie heb ik niks gevoeld doordat de verdoving nog nawerkte,nu ik thuis ben begint het pas maar dat hoort erbij en heb ik er voor over!!! Het gaat steeds beter alles heelt mooi,ook het dilateren gaat goed en elke dag makkelijker.Dat is iets wat ik moet doen om het open te houden,twee keer per dag 30 minuten wat best lang is,ik ben nu een tijdje bezig en het gaat elke keer beter.Ook zal ik altijd glijmiddel moeten gebruiken want wij transvrouwen maken dat niet aan zoals een vrouw en dat moet je ieder keer gebruiken bij sex. Ook dat je het niet zomaar met iedereen kan,er is bij mij een diepte van vagina gecreëerd van 13/5 cm en daar moet je altijd rekening mee houden en je partner ook!!!!Ik ben nu gelukkig dat dit achter de rug is,het was een lang traject,maar ik heb het ervoor over gehad en ben nu wie ik ben Gina een zeer gelukkige vrouw!!!!! Voor verdere ontwikkelingen hou ik jullie hier op hoogte....

12-07-2015

Het is al een tijdje geleden maar op 12-07 ben ik in het Vumc Amsterdam geweest op mijn eerste controle na de operatie.Dr Buncamper zag en zei dat alles perfect geheeld is en ook de littekens zijn goed aan het weg-trekken.Het ziet er allemaal goed uit Gina zei hij me.We zijn nu maanden verder sedert mijn ingreep en ik heb afgezien,vooral na mijn ontslag uit het ziekenhuis de eerste paar weken waren niet echt leuk!!!Nu gaat het beter en hoef ik geen maandverband meer te dragen,het plassen is ook geen probleem meer,alleen zit er nog een stukje wild vlees in de weg en indien het niet vanzelf verdwijnt zal het met een kleine ingreep moeten verwijdert worden later in het jaar.Ik ben heel tevreden met hoe mijn vagina er nu uitziet en over 3maanden moet ik weer op controle en hopelijk is het stukje wild vlees dan verdwenen,maar dat is afwachten geblazen.Binnenkort moet ik op controle bij de dokter voor mijn hormonengebruik,toen ik werd ontslagen na de ingreep hadden ze mijn hormonen-medicatie teruggebracht van 75mg naar 50mg omdat mijn hormonenspiegel te hoog was,wat ik niet fijn vond want daardoor gaat de groei van mijn borsten trager en moet ik in augustus dus weer bloed laten prikken en een paar weken later heb ik dan het resultaat en mag ik dan hopelijk weer 75mg nemen.Ik had samen met Dierik nog een afrondend gespek met m'n psychologe Mvr Peeters,hoe ik het traject had ervaren,de operatie en of mijn verwachtingen waren ingelost,waren er details die voor verbetering vatbaar waren enz.....!!!Ik kon haar verzekeren dat ik enorm blij was met het hele traject alleen dat het een lange weg is geweest die nu eindelijk resulteert in mijn vrouw zijn en dat ik super gelukkig ben dat ik heb doorgezet.Ik heb ook een afspraak gemaakt bij de plastische chirurg om eens te kijken wat we met mijn neus kunnen aanvangen om die wat kleiner en vrouwelijker te maken,daarvoor moet ik op 12 september terug naar het Vumc naar de dienst plastische chirurgie.

Nadien zijn we richting Purmerend afgezakt om Marcia een bezoekje te brengen,Marcia loopt nu ook het traject in het Vumc en ze is sinds kort mogen beginnen met de hormonen.Ze heeft nog een lange en moeilijke weg te gaan en als goeie vriendin wil ik haar hierin steunen en helpen waar ik kan.Na een lekkere kop koffie en taart wou Dierik naar Volendam, hij had daar al zoveel over gehoord en wou het eens zien nu we er toch zo dichtbij waren en mij sprak het ook wel aan,enne met Marcia hadden we de perfekte gids want zij is van Volendam.Het is heel toeristisch geworden,maar al bij al is het nog een heel leuke middag geworden,het was echt zomerweer en terrasjes genoeg in Volendam. Rond 19u zijn we vetrokken bij Marcia richting Limburg wetende dat de avondspits dan grotendeels voorbij zou zijn en ook was.Tijdens de lange rit bedacht ik zo bij mezelf dat ik best tevreden ben met wie ik nu ben en me gelukkig voel uiteindelijk die te mogen zijn die ik innerlijk altijd al was,hier en daar mogen nog wat kleine correcties uitgevoerd worden maar dat zijn details en ik hou jullie wel op de hoogte daarvan

Bindels Gina

20-10-2015

Het is nu precies 6 maanden geleden dat ik mijn operatie heb gehad,dus vandaag weer op controle

naar het VUmc in Amsterdam.Ik had een afspraak om14u45 dus besloten we om te vertrekken om 11u thuis.Eerst naar Maasmechelen tanken en daarna richting Amsterdam gereden,onderweg samen met Dierik koffie gedronken want dat is voor ons een vast ritueel en Dierik zijn sigarettenpauze. Omstreeks 13u30 kwamen we aan in Amsterdam,daar de auto geparkeerd in de parkeergarage en dan naar de cafetaria van het VU omdat we te vroeg waren,eerst even naar de wc gegaan en spoelen.

Om 14u45 stipt melde ik me aan op etage 2,afdeling F .Even in de wachtkamer plaats genomen en gelukkig duurde het niet lang dat ik aan de beurt was.De dokter stelde me wat vragen die ik beantwoordde en daarna moest ik op het bed gaan liggen en benen uit elkaar doen waar ze met een instrument mijn vagina opende om te kijken of alles goed is!!

Ik moest even dilateren met een glazen dildo om de diepte te kunnen meten,ze melde me dat alles er piekfijn uitzag,alleen mijn kittelaar is wat gezakt en dat de diepte onveranderd was maar dat ik wat vaker mag spoelen na het dilateren.Na het onderzoek mezelf weer aangekleed en kreeg ik te horen dat ik over 6 maanden weer op controle moet komen.In maart een nieuwe afspraak moest maken,dus even rust nu en in februari 2016 weer naar VUmc voor mijn hormonen.Nadat ik klaar was in het VUmc zijn we naar Marcia in Purmerend gereden,daar een heerlijk bakkie koffie en lekker gegeten en rond 19u00 afscheid genomen van Marcia en zijn we weer richting Limburg gereden.Onderweg nog een paar keer gestopt voor koffie en plaspauze om 22u00 waren we thuis. Angel mijn hond was door het dolle heen toen we thuiskwamen,de buurvrouw had goed voor haar gezorgd en haar uitgelaten in het bos,dus kon ik ook zonder zorgen naar Amsterdam gaan wetende dat Monica haar onder haar hoede had.Er stak een brief van het Jan van Gooien ziekenhuis in m'n brievenbus met de offerte voor een neusverkleining en lippen zodat ik er nog vrouwelijker uit zou zien. Maar wat een tegenvaller,het is een behoorlijk bedrag € 6050,00 voor die ingreep!!!Dat word sparen want door omstandigheden zijn de dingen anders verlopen dan Dierik en ik hadden gedacht en waar ik me zo op verheugd had …..nu moet ik wachten om mijn droom en wens te laten uitkomen en hier loop ik al jaren mee!!! 'k Vind ook niet dat mijn neus bij mijn vrouwzijn past en hoort!!! Jammer dat ik dit niet vergoed krijg,dus maar hopen op geluk of een engel die me dat brengt,verder gaat het goed met mij,langzaam de draad weer oppakken om weer aan de gang te gaan en mensen te begeleiden die deze weg ook willen gaan.Daar stel ik me ter beschikking voor zo dat ze dit niet hoeven alleen te doen,deze lange weg want daar heb je steun in nodig want het draait je wereld ondersteboven en moet veel obstakels en vooroordelen overwinnen.

Bindels Gina

28-01-2016

Binnenkort op 5 februari weer op controle, m'n laatste bezoek aan het VUmc was in september vorig jaar!Ik had toen een gesprek met een plastische chirurg die reconstructieve hand-chirurgie uitvoert.Het gesprek ging over m'n neus en volgens de chirurg is het mogelijk om m'n neus te vervrouwelijken, het was een interessant gesprek en ik zou in de komende week een offerte toegestuurd krijgen wat het kostenplaatje daarvan zou worden.Maar er is in de administratie wat fout gelopen, een tiental dagen na de consultatie kreeg ik een telefoontje om een afspraak te maken voor die ingreep en dit was niet de afspraak!!!!Ik heb een mailtje teruggestuurd dat dit nu voor het ogenblik niet gaat omdat mijn financieen door een bepaalde omstandigheden dit nu niet toelaten. Ik neem later wel weer contact op met hun wanneer het ^financieel mogelijk is voor mij want die neus daar heb ik al gans m'n leven een hekel aan en nu ik vrouw ben stoort het me nog meer dan voorheen. Dus mijn neus is de eerstvolgende ingreep die zal gebeuren.Mijn borstgroei is ook niet zoals ik gehoopt had en ik kijk nu nog 6 maanden aan of er nog enige groei inzit,zoniet zal ik moeten overwegen om daaraan ook iets te veranderen, borstimplantaten zou een oplossing zijn maar dan moet je weer incalculeren dat die na x-aantal jaren weer uit moeten om vervangen te worden en dus weer een ingreep wat extra risico's opleverd want zo jong ben ik niet meer tegen die tijd.

Ik heb het een beetje gehad met al die tegenslagen,ik ben een zeer positief ingesteld maar wat me de laatste 5 jaar allemaal overkomen is niet niks,waarom is mijn pad zo moeilijk met vele obstakels,wat voor nut heeft dat?Eerlijk gezegd had ik mij het leven als vrouw wel een beetje anders voorgesteld hoor, niet dat ik niet blij ben met m'n transformatie dat hoor je me niet zeggen,maar tja dat heb je natuurlijk niet zelf in de hand.Kijk maar naar wat er de laatste maanden allemaal gebeurd in de wereld en vooral hier in Europa dat overspoeld word door vluchtelingen en wat nu gaande is, is denk ik niet meer te stoppen en dit gaat gepaard gaan met grote ontevredenheid bij vele landgenoten.Hoeveel mensen zijn er niet in ons land dat het nu al heel moeilijk hebben om de eindjes aan elkaar te knopen en hun rekeningen te betalen.Als je dan hoort dat vluchtelingen geen ziektekosten hoeven te betalen en in de watten worden gelegd door Nederland en dan nog niet tevreden zijn met wat ons land hen bied!!!Dan begrijp ik de frustratie die velen van ons hebben,wij hier hebben dit niet gecreeerd en kunnen er weinig aan veranderen maar dat ze ons hun normen en waarden willen opleggen en volgens hun regels zouden moeten leven, dat gaat me te ver en m'n petje te boven!!!!Dat ze zich aanpassen aan onze normen verdorie,we zijn een gastvrij land maar er zijn grenzen aan tolerantie!!!Straks komt het nog zover dat Sinterklaas of kerst niet meer mag gevierd worden gewoon te gek voor woorden,het word hoogtijd dat onze politici eens haar op hun tanden krijgen en zeggen waar het op staat!!!!Een transgender is voor deze mensen een taboe, eindelijk hebben wij transgenders hier de mogelijkheid en vrijheid om te zijn wie we zijn en dan krijg je deze golf van vluchtelingen dat ons land overspoeld en hier hun wet willen opleggen aan ons!!!!NEE mij niet gezien ik wil gewoon mezelf zijn en laat me dit door niemand afnemen nooit of te nimmer en ik zal hiervoor vechten dit gaat veel te ver!!!Wat met Nieuwjaar is gebeurd In Keulen en nog tal van andere steden in Europa moet ons tot nadenken stemmen!!!!Blijf van onze vrouwen en dochters zij zijn hier in onze samenleving gelijken van mannen en indien je dit niet wil aanvaarden ga dan alsjeblief terug naar je land of vlucht naar een moslimland !!!!

Ik heb een heel leuke kerst gehad samen met m'n vriend en de mensen die we uitgenodigd hadden.Pierre en Monique en haar zoontje waren present, zelfs Joey m'n zoon was er en daar was ik enorm blij om!!Al een paar jaar lukt het Joey om m'n kerst te verknallen door niet komen op te dagen.Zelfs op tweede kerst was ie rond de middag bij ons thuis en besloten we om ergens wat te gaan drinken en daar zei hij als Dierik vanavond wou koken hij het eten zou trakteren wat ik enorm fijn vond van hem !!!Zelfs de avond van oud naar nieuw is hij langs geweest voor hij op stap ging met z'n vrienden en wenste Dierik en mij het beste voor 2016!!!!

Ik hoop dat 2016 een goed jaar word voor ons, eentje waar we volgend jaar met plezier kunnen op terugkijken, 2015 was wel het jaar van m'n operatie naar vrouw, maar ook een jaar van vechten en dingen die ik liever vergeet en ook van Chantal een lotgenote die te horen kreeg dat ze keelkanker heeft en moest stoppen met haar traject naar volwaardig vrouw worden wat haar enorm pijn doet.Bestraling en chemo gedurende 7 weken en niet het gehoopte en gewenste resultaat heeft opgeleverd, de kanker is niet weg maar uitgezaaid!!!!Ze heeft nu besloten om niet meer verder te gaan en op een waardige manier afscheid te nemen van alles en iedereen!!Dit doet vreselijk pijn en ik zit ermee maar ik zal haar steunen in haar beslissing en begeleiden naar dit moment!!!Wel wil ik haar nog een fantastische dag geven door met haar er een dagje onder vrouwen te shoppen en haar in het nieuw te steken en zich op en top vrouw te voelen als afscheidscadeau en nog een paar leuke dagen heeft!!!!Verder zie ik het wel wat 2016 nog in petto heeft voor Dierik en mij, hopelijk veel goeds want ik heb het nu wel een beetje gehad met tegenslag.

Bindels Gina

10-01-2016

Is mijn vriendin overleden in haar slaap voor haar is nu voorbij die pijn die onzekerheid maar voor ons is nu het verdriet de pijn en het gemis van een goed mens dat was ze haar droom spatte uit elkaar maar nu heeft ze rust en chantal is nu mooie engel die over ons waakt

Gina B

16-04-2016

Het is weer een tijd geleden dat ik schreef en is er weer veel gebeurd in mijn leven. Vorige week was ik weer op controle in het VUmc,maar niet met mijn eigen auto. Die is afgekeurd en omdat ik de financiële middelen niet heb om een andere aan te schaffen mag er niet meer mee gereden worden, maar gelukkig wilde Pierre rijden en daar ben ik hem dankbaar voor. Hij heeft ook gereden nadat John overleed en ik niet in staat was om zelf achter het stuur te kruipen. Op Pierre heb ik al altijd kunnen rekenen en in die moeilijke periode na de dood van John was hij een hele grote steun voor mij. Een echte vriend waar ik toch altijd kan op kan rekenen,wat wel goed doet want zonder auto is maar niks, je bent zo gebonden ,ook met boodschappen doen was het makkelijk maar nu moet ik te voet of met de fiets van mijn moeder,die ik geleend heb en dat was wennen!!!Ik heb besloten een fiets te kopen, een transportfiets met versnellingen en daar ook mee naar het sporten kan gaan zodat toch wat ga afvallen!!! Ik merk dat het goed doet aan m'n conditie, alleen als het regent is het veel minder, maar ja even doorbijten tot Dierik zijn geld komt om een andere auto te kopen. We wonen nu officieel samen,wat ook beter is, nu nog hopen dat hij weer aan het werk komt zodat we elkaar niet op lip zitten en ik mijn dingen kan doen als vrouw wat soms voel ik me opgesloten en weet dan niet mee hoe en wat ,maar dan denk ik komt wel en ik ben tevreden.

Ik had het graag het anders gewild,had het me ook anders voorgesteld maar 't loopt nooit zoals je het zelf wilt!! Ook met Marcia gaat het nu anders dan voorheen en ik maak me zorgen om haar want ze is in een driehoeksverhouding verzeilt dat gedoemd is om te mislukken!! Maar ik moet dat loslaten om mezelf te beschermen zegt Dierik daarover,het is haar keuze en ze is een volwassen meid. Ik begrijp niet dat je met drie in huis gaat wonen en zij voor alles financieel instaat, dat is iets wat ik niet kan begrijpen. Je kan anderen wel helpen maar dit doen en er dan financieel voor opdraaien,dat begrijp ik niet!! Voor mij was mijn traject het belangrijkste in mijn leven maar nu zie ik dat dit niet bij iedereen zo is,maar het is haar keuze,'k hoop ook dat ze de juiste keuze gemaakt heeft maar dat zal de toekomst uitmaken of dat wel zo is. Mensen moet je soms loslaten ook al weet je dat ze op het foute spoor zitten!Het doet wel pijn maar dat moet ik loslaten en afstand nemen, maar mis haar wel,ze was en is toch een spontaan mens waar ik graag mee samen was, maar nu moet ik dit gaan afsluiten want dat zal nooit meer zo zijn,zij heeft dat gevonden waar ze op zoek naar was maar,alleen vind ik dat ze het allemaal veel te snel heeft gedaan. In Marcia zie ik veel van mezelf terug,ik wou ook alles tegelijk,alles moest snel,maar ik ben van boven teruggefloten dat ik het rustiger aan moet doen en de dingen een voor een moet afmaken,eerst mijn traject dan mijn leven,mijn schulden en dan mijn leven met Dierik. Doordat je van alles meemaakt word je weer met de voeten op de grond gezet en laten ze je zien wat de werkelijkheid is en niet alles door een roze bril te bekijken maar het leven hard is!! Maar ik ben nu op de helft en dat doet goed,'k heb een moeilijke tijd gehad maar die is bijna voorbij, nu gaat het de goede kant op ,ik kan mijn energie weer gebruiken om de stappen te maken,zodat ik weer gelukkig kan zijn,me weer die vrouw te voelen want dat heb ik de laatste tijd ook gemist en dat ga ik nu weer doen,'k ga ook niet meer aan een auto sleutelen zodat mijn nagels breken wat ik verschrikkelijk vind,maar ik hoop dat nu ook keer het geluk mag ervaren na die moeilijke jaren en het verleden kan afsluiten en opnieuw kan beginnen.

Op 20 april is het een jaar dat ik ben geopereerd en eindelijk ook die vrouw ben en in dat jaar heb ik mezelf moeten herontdekken wat niet makkelijk was maar wel fijn vond. Ik had het nog fijner gevonden als Dierik er ook zo mee bezig was geweest, maar die was met hoofd er niet bij door zijn eigen shit en 'k hoop dat dat ook beter word want ik hou veel van hem en wil graag nog leuke jaren beleven samen, want het leven is kort en hard!!Daar werden we met onze neus begin dit jaar nog eens opgedrukt met een goede vriendin die er nu niet meer is Chantal!!!Ze heeft deze wereld verlaten op 10 januari 2016 voor haar ben blij dat ze niet meer hoeft te lijden maar ik ben wel een vriendin kwijt geraakt en dat raakt je wel en je gaat anders met het leven om. Gelukkig heb ik een schat van een buurvrouw,die mijn vriendin is en waar ik soms mee naar het leger des heils ga .Onss uitje op woensdag, maar nu de auto kapot is is dat ook afgelopen, ik bid elke dag dat een wonder mag gebeuren dat ik weer een auto mag hebben en dan weer samen ergens naar toe kunnen als twee vriendinnen lekker kunnen babbelen over kleren en het dagelijkse leven, dat vangt het verlies van Chantal op ,maar het is anders dan met Chantal. Chantal was ook een transgender daarmee praat je over andere dingen dan mijn buurvrouw,dat mis ik wel maar misschien brengt de toekomst wel andere mensen, zo gaat dat in't leven;mensen komen en gaan, soms voor even maar soms voor 't leven.

Ik moest ook stoppen met logopedie omdat we nu geen auto hebben, die auto is ook belangrijk voor Dierik,dan kan die kan gaan werken als hij alles heeft geregeld met zijn chauffeurspas zodat hij weer kan rijden met de vrachtwagen. Maar daar zal eerst dat geld moeten voor komen en er zit schot in de zaak dan kan hij dit achter zich laten en ook voor een stuk kan afsluiten. Ik weet dat hij nog altijd met die gedachten zit over zijn kinderen, ook al zegt hij dat niet,ik voel dat en zie dat aan hem,dat doet ook pijn en kan ook niet begrijpen dat je dat je vader aandoet!! Die toch heeft gezorgd dat ze alles gekregen hebben wat hun hartje begeerde, om zo nu te leven dat begrijp ik niet, dat ze mij niet accepteren dat begrijp ik wel, maar dan nog ik zou nooit iemand zo'n pijn doen als wat zij met hem doen!!! Want dit doet pijn en vreet aan een mens,daarom hoop ik dat hij terug krijgt wat hij had. Maar dit alles heeft me bijgebracht dat ik alleen nog mijn energie moet steken in mensen die het verdienen, en wees maar zeker mensen die me steunen en helpen of geholpen hebben en ik ooit moest in de mogelijkheid zijn hen te helpen ik dat voor 100% zal doen.

In augustus moet ik weer op controle naar het VUMC en voor een botscan en bloedafname en dan ben ik voor een jaartje gerust. Ik kijk nu uit naar de zomer en ga volop genieten van mijn leven als vrouw !!!!

Gina Bindels

Het is weer een tijdje geleden dat ik nog geschreven heb,het gaat goed met mij,mijn wondjes en littekens zijn mooi geheeld,wat een wonder dat dit mogelijk is en functioneert naar behoren. Geen problemen gehad bij het plassen,het dilateren gaat steeds beter en ik gebruik nu amandelolie in plaats van glijmiddel dat goedkoper is en 'k heb er minder van nodig.

Nu ben ik bezig om mijn gewicht wat te laten verminderen,'k Ben gestopt met suiker in de koffie,eet kleinere porties,1,5 a 2 liter water drinken per dag. Het volgende doel is mijn behandelingen bij Nadine Gregoire (schoonheidsinstituut) weer opnemen maar voorlopig is dat niet mogelijk omdat ik dat nog niet financieel red. 'k Ben ook weer herstart met logopedie om mijn stem vrouwelijker te laten klinken, wat nog moeilijk is maar veel oefenen dan kom ik er wel.

Werd weer opgeroepen door het UWV om te kijken wat mijn mogelijkheden zijn om weer aan de bak te komen in het regulier werkcircuit. Dat zal niet zo makkelijk zijn door mijn beperkingen die ik heb opgelopen tijdens mijn herseninfarct. Er word me nu een training aangeboden door het UWV om te kijken wat ik nog kan, ik ga dat ook doen want in oktober word mijn WIA haast gehalveerd en dat geld heb ik nodig om mijn vaste lasten te kunnen betalen.

Mijn relatie met Dierik is stabiel en fijn, hij helpt mij bij alles ook al zou hij het anders willen maar het gaat niet zoals hij dat wil,we blijven hopen dat het allemaal goed komt, daar geloof ik ook in. Zijn groot rijbewijs is bijna terug in orde,op 22 augustus moet ie daarvoor nog medisch gekeurd worden en dan kan hij terug internationaal gaan rijden met de vrachtwagen. Voor het eerst sedert jaren was mijn afrekening van gas en elektriciteit lager dan de voorafbetalingen,mooi dat extra geld, nu de rest nog dat we toch weer een normaal leven kunnen leiden!! Samen zijn we sterk ook al hebben we soms de bomen door het bos niet meer gezien, na regen komt zonneschijn zo denken we. Na 3 jaar uit het arbeidsproces te zijn zal het niet makkelijk worden voor mij, ook weet ik eigenlijk niet wat ik wil gaan doen, welke richting dat zal de training uitwijzen hoop ik.

Maar eerst 4 augustus naar VUmc Amsterdam op controle voor de hormonen en een bodyscan,daarna bloedprikken en hopelijk kunnen mijn hormonenpleisters verhoogd worden van 50 mg naar 75 mg want over mijn borstengroei ben ik niet tevreden.'k Hoop dat het dan meer word maar dat is afwachten wat de arts beslist!!! Ik laat nu mijn haren groeien om te kijken of het mogelijk is daarop een haarstuk te plaatsen,wat mooier is. Ik heb wel mooi haarwerk maar is toch anders en kijk wel wat mogelijk is want het is toch een dure aangelegenheid hoor. Je krijgt wel van je basisverzekering 460 € terug maar dat is nog niet de helft wat ik moet betalen, als je de bedragen leest van wat het kost!!!! Ik vind wel dat er weinig word gedaan voor transgenders die niet het geluk hebben voldoende haren te hebben, toch de mogelijkheid zouden hebben om dit te betalen via een vergoeding. Als transvrouw merk ik dat make-up duur is en er veel verschil in kwaliteit is, goedkopere spullen niet zo lang houden en dat je er meer van gebruikt, ik koop soms betere make-up en daar heb ik dan ook meer plezier van en met het warme weer kan je ook beter waterproof make-up gebruiken zodat je er goed blijft uitzien. Ik geniet toch van het vrouw zijn, ook al zou ik het anders willen maar nu moet roeien met riemen die ik heb totdat betere tijden komen.

We hebben nog 2 maanden,hopelijk kan Dierik vanaf september weer aan het werk en ik een maandje later dan kunnen we samen weer genieten van ons leven, nu nog genieten van het mooie weer zolang we dat hebben.

Gina Bindels

05-08-2016

Gisteren op controle geweest naar het VUmc in Amsterdam,op controle en een lading recepten voor hormonen. Rond 10u00 zijn we vertrokken via de A2, we hadden de dag voordien al getankt in België, ik had in het VUmc afspraak met de dokter om 14u30.Zoals gewoonlijk 2 maal gestopt voor koffie en een sigarettenpauze voor Dierik,we waren veel te vroeg dus nog even naar de cafetaria. Daar ook even gaan plassen en gelukkig had ik mijn flesje water bij,dat neem telkens mee om te spoelen na het plassen en geen blaas-ontsteking oplopen kan. Iets na 13u00 vervolgden we de weg naar het VUmc en daar waren werkzaamheden aan de gang,dus moesten de auto ergens anders parkeren,namelijk in de personeelsparking. Vanuit de personeelsparking met de lift naar het gelijkvloers en die stopte bij de ingang, vandaar met een andere lift naar het eerste verdiep afdeling K.

Bij het genderteam me aangemeld maar 'k was veel te vroeg,zeker een uur voordat ik aan de beurt zou komen. Bij de balie duurde het wel even voordat ze mijn afspraak terugvonden in de computer en mochten we in de wacht-kamer plaats nemen. Dierik en ik besloten in het restaurant koffie te gaan drinken en Dierik is nog buiten geweest om zijn sigaret te roken. Daar heb ik geen last van, ik rook niet en drink niet sedert ik begonnen ben met mijn traject ,heb niks meer aangeraakt soms wel eens bij gelegenheid een wijntje of likeurtje. maar niet meer zoals vroeger, 1glaasje is genoeg en 'k mis het ook niet.

Om 14u00 zijn we weer naar boven gegaan en in de wacht-kamer plaats genomen. Dierik had zich nog koffie genomen, ik hoefde geen meer. Om 14u40 werden we binnen geroepen door de dokter M vr.M van Andel, nadat ze zich voorgesteld had, vroeg ze me hoe het ging met me, ik antwoordde;alles gaat goed alleen dat ik graag een hogere dosis hormonenpleisters zou willen. Ik voel dat ik minder borst-groei heb en dat er haar terug komt waar het niet hoort. Net na de operatie hebben ze die dosis naar 50 teruggeschroefd en zou graag terug naar 75 gaan zoals voor de operatie,wat was ik blij dat ze me bevestigde dat het kon en ok was. Ze heeft ook nog mijn bloed-druk gemeten;die was erg hoog maar dat heb ik telkens als daar heen ga,'k weet ook niet hoe dat komt,de koffie misschien? 'k Had het ook nog over mijn gezichtsbeharing. Ik dat niet normaal vond dat ik geen herhaling krijg en anderen wel. Ik heb er maar 8 uitbetaald gekregen en nog recht heb op meerde behandelingen omdat ik tot 2500€ kon vergoed krijgen en dat nog niet heb verbruikt!!! De dokter heeft dan een brief opgesteld voor mijn zorg-verzekering en ik ben benieuwt of ik het nu wel krijg vergoed. Voor ik vertrok vroeg ze me nog bloed te laten prikken om de hormonenwaarde te kennen en nog een BCA kon laten maken bij de balie. Ik was om 16u00 klaar met alles, naar de parking en richting Mandy in Amsterdam Noord ,onderweg even gebeld dat we er aankwamen. We werden als vanouds verwelkomt door Mandy, daar koffie gedronken en zij had broodjes gezond gemaakt voor ons. We hadden heel wat bij te praten ,'t was leuk om haar te zien daar het een tijdje geleden was dat we elkaar gezien hadden. Want 'k mis dat wel zo'n vriendin !!

Rond 19u00 zijn we vertrokken richting Limburg ,onderweg nog gestopt om koffie te drinken, we waren om 21u30 thuis. Even de buur-vrouw gebeld dat we thuis waren en Mandy dat we goed thuis waren gekomen, daarna alles uit en voeten op de bank, onze hond nog uitgelaten die was weer blij ons te zien. Zo,dat was mijn rit naar Amsterdam en nu moet ik pas over een jaar bij de chirurgie zijn voor controle. Op 12 september begin ik weer met de stem-oefeningen bij de logopediste want daar moet ook aan gewerkt worden en misschien kijken voor haarstukje voor op m'n eigen haar te bevestigen dan kan mijn eigen haar laten groeien en dat is toch anders dan mijn haar-werk. Die vind ik het wel mooi heb het een keer goed bij laten knippen. Verder genieten van mijn vrouw zijn en kijken wat de toekomst brengt voor ons samen,ik hoop een leuke goede toekomst samen,geniet van het leven, laat je ook niet van de wijs brengen door al die negatieve berichten in het nieuws

Gina Bindels

Mijn leven als transgender is mijn keuze ook weet dat veel mensen er moeite mee hebben maar is mijn leven ik leef als vrouw met mijn schat waar ik veel van hou maar we hebben nog weg te gaan zo dat we gelukkig kunnen leven ik ben gelukkiger dan ooit was voor heen waarom heb dit eigelijk weg gestopt al die jaren waarom moest er man in mijn leven komen die me die stap heeft laat maken waarom heb zelf niet eerder gedaan ik wist al durfde niet vroeg me af wat andere dachten maar dat is nu niet meer is mijn leven en leef nu en dat leef ik zo als ik dat wil samen met mijn schat hoop lang samen te zijn maar weet ook dat snel kan veranderen dat heb zelf mee gemaakt ik vond laats bericht vond we intersant om hier te plaatsen want er zijn veel transgenders die zelfmoord plegen om dat niet geacepteerd word door vrienden familie

transgenders mensen gaan door middel van een lang proces ...

De jaren van pijnlijke over wie je bent. De nachten wakker leggen, proberen te begrijpen hoe je de manier waarop je kon voelen, denken dat de manier waarop je dat doet, zijn de manier waarop je bent. Het kennen van de maatschappij zal freak out. Uit angst dat, vrezend voor uw veiligheid. Uit angst voor je eigen zelf. Dan is het bereiken dat punt. Sommige trekker in je. Wetende dat je kan het niet meer te doen. Wetende dat om te blijven proberen, blijven liegen tegen jezelf, is het doden van je langzaam. Dat je liever het einde van uw leven dan verder als je hebt.

Het zelf twijfelt aanvankelijk. De zorgen. De angst voor het verliezen van iedereen en alles wat je lief te hebben. De bepaling dat zelfs als het kost je alles, je moet het doen, of je kunt ook gewoon doden jezelf. De eerste voorzichtige stappen. De groeiende vastberadenheid om het te zien door. Vechten door middel van een systeem dat is ontworpen om te voorkomen dat u slagen. Slagen toch. De vreugde van het zien van jezelf in de spiegel en niet meer haten wie je ziet. Blij zijn. Jezelf houden voor de eerste keer in je leven.

We hebben niet alleen op een dag wakker en beslissen we zijn transgender. We weten er iets anders over onszelf voor een zeer lange tijd, velen van ons ons hele leven. We hebben twijfelde erover wat het betekent. Ruzie met ons geprobeerden binnen het geslacht normen van de samenleving aan te passen ... en toch ... we nooit kunnen. We hebben nooit kunnen, omdat onze geest, onze gedachten, onze manier van denken ... is zo vreemd aan ons lichaam.

Het is geen keuze. We zijn geen keuze in de zaak gegeven. Wie we zijn, niet wat er tussen onze benen. Het is wat er tussen onze oren. Wij zouden liever dat ze beiden op elkaar afgestemd. Maar dat doen ze niet. Wij zouden liever zien dat we niet aan de constante spervuur van haat gegooid op ons gezicht. Maar we doen. Wij zouden liever dat ons lichaam paste onze geest. Maar dat doen ze niet. En terwijl de medische wetenschap ons niet op magische wijze kan veranderen, zodat alles past bij de manier waarop het zou moeten ... het kan ons helpen veranderen genoeg zodat we kunnen slagen om een normaal, gelukkig leven hebben. Het kan ons genoeg veranderen, zodat in plaats van haten onszelf, kunnen we van onszelf houden. Het kan ons genoeg veranderen om ons te helpen gelukkig te zijn ....En dat is alles wat we willen. Blij zijn. Met onszelf. Over onszelf. In onze eigen huid.

is mooie geschreven

Gina Bindels

10-11-2016

Het is een tijdje geleden dat ik hier nog schreef,ik ga reeds 2jaar wekelijks een uur naar de logopediste om mijn stem vrouwelijker te laten klinken,wat niet makkelijk is. Al een tijdje overweeg ik om een stem correctie te laten uitvoeren. Na lang wikken en wegen heb ik het besluit genomen om contact op te nemen met het genderteam in het VUmc en er vol voor te gaan.

Als ik me echt concentreer lukt het me wel om hoger en vrouwelijker te praten door te oefenen tijdens de logopedie sessies maar val telkens terug en het stoort me als aangesproken word aan de telefoon met Meneer!!! Ik moet telkens zeggen dat ik vrouw ben en dat stoort me enorm!! Het overkomt me ook vaak in de dagelijkse omgang, je begint goed maar dan ga ik weer in de fout. Het is als een schakelaar die je om moet zetten, maar makkelijk om dit te doen is het althans niet voor mij. Het is nu wachten op een telefoontje van het Genderteam voor verdere info. Op 3 november weer naar de logopediste en dan gaan we in gesprek hierover,mijn logopediste moet een verslag maken wat deze 2 jarige inspanning met mijn stem heeft gedaan en of er vooruitgang geboekt is. Dat verslag moet naar Genderteam gestuurd worden, daarna kunnen we overleggen of ik die stem operatie kan ondergaan. Elke operatie brengt en heeft risico's,maar ik hoop dat het goed verloopt. En het zou voor mij weer een stap vooruit zijn in mijn vrouw zijn!!

Ook ben ik van plan om een haarstuk te laten maken op mijn eigen haren, een pruik is wel mooi maar heeft ook zijn nadelen. Ik wil een vlot kapsel hebben dat er mooi uitziet.

Ik heb een lijstje gemaakt met de doelen die graag nog zou willen verwezenlijken; de operatie van m'n neus en gezicht zodat ik er nog vrouwelijker uitzie, verder ben ik tevreden alhoewel wat slanker zijn zou mogen en leuk zijn, maar daar zal ik weer veel moeten gaan sporten, meer discipline opbrengen. Dierik noemt me soms ''Gina,het Cookiemonster'' en hij heeft wel een beetje gelijk,soms snoep ik echt teveel na mekaar en als ik dan op de weegschaal sta verschiet ik wat ik daar aflees. Ik moet minder suikers gaan tot me nemen want ik wil er goed uitzien. Ik hoop dat ik de financiële plaatje rond krijg om de doelen te bereiken die ik voor me heb in het volgende jaar!!

Nu is mijn vriendin Marcia aan de beurt om die vrouw te worden die ze wil zijn. Ze gaat op 11 november onder het mes,haar traject heeft dan ook het eindpunt bereikt, zij heeft er minder lang over gedaan dan ik. Ik heb 1 jaar moeten wachten voordat ik aan de beurt kwam, tegenwoordig gaat het allemaal sneller,raar maar waar!! k'' Hoop dat alles goed gaat en wanneer ze ontslagen word uit het ziekenhuis ''Amstel'' dan halen Dierik en ik haar op,om hier te revalideren en vermits ik het allemaal al meegemaakt heb kan ik haar helpen met haar herstel. Dat heeft ze wel nodig;door omstandigheden heeft ze haar huisje moeten opgeven en is ze nu op zoek naar een ander huisje of flat maar ik ben bereid haar te helpen totdat ze dat vind. Ze is een lief mens met het hart op juiste plaats waar andere mensen misbruik van maken en gemaakt hebben,ook vind ik het leuk dat ze hier komt,we hebben elkaar weinig gezien door omstandigheden waar ze in verzeild is en nu langzaam aan afstand van neemt en ik wil haar ook weer op weg helpen om toch een goed leven te krijgen maar nu als vrouw,dat staat nu nummer 1.

Ik ben bezig op het UWV met een cursus te doen richting werk, k' heb nu 2 lesdagen gehad wat niet makkelijk is voor mij,t' was ook een nieuwe start omdat ik lang niks meer gedaan heb en misschien kan ik een baantje krijgen als vrouw via hen als bijverdienste. Mijn doel en droom is nog altijd '' White Butterfly'' weer op te starten om andere transgenders te helpen op hun weg, met info, begeleiding en coaching naar hun transformatie. Ik weet dat het niet makkelijk is om als transgender aan de bak te komen, er zijn namelijk veel transgenders die geen werk of relatie hebben en die wil ik helpen. Dat was altijd mijn doel vermits ik weet hoe het gaat en wat je tegenkomt als deze weg gaat. Je hoeft het niet alleen te doen,door mijn ervaring en mijn hulp kan ik je begeleiden, daar heb ik indertijd immers '' White Butterfly'' voor opgericht maar door omstandigheden moeten stoppen. Maar nu ben ik er klaar voor,alleen nog de goedkeuring en financiële middelen om bekendheid te maken,dat is mijn doel.Laatst vroeg mij iemand wat voor mij echt de job van mijn leven zou zijn en het zette me aan om er 110% voor te gaan om ''White Butterfly'' tot een succes te leiden en zo vele transgenders te helpen hun pad te leiden.......

Gina Bindels

12-11-2016

Ik heb de knoop doorgehakt om voor een stemoperatie te gaan, na 2 jaar logopedie gehad te hebben en mijn stem nog steeds niet vrouwelijker klinkt zoals ik het graag zou willen heb ik deze keuze gemaakt. Ik heb met het genderteam overleg gehad hierover en we hebben besloten een afspraak met de KNO arts vast te leggen. De afspraak is vastgelegd volgend jaar in juli,dat word weer lang wachten. Wel weer iets om naar uit te kijken,om mijn vrouw zijn te versterken,want het stoort me via de telefoon aangesproken te worden met Meneer en telkens moet zeggen ik ben een vrouw!! Het lukt me wel om vrouwelijker te praten bij aanvang van een gesprek wanneer ik me er op focus maar gaande weg het gesprek herval ik in mijn oude stem,vandaar deze ingreep.

Gisteren naar Amsterdam geweest op bezoek bij Marcia in het Amstelland-ziekenhuis die op 11 november haar geslachtsoperatie heeft gehad zoals ik om die vrouw te zijn. Ze zag er goed uit en was opgewekt. Nu begint haar vrouw zijn,een nieuw begin,een leuke tijd als alles goed gaat

Marcia komt hier bij ons revalideren,door omstandigheden heeft ze haar huis moeten opzeggen,ze was met mensen in zee gegaan die niet helemaal eerlijk waren. Ik vond het jammer dat ze deze keuze had gemaakt, maar het was haar keuze ook al hebben we vaak op haar ingepraat. Maar als je niet luistert dan moet je op de blaren zitten!!! Dierik en ik wilden niet dat ze na zo'n ingreep op straat moest leven dus hebben we haar aangeboden om hier te revalideren en aan te sterken. Er komt weer een tijd dat ze het zelf moet gaan doen. Ze komt er wel, ze heeft een goeie job en als ze weer aan het werk mag na haar revalidatie zal ze vast weer een flat of huisje gevonden hebben in Purmerend. Maar dat is voor januari pas,eerst nu het herstel dat is het belangrijkste en dan weer op controle naar het VUmc. Met de feestdagen op komst gaan we een leuke tijd tegemoet en hopelijk met veel geluk en een goede gezondheid,want met wat ik vorige week heb meemaakte ben ik best wel geschrokken en zet je toch weer aan het denken. Gelukkig was het geen hartaanval,wel falen van hart, het sloeg op hol en Dierik belde onmiddellijk de Night Care,de dokter was er vrij snel en na me onderzocht te hebben me gerust stelde dat mijn hart gewoon fibrilleerde dat ik me

's maandags moest melden bij mijn huisarts. Dat heb ik ook gedaan, ze onderzocht me en stelde me gerust dat het fibrilleren van het hart geen ernstige aandoening is en het enige gevaar is dat je een bloedprop kan krijgen,maar ik slik reeds bloedverdunners van na m'n herseninfarct en dus niet bang daarvoor hoef te zijn. Moest het nogmaals gebeuren moet ik wel haar contacteren en is er misschien een kleine ingreep nodig.

Gelukkig is Dierik rustig gebleven en eerst de Night Care gebeld en me in afwachting dat de dokter er was me wist tot rust te brengen. Ik hoop dat ik nog vele jaren gelukkig mag zijn met Dierik en geniet van mijn vrouw zijn,mijn doelen mag afmaken en volgend jaar een nieuw begin kan maken met Dierik, met meer rust in mijn maar ook in zijn leven!!! Want de laatste 3 de jaren waren er met vele ups en downs,een slopende rechtszaak die hij uiteindelijk zowel in eerste aanleg en voor het hof van beroep won.'k Hoop dat in 2017 daar verandering in komt en we kunnen genieten van ons leven want ik hou veel van hem en wil ook leuke momenten samen beleven. Niet meer van maand tot maand leven maar genieten,'k Hoef niet rijk te zijn maar gewoon kunnen genieten, ik heb veel fouten gemaakt in mijn leven maar daar heb ik ook van geleerd zoals we allemaal moeten doen. Makkelijk was het niet om dit samen te doen, maar we zijn er toch gekomen. Binnenkort kan ik ook iets afsluiten waar voor niks afbetaald heb,4 jaar afbetaald voor iets wat niet mijn schuld was!!! Uiteindelijk kreeg ik gelijk dat het mijn schuld niet was maar mijn geld krijg ik niet terug wel is alles nu gemaakt zoals het hoort. Maar het was flinke hap in mijn financiën,waardoor we toch de buikriem hebben moeten aantrekken,gelukkig is dit nu voorbij !!!

Woensdag 16-11 zijn Dierik en ik vroeg vertrokken richting Amstelveen om Marcia op te halen. De gebruikelijke koffie-stops onderweg en omstreeks 11u30 waren we op onze bestemming bij het Amstelland ziekenhuis waar Marcia geopereerd is van man naar vrouw.Daar de auto geparkeerd en Marcia gebeld, ze zei dat de dokter nog niet was langs geweest,we zijn naar boven gegaan naar de kamer maar toen wij daar aankwamen was net de dokter daar. Dus zijn we maar gaan wachten in wachtkamer wat eigenlijk een stiltekamer bleek te zijn. Er hing een joodse ster aan de muur,ook zag ik in een vitrinekast allemaal voorwerpen liggen die daar op duidden. Dierik heeft koffie genomen voor ons beide en we zijn buiten in de gang aan een tafel gaan zitten,daar onze koffie gedronken en gewacht tot de Dokter was geweest. Na de passage van de dokter zijn we naar haar kamer gegaan ze lag bed te wachten op ons maar ze moest nog eerst plassen,twee keer en dan mocht ze naar huis. Intussen heb ik haar tassen ingepakt en die naar de auto gebracht,het was toen al 13u00 en zijn we onder in het restaurant koffie en appelgebak genuttigd. Na een tijdje is Marcia naar boven gegaan en wij zijn in het restaurant gebleven. Het werd maar later en later,het was bijna bezoekuur,dus zijn we maar weer naar boven gegaan,de gordijnen rond haar bed waren dicht wat betekende dat de verpleging bezig waren met haar, dan maar even wachten in stilteruimte tot ze klaar waren. Marcia kon niet plassen en ze had de blaas vol. Als je niet kan plassen mag je niet naar huis, dus wachten was de boodschap, maar het duurde lang en dat was niet goed. De druk op haar blaas was niet uit te houden en er werd een verpleegster bij gehaald en die heeft met het VUmc gebeld maar die dokter kon niet komen. Na 2 uur drukte Marcia nogmaals op de alarmbel omdat het echt pijnlijk werd en ze nog steeds niet kon plassen,hebben ze de dienstdoende uroloog laten komen. Die heeft dan terug een katheter gestoken ,voor het eerst bij een transgender wist Marcia ons te vertellen achteraf. Na haar ontslagpapieren en de nodige spullen voor verzorging hebben gekregen hebben we afscheid genomen van het personeel en zijn we naar de auto gegaan om richting Limburg af te zakken.

Onderweg nog gestopt om wat te eten,wat goed deed want we hadden buiten het ontbijt en het appelgebak niet meer gegeten,dat ging er goed in. Dierik is onderweg nog eens gestopt voor koffie en rond 22 u waren we thuis. Nadat we Marcia's spullen uitgeladen hadden rustig thuis samen op bank gehangen. Wat was ik moe,'t was een lange dag en een rit met veel file's!!! 24-11-2016 moet ze weer terug naar het VUmc,tot dan moet ze revalideren hier bij ons en ik hoop dat ze dan verlost word van haar katheter en normaal kan plassen,net zoals ik,dat lezen jullie hier wel binnenkort.

Gina Bindels

24-11-2016

Weer een rit naar Amsterdam richting VUmc voor controle om dat we daar wilde zijn om 13,00 zijn we vroeg vertrokken rond 9,00 zijn we richting Amsterdam gereden onderweg nog paar keer gestopt voor koffie en plas en rook pauze omstreeks 11,45 zijn we aangekomen De rest Volgt

24-11-2016

Weer een ritje naar Amsterdam, richting VUmc voor de eerste controle van Marcia. Ze had afspraak om 13u00 dus zijn we vroeg vertrokken,rond 09u00 zijn we richting Amsterdam gereden onderweg een paar keer gestopt voor koffie en te plassen,Dierik kan niet rijden zonder koffie en zijn shagje!!! Rond11u45 zijn we aangekomen,de auto geparkeerd en naar boven gegaan waar werkzaamheden plaatsvonden en de afdeling waar we zijn moesten is tijdelijk verplaatst naar de overkant van de straat. Marcia heeft zich eerst aangemeld en daarna zijn we in de wachtkamer gaan zitten tot ze aan de beurt was. Dat heeft wel een tijdje geduurd, t'was druk voor zij aan de beurt kwam,dan maar op zoek naar koffie. Eindelijk was ze aan de beurt, Marcia en ik zijn samen naar binnen gegaan,daar moest ze zich uitkleden en op de behandeltafel gaan liggen. De katheter werd eruit gehaald en Marcia begon te bloeden,niet zo best en waarschijnlijk een ader geraakt,er werd een prop ingeduwd zodat de bloeding kon stoppen!!! Eenmaal dit afgehandeld was heb ik wat gezegd over haar ontslag in het Amstelland ziekenhuis; dat ik het niet normaal vond hoe ze naar huis is gestuurd zonder pillen voor de pijn,maar ook met zo weinig verzorging spullen voor het spoelen en te dilateren. Vermits ik vorig jaar was geopereerd in het VUmc en wel met genoeg spullen naar huis gestuurd ben heb ik hier wat van gezegd. Ik kreeg als antwoord komt goed maar nadat Marcia geplast had is ze met de assistent meegegaan voor controle om te kijken of haar blaas leeg was. Nog een kop koffie gedronken met Dierik die vervelend begon te worden omdat ie nergens een rokershoek vond!!! Nadat ze terug was heeft Marcia een afspraak gemaakt voor 31-01-2017 voor de volgende controle. Nadat we klaar waren zijn we auto gaan halen en richting Purmerend gereden om de post op te halen, vandaar naar Volendam bij haar moeder. Daar aangekomen hebben we koffie gedronken koekje erbij wat ook lekker was en omstreeks 17u00 kwam de buurvrouw langs. Had met Sonja(de buurvrouw) nog een leerzaam gesprek over haar zoon en heb haar verteld wat ik doorkreeg. Dat ze zich geen zorgen hoefde te maken over een terugval, zoals ik doorkreeg van boven. Rond de klok van zessen zijn we aan tafel gegaan en daar lekker gegeten, macaroni, t'was heerlijk. Om 19u00 zijn we vertrokken richting huis,onderweg nog vis gehaald voor mijn buren want dat hadden ze ons gevraagd omdat de maatjes uit Volendam gewoon heerlijk zijn. Zij passen elke keer dat we Angel(onze hond) niet kunnen meenemen en laten haar uit. Onderweg nog een paar keer gestopt voor koffie en omstreeks 22u00 waren we thuis. Het was weer een lange rit en was blij dat we weer thuis waren en mijn schatje(Angel) kon zien. Op naar het nieuwe jaar, ik wens iedereen fijne feest-dagen en een goed gezond 2017 .Voor mij word 2017 ook een spannend jaar, misschien mijn neus en stemoperatie kan laten doen. Dan zal nog wat met de lotto of de loterij moeten winnen, wie weet wat komen gaat,maar dat is mijn doel om meer vrouwelijker te worden, dat is mijn doel voor het volgende jaar.

Gina Bindels

27-12-2016

Nog een paar dagen en dan zitten we we weer in nieuwe jaar, dan begint 2017 en kunnen we 2016 achter ons laten. Voor mij was het een bewogen jaar dat ik graag achter me wil laten. De kerst was heel leuk en gezellig verlopen, met heilige avond gevierd met Marcia, Monique, Pierre en haar zoontje Maikel. Dierik had goed zijn best gedaan, had lekkere pasteitjes gemaakt,daarna ijs.

Kerstdag was heel bijzonder,mijn moeder en mijn zoon waren van de partij alsook Marcia. We hebben iets gegeten wat we nog nooit hebben gegeten en ook niet elke dag kan, want dat vlees vind je hier niet,elandvlees!!!Dierik heeft er echt werk van gemaakt,op internet een recept opgespoord,een stoofpotje van elandvlees,rode kool,worteltjes,rode wijn en akvavit (scandinavische alcohol)samen met aardappelpuree met verse dille. Iedereen vond het heerlijk zelfs Joey !!!

Nu op naar het nieuwe jaar, 2016 was een jaar waar veel erge dingen gebeurden in de wereld. De aanslagen in Parijs,Brussel en Berlijn waren verschrikkelijk. Naar wat voor tijd evolueren we, ik hoop op een beter Amerika ,een nieuwe president, ook in ons land merk je de veranderingen onder de mensen, de zorgen en de angst, je ziet het gewoon en voelt dat mensen zich zorgen maken over de toekomst. Voor mij zal het een jaar van afsluiten en ook weer een stap vooruit maken, mijn stem daar ga ik voor en dat zal dan een kleine ingreep zijn om meer vrouwelijker te praten, dus weer een doel voor mij ,voor Dierik ook jaar van afsluiting en een nieuw begin voor ons samen

op naar 2017. wij wensen iedereen een gelukkig en gezond nieuw jaar en dat al je Dromenen wensen mogen uitkomen

Het is tijd geleden dat ik geschreven heb er is veel gebeurt in 2017 in mei ik ben ik aan het werk gegaan

Bij een zorginstelling voor drie dagen in de week wel als vrijwilger zorgondersteuner op kleinschalig met demente mensen ik kleine woongemeenschap

Waar ik help en dat doet goed om tocht wat voor die mensen nog wat kunnen doen verder is Dierik ook in mei begonnen als vrachtwagen chauffeur eerst bij Acion nu werk hij bij post nl

Wat hem goed bevalt nu het jaar is omgevlogen

Nu zitten we al 2019 ook in mei ik ben twee jaar bezig en bevalt me goed ook is Dierik al jaar aan werk nu met en met komen we vooruit maar 2019 is voor Monique en Pierre en Maikel niet goed begonnen eerst krijg ze de uitslag naar onderzoek en beenmergpuctie dat ze leukemie had geconstateerd dus aan chemo en bestraling daarna hebben ze een stamcel openratie gedaan

Alles was goed gegaan maar na paar weken na controle bleek het toch goed mis te zijn en na nog een beenmergpuctie was uitslag niet goed nog punctie afgenomen daar kreeg woensdag uitslag van dat was helemaal fout daar kreeg ze horen dat nog paar maanden te leven had vind heel erg voor haar en haar zoon Pierre voor ons blijf straks alleen maar de herinnering iemand die altijd voor andere klaar stond dit verdient ze niet zo veel plannen in paar seconde alles voor bij ik heb het er moelijk mee zij was daar toen ik het nodig had naar het verlies van mijn vriend door haar en Pierre heb dit kunnen verwerken en verder kunnen gaan nu moeten we ook afscheid nemen van een lief mens wat zal ik je missen Gisteren afscheid genomen van Monique een bijzondere en sterke vrouw voor mij zo belangrijk in mijn leven na dat Jac overleed heeft ze mij opgevangen samen met Pierre en weer de zin gegevenin het leven me er doorgetrokken samen mijn traject afgemaakt en samen met Maikel na dat geopereerd was op bezoek gekomen in Amsterdam in VUcm ,daar heb nu afscheid van moeten nemen om dat ze de strijd niet kon winnen van deze verschrikkelijke ziekte is uit leven gestapt op goede mannier ik heb respect voor haar hoe ze het allemaal heeft gedaan voor mij was een vriendin waar altijd terecht kon ook met Dierik samen waar veel gelachen hebben samen maar met haar raad was wijze vrouw we hadde veel gemeen het spirtueele maar ook had zij zoon net als mij die autistis was en vaak geholpen met info

Hier over ja Monique we zullen missen nu je zal altijd in mijn hart zijn en ik weet zal teken geven dat je goed gaat nu daar waar je mag zijn dankje voor alles

Van de week naar wellness kliniek geweest voor borstvergroting alles goed gegaan was heel interessant geweest ook implantaten in hand gehad bij mij zou op 500,cc komen wat bij mijin lichaamsbouw past afspraak gemaakt voor de operatie 8 januari r €605 betaald om vast te zetten wat was ik gelukkig eindelijk was zover daar heb ik 5 jaar op moeten wachten maar geluk was van korte duur 2 december kreeg een telefoontje dat niet door kon gaan om dat bloedverdunners slik en hun privé kliniek zijn en geen ingerichte ruimte hebben als wat gebeurt dat was teleurstelling voor mij nu moet op zoek naar ziekenhuis die dat wel willen doen 9 december naar Amsterdam naar VUmc Genderteam voor controle daar zal over hebben of daar kan laten doen maar dat hoor maandag wel hoop dat niet lang moet wachten dat dat ook van lijst kan afschrijven nu wachten vrijdag even bij huisarts langs om dat te bespreken of niet gewoon in ziekenhuis in de buurt kan dat zou mooie zijn nu afwachten tot wat meer weet

Hou jullie op de hoogte

Hoi met Gina ik stond op voor 1 april op voor borstvergroting maar nu door Corona virus weet niet of nog doorgaat we wachten af het is niet anders. We moeten sterk zijn samen en hopen dat snel overgaat en vele mensen gepaard blijven en respect voor die zorgen en zich zelf op zij zetten met eigen gevaar voor andere zorgen mijn respect voor hun ook voor alle ander die wel werken en zich in gevaar brengen zo vrachtwagenchauffeur die toch moet zorgen dat alles goed verloopt en wij spullen krijgen en supermarkten voorzien worden ook respect voor jullie dat moet gezegd worden 🦋😇💐💐💐🙏🚚🙏

Gina Bindels

Is weer bijna maand geleden en we zijn er nog lang niet zal ook nooit meer zelfde zijn zal lang duren voor we er boven op zijn samen gaan we er voor tot Corona 🦠virus is uitgroeit is en we weer kunnen leven wie had dit gedacht dat we dit mee moest maken niemand maar we moeten door en genieten is heel belangrijk nu en aan regels houden en hopen dat snel beter word want mis kopje koffie ☕️ op terras

🙏😇🦋

Eindelijk is zo ver de terrassen zijn weer open

Ook goed nieuws gekregen mijn operatie is nu op 8 juli nu eindelijk is zo ver waar 5 jaar op gewacht heb dan volgende pas op als offerte laat maken dat ook echt ook alles in staat wat ze doen en maken heb dit meegemaakt met een dakdekker ben zelf bij kantonrechter geweest daar werd de dak dekker in gelijk gezet om dat op offerte alles stond wat ze gedaan hebben

Of goed gedaan is maak niks uit daar word niet over gesproken kreeg zelf geen kans heb nu meer schade dan voorheen en maak niks uit in rechtbank moet gaan betalen en of nou experts een rapport heeft gemaakt maak niks uit ze had alleen maar over de offerte dat noemen ze nou recht je bent gewaarschuwd zet alles op papier ik had advocaat nou daar niks aan gehad werd na bedreigt gediscrimineerd als hoor manwijf en zij stond er bij deed niks dat was wel dagje en dure leerschool nu vonnis afwachten wat bedrag word hopen dat engel me helpt en of nog gerechtigheid is of dat afgestraft word door fout van mij we gaan het zien

Gina 🦋😇🙏

Zo als is gelopen ik ben gestraft voor fout die ik heb gemaakt vertrouwen op andere zal nooit meer doen luister meer na mijn innerlijke stem

31-08-2020

Vandaag hebben we onze hond moeten inslapen onze schat onze Angel ze was bijna 14jaar maar dat heeft niet meer gehaald ging snel achteruit

Het was voor haar niet leefbaar nu is ze samen met mijn overleden vriend John maar we missen haar

Elke dag het was bijzondere hond rust zacht

Angel eens zullen we weer bij elkaar zijn

Danke dat in mijn leven bent gekomen

Angel 😇🦋🐾

Nu na moeilijk jaar van regels die opgelegd krijg waar je aanhouden moet jaar waar veel is gebeurt getrouwd de Corona dan verlies van angel hoop 2021 beter jaar gaat worden zonder het virus die wereld lam legde waar veel mensen stierven hopelijk gaat vaccinatie er voor zorgen dat we meer vrijheid gaan krijgen maar ik denk dat we nog lang niet vanaf zijn dit jaar ik hoop het wel kijken wat dit jaar ons brengt

Gina🦠🦋

Even dit 28 maart kreeg in tuin een cva waar ik behoorlijk van ben geschroken alles licht stil hierdoor staat mijn leven op de kop mag niet rijden ben nu genoodzaakt hulp van andere aan te nemen voor als naar therapie moet of boodschapen of ziekenhuis er is stuk vrijheid weg genomen waar ook moelijk mee heb kan niet meer mijn taken doen heb dit ook moeten opzeggen was mentor van mijn zoon gewaarborgd hulp dat gaat nu zijn bewindvoerder doen en vrijwilgers werk moest mee stoppen hier door ja zoon cva brengt wat teweeg moet nu herstelen maar ik zal nooit meer de oude zijn heeft mijn leven verandert denk nu anders over alles na veel dingen zijn niet belangrijk maak me ook niet meer druk over alles geniet gewoon van de dag het belangrijkste is nu dat weer zelfstandig kan zijn en mijn dingen kan doen wat me plezier geven want nu weet dat niks zeker is in leven dat er mee moet leren leven ik dankbaar dat ik kan lopen praten en handen weer kan bewegen want heb ook anders gezien waar de reveldatie heb gedaan je vraag af waar komt vandaan bij mij is begonnen door vaccinatie kreeg allemaal bijwerkingen heb allemaal testen gedaan neurologie en cardiologie niks gevonden ben ook goed ziek geweest van vaccinatie de eerste tweede en booster maar voor mij is genoeg ik heb gehad met alles en blijf bij dat hier door komt had maar geluisterd naar mijn gevoel of intuïtie dan was niet gebeurt nu herstelen is enigste wat kan doen ik hou jullie op hoogte

Het vervolg 😉

26 maart heb ik een cva beroerte gehad daar door staat mijn leven op de kop alles waar ik voor stond weg zin in het leven door foute diagnose van arts waarschijnlijk blijvende schade op gelopen zo zie maar niks is zeker in Leven dat heeft veel veranderd in mijn leven mijn onafhankelijke afhankelijk ben van ander moet weer rijlessen om weer te mogen rijden en meer mijn vrijheid want dat is me afgenomen van mij en dat is moelijk voor mij altijd positief en gegeloof in grotere macht nu

Ik moet eerst mezelf vinden weer zin in het leven want die vreugde wat had is nu weg dat moet eerst terug vinden en hopen dat beter word eerst mijn auto terug dat heel belangrijk voor mij dan de rest

Vervolg komt

Gina

Wat me nu is overkomen kan gewoon niet geloven na mijn cva en het revalideren in adelante moest gesprek aangaan met cbr medewerker had ik dit maar nooit gedaan en bedenk je eerst voor dit doet want wat mij gebeurt is kan ik gewoon niet begrijpen om dat je eerlijk bent en door geeft begin er niet aan ga gewoon weer rijden als dat kan zonder problemen ik heb wel gedaan heb ook gezondheidsverklaring ingevult en door de reveldatie arts hier door kreeg eerst een brief voor verklaring van mijn oogarts dat kost€ 129 heb opgestuurd na cbr kreeg toen te horen dat rijtest moest doen en me inverbinding gezet met wat dacht betrouwbaar rijschool die ervaring had met mensen met herseninfarct cva beroerte die had gekregen via cbr medewerker maar dat heeft alleen geld gekost en me niet dat gegeven waar voor gevraagt heb had 5 rijlessen €60 per uur gehad plus nog € 150 voor rijtest met rit na roemond daar moest ik die afleggen onderweg er heen zij hij je rijd goed maar moest wat rustiger zijn als cva heb gehad is er iets veranderd je reageert anders voelt anders telkens de angst dat weer gebeurt en daar houden geen rekening mee ik heb mijn test gedaan wat niet goed ging maar eigelijk was ik er niet klaar voor kreeg horen dat mijn rijtest niet goed was maar kreeg herkansingen voor tweede test die op 28-11-2022 heb gedaan om 9.30 in Roermond weer €150 en 5 rijlessen €60 per uur daar aangekomen waren op eens twee vrouwen een zij dat mij rijtest ging afleggen begreep eigenlijk niet wat tweede vrouw er bij was voelde me niet op mijn gemak toch test gedaan en ben gaan rijden door woonwijk 30 km zone daarna ben op weg gekomen waar eerst 70km mag rijden waar ook zebrapad was en vrouw overstappen met haar hond ben gestopt daarna rotonde rechts zag scooter aan komen rijden maar ik had tijd genoeg na dat op weg rechts werd ingehaald door scooter daarna moest de autobaan richting Maastricht daar heb extra op teller gekeken dat ook 100 km per uur reed want dat was bij de eerst test gebeurt dat ik de snelheid er uit nam en nu zo iets had dat gebeurt me niet weer ook toen we tunnel reden heb opgelet dat me aan de snelheid hield moest bij afrit linnen af dan rechts de weg bij retonde op dan weer rechts daar aangekomen had goed gevoel maar binnen kreeg toch horen het was niet goed de vrouw die achter in zat zij je reed 60 op auto baan waar tegen haar zij dat niet waar was ook zou snelheid in tunnel verminderen ook dat was niet waar ik was zo kwaad ben opgestaan en naar auto gelopen na 10 minuten kwam hij ook en zij ik kan niks aan doen ik ben tussen persoon bullshit hij heeft rijles gegeven en goed aan verdient nu heb ook nog brief gekregen dat helmaal niet meer mag rijden dan draait je maag toch maar van om dit pik niet en vecht ook aan al is het laatste wat doe want dit is niet rechtvaardig mijn oogarts keurde me goed voor 5 jaar en neuroloog zij ik kon weer rijden maar ik ben zo stom geweest dat wel een gezondheidsverklaring heb ingevult terwijl ik de auto nodig had voor mijn moeder van 82 jaar en tijdens mijn revalidatie thuis is mijn moeder gevallen in huis en heup gebroken waardoor eerst in ziekehuis terecht is gekomen na operatie in de plantaan voor haar herstel gelukkig had ik goede vrienden die me geholpen heb zo dat toch naar mijn moeder kon gaan ben dankbaar maar mijn rijschool houder niet want heeft niet juiste les gegeven en speclist in mensen met cva dat denk je ik vind van niet want iemand de autorijles geeft en telkens op zijn mobiel zit tijdens les dat vind niet goed wel innen en dan zeggen ik ben alleen maar tussen persoon denk niet hij moet zien of ik niet kan rijden maar heeft gezegt ik voel veilig dan begrijp niks van jullie wel en dacht het een rijtest is moment opnamen maar voelde als rijexamen

Het is nu dag voor heilig avond anders als anders het is nu een andere leven voor mij

Het is nu jaargeleden

Voor mij staat mijn leven op kop na mijn infarct in mijn hersenstam door dat te laat in ziekenhuis ben gekomen heb restschade opgelopen ben steeds moe kan niet mee werken ben afgekeurt heb last van mijn ogen ook heb telkens gevoel of duizenden naalden in mijn gezicht prikken of mijn gezicht in brand staat heb verlaming in mijn linkerkant geen gevoel of verdooft is dat vind nog ergste dat dit is gebeurt kan niet meer die vrouw zijn die was vrolijke spontaan en van alles hield spirtueel gelovigesoms vraag me af waarom maar antwoord krijg je niet ook van je partner want merk toch dat weer alleen moet doen want hulp krijg niet de enigste houvast wat nog heb is mijn hond daar moet mee naar buiten wat goed is voormij voor lopen want fysio kreeg niet moest eerst een aanvulde verzekering hebben gewoon te gek voor worden je krijg een herseseninfarct waar niet om gevraagt heb maar hulp krijg niet maar moelijkste is je staat alleen voor want denken dat kan ze wel nee kan niet vraag hulp maar krijg niet ook ben gestopt met mijn vrijwilligerswerk want moet meer aan mij zelf denken dan aan anderen er verandert heel veel voor je je bent niet meer die persoon die was je bent hierdoor verandert en dat moelijk voor partner maar nu is belangrijkste je zelf en iedere hulp is belangrijk nu afwachten wat neuroloog kan doen en oogarts en wat cbr beslist

Na keuring in Groningen

Eerst neurologische onderzoek en nog rijtest in stimulator waar misselijk in werd en zij heeft aangeraden dat nog keer rijtest moet doen in automaat dus nu afwachten wat cbr beslist we wachten af

Heb de brief gekregen van cbr mag weer een rijtest doen in een automaat weer extra geld weer lessen of geld op rug heb groeien gewoon niet normaal ik weet niet wat doen moet allemaal alleen doen soms denk ik waar leef ik eigelijk nog voor nu ook nog brief van verzekering gekregen dat arts niet aansprakelijk is voor de verkeerde diganose dat mij nog langer thuis heeft gelaten terwijl er een beroert bezig was gewoon niet normaal ik zit met schade mijn leven is stuk ik moet verder hiermee en hij hoef niks zorgen te maken denk niet ga hier niet mee akkoord ga verder mee als is laatste dat doe dit word rechtzaak ga nu op zoek naar een advocaat dit laat niet op mij zitten.ik ben woest dat weer iemand mijn leven bepaalt ik was zo gelukkig eindelijk en gebeurt me dit mijn hele leven lig op de kop door restschade die heb opgelopen al mijn plezier is hier door afgenomen alles waar voor leef mijn geloofmijn gevoel door deze keuze van arts

Heb mijn rijtest gehad was weer niet goed was geen rijtest maar een rijexamen heb paar dingen gehad heb twee fietsers ingehaald maar wel eerst geken spiegels en voor uit

En toen ingehaalt zou ook doen als ik zelf rij in de tunnel zou recht ingehaald hebben kan niet ik reed gewoon mijn snelheid want in eerste heb te langsaam gereden nou krijg te horen dat recht voorbij ben gereden nou dat heb niet gedaan eerst verteld die je heb goed gereden maar bij in stad heb je fouten gemaakt het is toch rijtest geen examen nou zo voelde het wel ik bezwaar hier voor want laat niet op me zitten het gewoon niet normaal dat je zo behandeld woord cbr kut organisatie in mijn ogen zo gebeurt veel mensen die proberen hun leven weer op te pakken maar dit woord moelijk gemaakt hierdoor want mag niet meer rijden na mijn cva had gewoon niet moeten doorgeven want nu zit met peren veel geld uitgegeven voor niks wat is gerechtigheid mijn dag komt nog dat weet zeker want dit pik niet ze pakken ze je alles af je plezier en je leven fuck you van eerst zelfstandige vrouw die alles zelf deed nu behulpbehoefd dat ales gedaan krijg mis mijn auto wel ook shit sitiatie gekomen door dat Dierik zijn loon niet heeft gekregen waar hart voor gewerkt heeft in maand januari en om dat hij zijn geld is gaan opeisen waar hij recht op had en mooiste is dat hij dan niet zaterdag 3-2-2023 nog gewerkt heeft terwijl niet hoefde werken en dan wat in het ontslag staande voet stond gewoon niet normaal en er was ook nog kolega die ook nog geld te goed had maar dat ook nog niet gekregen er zit nu advocaat op hoop dat wat brengt en we uit zorgen zijn en hij weer zijn passie kan doen vrachtwagenchauffeur wat al die tijd doet want dit verdient hij niet we hebben al veel mee gemaakt wanneer staat geluk aan onze kant en kunnen samen hiervan genieten ik hoop snel want is niet leuk dat thuis is doet niks in huis we hebben sa.en hond maar heeft nog niet een keer gewandeld met haar neemt niks van mij af ik heb infarct gehad maar ik moet alles maar doen ook al kan niet meer en hij zal niks uit zich zelf doen hoor alleen gina koffie hij besef niet wat mee gemaakt heb en dit verdien ik niet zo behandeld worden maar pik niet meer ik ga aanmezelf denken NU.GEEF MIJN KRACHTEN TERUG AUB zo dat dat kan doen wat ik wil en geef geluk dat mijn leven weer op rit krijg zo dat weer plezier krijg in leven en hoop dat snel aan werk is want thuis is niks met hem samen want ruzie heb geen zin meer in had mijn leven wel anders voorgesteld met hem samen .maar zo wil ook niet meer doet me pijn en dat verdien niet ik wil mijn leven terug ik word 65 heb leuke dingen in leven gehad maar ook mindere leuke liefde van mijn leven verloren dacht dat met Dierik gelukkig te worden maar wat is geluk ik heb genoeg verdriet gehad mijn broer mijn kind de man van leven in mijn armen overleden.mijn vader en mijn beste vriendin waar goed mee overweg kon kon over alles praten als ik moelijk had en dat kan niet met hem ik ben vrouw geworden met doel maar zo als nu gaat dat is heel anders dan ik me voorstelde en vind nu moet maar eens afgelopen zijn ik ben ook mens die liefde nodig heeft die nu niet voel hopelijk komt daar verandering in want hier heb geen zin in meer ik kan wel boek schrijven over mijn leven het nu 9-4-2024 ,3.45 kan weer niet slapen gaat veel door me heen maar dat is voor andere keer

Gina